دکتر حسین محمودوند در خصوص طرح "بررسی اثر ضد انگلی ازن (O۳) بر پروتواسکولکس‌های کیست هیداتید در شرایط IN VITRO و EX VIVO "  در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: هیداتیدوزیس یا کیست هیداتید یکی از بیماری‌های زئونوز و خطرناک جهان است که به واسطه  مرحله  لاروی کرم پهن اکینوکوکوس گرانولوزوس ایجاد می‌شود.

وی با بیان اینکه این بیماری که در اکثر نقاط دنیا دیده می‌شود، در ایران به شکل هایپراندمیک بوده و جوامع درگیر را از نظر بهداشتی و اقتصادی متحمل خسارات زیادی می‌کند، تصریح کرد:  سگ و سگ‌سانان میزبان نهایی انگل محسوب شده و انسان به عنوان میزبان تصادفی، طی خوردن آب، سبزیجات و مواد غذایی آلوده به تخم انگل، مبتلا می‌شود.

این محقق دانشگاه علوم پزشکی لرستان اضافه کرد: اگرچه فرم بالغ انگل در میزبان اصلی، تهدیدکننده  حیات نیست اما لارو آن در میزبان واسط با ایجاد کیست (هیداتید) در بافت‌های مختلف از جمله کبد، ریه، مغز، طحال و بافت‌های نرم مانند گردن می‌تواند موجب بیماری شدید و حتی مرگ شود.

محمودوند با اشاره به اینکه در بین ارگان‌های گفته شده، کبد شایعترین محل درگیری محسوب می‌شود در آغاز بیماری، علائم خاصی به همراه ندارد اما با گذشت زمان و بسته به محل و اندازه کیست، علائم بالینی بروز می‌کند، افزود: در کیست‌های کوچک و غیرفعال، استفاده از داروهای خانواده بنزیمیدازول راهکار درمانی مطلوبی بوده اما در درمان کیست‌های بزرگ و فعال، جراحی به عنوان استراتژی ارجح حائز اهمیت است. نکته ی قابل توجه این است که خطر پاره شدن کیست ها و نشت محتویات آنها طی جراحی و درگیری ارگان های مجاور به عضو درگیر، به مخاطره‌ای برای جراحان تبدیل شده است از این رو استفاده از مواد اسکولکس‌کشی همچون نمک هایپرتونیک ۲۰ درصد، نقره نیترات و فرمالین با هدف کاهش خطر انتشار پروتواسکولکس ها و عود مجدد بیماری انجام می‌شود.

وی ادامه داد: مطالعات مختلف نشان داده است که این مواد، عاری از خطر نبوده و می‌توانند عامل ایجاد عوارضی مانند فیبروز مجاری صفراوی، نکروز و سیروز کبدی و ... باشند. به این دلیل سازمان بهداشت جهانی (WHO) نیاز به یافتن یک پروتواسکولکس کش جدید را با کارایی بیشتر و عوارض کمتر اعلام کرده است.

این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی لرستان گفت: ازن به عنوان یک گاز ناپایـدار، شکلی از اکسیژن است کـه شـامل سه اتـم اکسیژن در مقایسه با استاندارد دو اتم اکسیژن در یـک مولکـول اکسیژن است و مطالعات اخیر نشان می‌دهد که گاز ازن اثرات ضد میکروبی قوی در برابر طیف گسترده‌ای از میکروارگانیسم های بیماری‌زا مانند باکتری‌های دهان، قارچ‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها از خود نشان می‌دهد.

محمودوند بیان کرد: با توجه به فعالیت‌های ضد میکروبی گاز ازن، در این مطالعه برآن شدیم که اثرات ضد انگی گاز ازن را بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتید در محیط in vitro و ex vivo مورد بررسی قرار دهیم؛ یافته‌ها نشان داد که گاز ازن در غلظت ۲۰ میلی گرم در لیتر، آنها پس از شش دقیقه انکوباسیون به طور کامل تمام پروتواسکولکس‌ها را از بین برد. علاوه بر این، ۱۰، ۳۰ و ۸۵ درصد پروتوسکول ها به ترتیب پس از یک،   دو  و چهار دقیقه مواجهه کشته شدند.

وی گفت: در شرایط درون بافتی، گاز ازن پس از مدت زمان۱۲ دقیقه قرار گرفتن در معرض گاز ازن، تقریباً ۱۰۰ درصد از پروتوسکول‌های داخل کیست هیداتید را از بین برد و در کنترل منفی، ۴.۳ درصد پروتواسکولکس‌ها پس از ۳۰ دقیقه درمان کشته شدند. در مقابل، ۲۰ درصد نمک هیپرتونیک به عنوان کنترل مثبت، پس از ۱۵ دقیقه درمان، تمام پروتواسکولکس‌ها را از بین برد. این نتایج همچنین نشان داد که گاز ازن در مقایسه با گروه‌های کنترل دارای خواص پروتواسکولیسیدال قابل توجهی بود.

این محقق یادآور شد: نتایج مطالعه حاضر این موضوع به اثبات رسید که گاز ازن در غلظت‌های پایین (۲۰ میلی گرم در لیتر) و زمان‌های مواجهه کوتاه (پس از ۶ دقیقه انکوباسیون) می‌تواند به‌ عنوان یک داروی پروتوسکولیسیدال جدید در حین جراحی کیست هیداتید استفاده شود؛ با این حال، پیشنهاد می‌شود بررسی های بیشتری برای کشف فعالیت بیولوژیکی دقیق گاز ازن و همچنین اثرات درمانی این گاز بر روی کیست هیداتید بویژه در مدل‌های حیوانی انجام گرفته که در صورت ارائه نتایج مطلوب و همچنین اثبات عوارض جانبی پایین آن در مطالعات انسانی بر روی افراد داوطلب بررسی شود.

انتهای پیام