به گزارش ایسنا، پارسا جعفری، کارشناس ارشد و تحلیلگر مسائل بین الملل در یادداشت خود می‌افزاید: ایران و تاجیکستان به واسطه زبان مشترک فارسی در کنار اشتراکات گوناگون تاریخی، فرهنگی و هویتی و همچنین نزدیکی جغرافیایی که با یکدیگر دارند، نسبت به سایر کشورهای منطقه که اغلب ترک زبان یا عرب زبان هستند، احساس نزدیکی بیشتری با هم دارند. این نزدیکی به حدی است که بسیاری از مردمان دو کشور، همواره دیگری را به عنوان بخشی از وطن فرهنگی خود به حساب ­آورده و به روش های گوناگون سعی در تعمیق روابط بین دو کشور  دارند. وجود چنین ظرفیت عظیمی باعث شده تا ایران و تاجیکستان به طور طبیعی تبدیل به یکی از مهمترین بسترهای بالقوه ای شوند که می‌توانند به واسطه ارتقاء سطح و حجم همکاری­ ها، توسعه همه جانبه روابط را به نحو مطلوبی میان دو کشور طرح­ ریزی کرده و از این طریق زمینه­ های همگرایی بیشتری را در عرصه های مختلف سیاست خارجی فراهم نمایند.

جمهوری تاجیکستان به مثابه چراغ راه و پل ارتباطی ایران برای ورود به آسیای میانه به حساب می­ آید که در صورت توجه کافی و گسترش روابط می‌تواند سکوی پرتاب و نفوذ اقتصادی ایران در جمهوری­ های همجوار به وسعت ۴ میلیون کیلومتر مربع و با جمعیتی بالغ بر ۱۶۰ میلیون نفر بوده و بازار بسیار مناسب و آسانی را برای کشورمان فراهم آورد. اهمیت این مسئله هنگامی افزونتر می گردد که متقابلاً ایران نیز بتواند نقش عمده­ای را به عنوان کریدور و شاهراه اصلی دسترسی به آب­های آزاد برای تاجیکستان و سایر جمهوری ­های اطراف که در تنگنای ژئوپلیتیکی قرار دارند، بر عهده گیرد .

طی سال های اخیر ایران و تاجیکستان علاوه بر توسعه روابط سیاسی- اقتصادی، همکاری های خوبی را در عرصه های فرهنگی با یکدیگر داشته­ اند. اقداماتی مختلفی چون تبادل هیئت‌های علمی، فرهنگی و هنری، ترویج و گسترش زبان فارسی از طریق تأسیس و تقویت کرسی­ های زبان فارسی، برگزاری دوره­ های دانش ­افزایی ترویج فرهنگ و تمدن ایرانی- تاجیکی؛ از طریق ارائه و تولید فیلم، موسیقی و نمایشگاه­ های چاپ و توزیع کتاب و.. تنها گوشه کوچکی از این اقدامات فرهنگی به شمار می رود.

کشور تاجیکستان همواره از جایگاه ممتازی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران برخوردار بوده است. در این مسیر جمهوری اسلامی ایران به عنوان اولین کشوری که استقلال تاجیکستان را به رسمیت شناخته و نخستین مراکز دیپلماتیک را در این جمهوری افتتاح کرد، به توسعه روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با این کشور، اهتمام ویژه ای مبذول داشته است. این روابط به گونه ای شکل گرفته که مقام معظم رهبری از روابط میان دوکشور با عنوان "روابط خویشاوندی" یاد نموده اند. در چنین فضایی جمهوری اسلامی ایران تلاش نموده  است تا در چارچوب این سیاست دوستانه، پیشگام توسعه روابط بوده و برای همگرایی بیشتر با این کشور از هیچ کوششی دریغ نورزد. در جریان سفر اخیر جناب آقای رئیسی، رییس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران به جمهوری تاجیکستان در 26 شهریور1400 شاهد آن بودیم که  با همت مقامات سیاسی دو کشور، فصل نوینی از روابط میان دو کشور شکل گرفت.

در طرف دیگر این رابطه، جمهوری اسلامی ایران به اندازه ای برای کشور تاجیکستان اهمیت داشته که رئیس جمهور این کشور، جناب آقای رحمان نیز از تعبیر "گوشت و ناخن" برای توصیف روابط میان ایران و تاجیکستان و پیوندهای نزدیک دو ملت استفاده کرده اند. پیوند دو کشور در طول زمان ناگسستنی بوده و در این فرهنگ و تاریخ مشترک نه تنها رخنه‌ای بوجود نیامده بلکه رشته‌های این پیوند محکم‌تر گردیده است.

با در نظر داشتن چنین پیشینه مثبتی از روابط میان دو کشور و در حالی که دو کشور وارد سی امین سال از روابط مشترک شده اند، باید با اشتیاق فراوان و به نحوی مطلوب از ظرفیت ها و پتانسیل های بالقوه بین ایران و تاجیکستان برای شکوفایی هر چه بیشتر توسعه روابط و باز تعریف گسترده‌تر همکاری‌های اقتصادی‌، علمی و فرهنگی میان دو طرف گام برداشت . همچنین تهدیدات مشترک؛ از جمله قاچاق مواد مخدر، تروریسم و افراط‌گرایی که امروزه دو کشور با آن روبه‌رو هستند؛ لزوم گسترش وتقویت همکاری ها را افزایش می دهد .

در این راستا و در آستانه سفر رئیس جمور محترم تاجیکستان، جمهوری اسلامی ایران این آمادگی را دارد که همانند گذشته و در راستای سیاست همگرایی و توسعه بیشتر روابط با تاجیکستان، در حوزه های مختلف و به ویژه فناوری‌های دانش بنیان؛ از جمله نانو تکنولوژی با این کشور همکاری کرده و علاوه بر آن نسبت به راه اندازی پروژه های جدید و یا اتمام پروژه‌های مشترک میان دو کشور همچون بازسازی راه ابریشم و تونل استقلال، نیروگاه هیدروالکتریک (برقابی) سنگ توده2، اهتمام  بیشتری ورزد.

انتهای پیام