به گزارش ایسنا، شهروندآنلاین نوشت: «طبق برنامه‌ریزی که وجود دارد در مجموع زمان رسیدن به نپال تا پایان برنامه صعود بین ۴۵ تا ۶۰ روز (شرایط آب‌وهوایی تاثیرگذار است) در نظر گرفته می‌شود و همانطور که گفته شد اینکه صعود با موفقیت انجام شود یا خیر، بستگی به شرایط جوی و قدرت بدنی کوهنورد دارد.

اما این صعود چگونه سهل‌تر می‌شود؟ شرکت‌هایی در نپال هستند که کوهنوردان را از زمان حضور در نپال تا رسیدن به قله همراهی می‌کنند که هزینه‌های مختلفی دارد، از ۴۰ هزار دلار تا ۱۲۰ هزار دلار بسته به امکاناتی که داده و پشتیبانی‌هایی که می‌کنند، متغیر است. این مبلغ شامل تمامی هزینه‌های تغذیه، محل استراحت، اقامت در شهر لوکلا، راهنما و باربر و صدور مجوز صعود و دادن گواهینامه است. کوهنوردانی که قصد صعود به اورست را دارند قرارداد را با شرکت مورد نظر بسته و مبالغ را پرداخت می‌کنند تا مجوز صدور آنها صادر شود.

با توجه به پیشرفت‌هایی که صورت گرفته اینترنت در راه صعود به اورست فراهم شده و کوهنوردان می‌توانند با پرداخت هزینه در بیس کمپ از آن استفاده و موقعیت خود را به خانواده‌هایشان اعلام کنند. طبق تعرفه‌هایی که در نظر گرفته شده هر گیگ اینترنت به مبلغ ۵۰ تا ۶۰ دلار فروخته می‌شود. تلفن ماهواره‌ای نیز هزینه‌هایی دارد که هر دقیقه صحبت با آن چیزی حدود پنج دلار خواهد بود.

برای صعود به اورست، لباس‌های مخصوصی وجود دارد که طبیعتا قیمت‌شان هم با لباس‌های معمولی کوهنوردی متفاوت است؛ لباسی که باید در مرحله نهایی صعود به قله پوشیده شود، قیمت آن از هزار دلار آغاز می‌شود و در کنار آن یک هیمالیانورد باید کفش سه‌پوش هم همراه داشته باشد که آن هم حدود هزار دلار است. کوله‌پشتی و دیگر وسایل انفرادی هم در این بین هزینه‌هایی دارد.

بیمه هم یکی از ضروریات صعود است و هر کوهنوردی که می‌خواهد پای در این راه پرفرازونشیب بگذارد، باید این کار را انجام دهد تا خدایی ناکرده اگر اتفاقی افتاد، بتواند از خدمات بیمه‌ای استفاده کند. شرکت‌های بیمه‌ای مختلفی در دنیا وجود دارد و برای صعود اورست چیزی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار نیاز است و ممکن است بیشتر از این مبلغ هم شود.

حال پس از آشنایی با هزینه‌هایی که یک کوهنورد در راه صعود به اورست باید بپردازد، اگر بخواهیم پایین‌ترین مبلغ یعنی همان ۴۰ هزار دلار را در نظر بگیریم، با دلار فعلی حدودا ۳۰ هزار تومانی چیزی حدود یک‌میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان می‌شود. البته باید به این مبلغ هزینه‌های لباس، تجهیزات، اینترنت، بیمه و پرواز رفت‌وبرگشت به نپال را هم اضافه کنیم که در مجموع و در پایین‌ترین سطح برای یک کوهنورد ایرانی به یک‌میلیارد و ۵۰۰ تا یک‌میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان هم می‌رسد.

جالب اینکه فدراسیون کوهنوردی هیچ تقبلی از هزینه‌ها انجام نمی‌دهد و افراد باید به‌صورت شخصی این مبالغ را بپردازند تا بتوانند بر بام دنیا بایستند.»

انتهای پیام