جعفری در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: هرساله در روند کاوش‌های باستان‌شناسی محوطه تاریخی، بقایایی از تدفین‌های انسانی متعلق به دوره‌های مختلف تاریخی بعد از شناسایی و کاوش، جهت مطالعات تکمیلی جمع‌آوری و در اختیار پژوهشگران قرار می‌گیرد.

وی افزود: با مطالعه استخوان‌های انسانی به اطلاعات گسترده‌ای چون تبارشناسی مردمان، امراض و بیماری‌های خاص و رایج، رژیم غذایی و آداب و باورهای مذهبی به دست خواهد آمد که در روند شناخت مردمان ساکن در محوطه تاریخی ریوی بسیار حائز اهمیت است.

جعفری ادامه داد: تاکنون ۲۴ گور متعلق به دوره‌های پیش‌ازتاریخ تا اسلامی (۳۷۰۰ تا ۱۱۰۰ سال قبل)  در کاوش‌های محوطه تاریخی ریوی کشف و مستندنگاری شده است که مطالعات تکمیلی این استخوان‌های انسانی از فروردین‌ماه سال جاری توسط پژوهشگران ایرانی و آلمانی آغاز شده و نتایج اولیه آن به‌زودی منتشر خواهد شد.

سرپرست پایگاه میراث‌فرهنگی محوطه باستانی ریوی بیان کرد: محوطه تاریخی ریوی در سه کیلومتری غرب شهر آشخانه و یک کیلومتری غرب روستای نجف از توابع شهرستان مانه و سملقان قرار دارد و بر اساس پژوهش‌های باستان‌شناسی این محوطه یک استقرارگاه کهن در دشت سملقان بوده که از حدود ۳۵۰۰ سال قبل تا کنون موردتوجه جوامع بشری بوده است.

به گفته وی مهم‌ترین دوران استقراری این محوطه مربوط به دوره‌های هخامنشی، اشکانی و ساسانی بوده که سکونتگاه شهری و مرکز استقرار مردمان دشت سملقان بوده است.

جعفری ادامه داد: محوطه تاریخی ریوی یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی شمال شرق کشور است که نزدیکی آن به جاده ارتباطی گرگان به مشهد فرصت مناسبی را برای ایجاد سایت موزه گردشگری و رشد صنعت توریسم دشت سملقان فراهم کرده است.

انتهای پیام