هادی زرینی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: انتظار داشتیم دولت، مجلس و مسئولان وزارت بهداشت اقدامی برای پرستاران کنند و بعد از گذشت دو سال از شیوع کرونا به کارمندان وزارت بهداشت اهمیت بیشتری داده شود که متأسفانه اینگونه نبود.

وی با اشاره به سه مطالبه اصلی جامعه پرستاری در طول این مدت و با بیان اینکه مشکلات جامعه پرستاری زیاد و تمام نشدنی است اما حداقل انتظار داشتیم بخشی از سه خواسته اصلی ما برآورده شود، تصریح کرد: یکی از این موارد "فوق العاده خاص" است که باید برای همکاران بهداشت و درمان به ویژه پرستاران اجرا می‌شد چراکه در ارگان‌های دیگر همچون سازمان زندان‌ها و دادگستری اتفاق افتاد و فکر می‌کردیم در این مدت جامعه پرستاری نورچشمی باشد و انتظار تحقق این موضوع را در این قشر هم داشتیم.

زرینی ادامه داد: متأسفانه به تازگی پیگیری فوق العاده خاص پرستاران کلاً از ادبیات رئیس جمهور حذف شده است که امیدواریم مجدد در جریان پیگیری قرار گیرد و طبق وعده‌ها به فیش حقوقی همکاران اضافه شود.

وی افزود: موضوع دوم "تبدیل وضعیت نیروها" بود به طوریکه در ابتدای شیوع کرونا یکسری نیروهای داوطلب برای جمع کردن این بیماری به عنوان ۸۹ روزه وارد سیستم شدند که هر جای دنیا این عنوان مطرح شود توهین به جامعه پرستاری محسوب می شود اما همکاران ما دلی کار کردند و بعد از گذشت دو سال انتظار داشتیم تبدیل وضعیت شوند.

رئیس سازمان نظام پرستاری استان همدان در ادامه در پاسخ به اینکه سهم همدان از تعدیل ۴۰۰۰ پرستار که در نوبت استخدام بودند، چند نفر بود؟ اعلام کرد: سهم همدان بین ۳۰ تا ۵۰ نفر از پرسنل بیهوشی، بهیار، اتاق عمل، فوریت‌های پزشکی و پزشکی است که طی جلسات برگزار شده با متولیان امر در استان تعدیل نشده‌اند و تا زمانی که وزارت بهداشت نامه‌ای ندهد قرارداد این نیروها با درآمد اختصاصی استان هم که شده تمدید خواهد شد تا از طریق وزارت بهداشت تعیین تکلیف و شرکتی یا قراردادی شوند که این شیوه شایسته جامعه پرستاری نیست.

وی با اذعان به اینکه در کشور کمبود پرستار داریم به طوریکه طبق معیار موجود، ضریب پرستار به تخت در خاورمیانه ۲.۵ پرستار اما در کشور ما در بهترین حالت ۱.۸ است، یادآور شد: حتی استان‌هایی ضریب زیر خط یک بوده و وضعیت استان همدان ۱.۴ است و باید نزدیک به ۱۴۰۰ پرستار به مجموعه اضافه شود تا به استاندارد کشوری نزدیک شویم.

زرینی اضافه کرد: علاوه بر این، ۳۵۰ پرستار شرکتی هم داریم که شرکت‌ها به موقع حقوق و مزایایشان را پرداخت نمی‌کنند و تا دهم و یازدهم هر ماه طول می‌کشد. برخی از این همکاران شرکتی با ۱۰ تا ۱۱ سال سابقه هنوز هم به صورت قراردادی کار می‌کنند.

وی تصریح کرد: پرستاران طرحی هم که بعد از دو سال طرح اجباری، به علت برخورد با بحران کرونا ۳۰ ماه دیگر در سیستم نگه داشتیم و طرحشان تمدید شد، از اواخر اردیبهشت تا اوایل مردادماه بخش زیادی طرحشان تمام می شود و به بحران برمی خوریم.

زرینی با تأکید بر کمبود پرستار در استان مطرح کرد: حتی اگر همه پرستاران ۸۹ روزه، شرکتی و طرحی هم تبدیل وضعیت و جذب شوند، باز هم کمبود نیرو داریم.

وی یادآور شد: اگر قرار است خدمات با کیفیتی ارائه شود و نیروی انسانی خوب در دسترس داشته باشیم باید امنیت شغلی ایجاد شود و همکاران تبدیل وضعیت شوند تا با خیال راحت به مردم خدمت ارائه کنند.

رئیس سازمان نظام پرستاری استان همدان در ادامه گفت: موضوع سوم "تعرفه گذاری خدمات پرستاران" است به طوریکه بعد از گذشت ۱۶ سال از تصویب قانون در مجلس، وارد فاز اجرایی شده و ۵۰۰۰ میلیارد برای اجرای این طرح درنظر گرفته شده است تا خرید خدمات توسط بیمه ها انجام گیرد که نحوه توزیع آن در کمیسیون های مختلف تعریف می شود هر چند انتظار داشتیم برای تک تک بسته‌های خدمتی تعرفه تعریف شود.

زرینی در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به سوال خبرنگار ایسنا در زمینه مهاجرت پرستاران همدانی اعلام کرد: واقعیت این است که روند مهاجرت کادردرمان به ویژه پرستاران ادامه دارد و افزایش یافته و از دو ماه گذشته شاهد خروج همکاران پرستار از کشور به علت شرایط موجود و نبود امنیت شغلی هستیم و انتظار داریم دولت در برابر خروج نخبگان و نیروهایی که با سرمایه این مملکت تدریس کرده و تخصص گرفته اند، اقدامی انجام دهد.

وی به استفاده کشورهای حوزه خلیج فارس و اسکاندیناوی از نبود امنیت شغلی پرستاران ایرانی و جذب آنها اشاره و تصریح کرد: ما همیشه این هشدار را از سر دلسوزی می دهیم که روند مهاجرت رو به افزایش است و همکاران از سیستم درمان خارج می شوند و توقف آن در گرو ایجاد شرایط کاری ایده آل همچون امنیت شغلی و حقوق و مزایا به اندازه ای که انگیزه ای برای ماندن باشد، است.

زرینی با تأکید بر اینکه پرستاران بیشترین مهاجرت را دارند، یادآور شد: درخواست ها برای مهاجرت زیاد بوده اما طی دو ماه گذشته چهار نفر از پرستاران استان مهاجرت کرده‌اند و یک نفر هم در شرف رفتن است که تا آخر اردیبهشت ماه اتفاق می افتد.

وی با بیان اینکه حرف مشترک همه این افراد این است که دوست نداریم به غربت برویم اما شرایط در کشور مهیا نیست، خاطرنشان کرد: بیشتر پرستاران مهاجر از شرکتی ها به ویژه بخش خصوصی و نیروهای غیررسمی است که اهمیتی به گروه پرستاری نمی دهند، حتی نیروهای رسمی هم با گرفتن دو ماه مرخصی بعد از بررسی جوانب کار تصمیم به مهاجرت یا بازگشت می گیرند.

انتهای پیام