اگر روششناسی را بیشتر مرتبط با شیوه (محتوایی حرکت علمی) بدانیم، الگوریتمشناسی اما، بیشتر ناظر به شیوه «شکلی حرکت علمی» است. اگرچه نهایتاً این صورت و ماده هستند که مسیر پژوهش و نظریهپردازی را سامان داده و همگی در دل سیستم معنا مییابند.
کتاب «درآمدی بر روششناسی و اندیشهشناسی حقوقی استاد دکتر جعفری لنگرودی» به قلم جناب آقای دکتر علیرضا آبین (دارای مدرک دکترای حقوق خصوصی و عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه) به همت پژوهشکده حقوق و قانون ایران به زیور طبع آراسته شده و مزین به تقریظها، تاییدها و دیباچه هایی از بزرگان حقوق ایران (دکتر محمدجعفر جعفری لنگرودی، دکتر سید حسین صفایی، آیت الله دکتر سید مصطفی محقق داماد، استاد محمد درویش زاده) است.
طبیعت علومی که نگرش فلسفی، انتقادی و عقلانی دارند، پیچیدگی، تجریدی و انتزاعی بودن بیش از حد آنهاست. از اینرو، نویسنده در این کتاب که میتوان آن را نوعی «دانشنامه تحلیلی روششناسی و الگوریتمشناسی حقوقی» دانست؛ ضمن بیان مباحث انتزاعی فلسفی، کوشیده تا با ارائه ده ها مثال حقوقی، فقهی و اصولی و بهرهگیری از آرایه قضایی متنوع، نظریههای انتزاعی حقوقی را به کارگاه عملی پیوند زند و درک عمیقتر و بهتر مطالب کتاب را برای مخاطبین آن فراهم آورد.
نگارنده کوشیده تا با بهرهگیری از جدیدترین آثار و ادبیات موجود، کتابی جامع در باب پارادایمهای حقوقی و روششناسی حقوقی فراهم آورده، شیوههای مختلف کشف روششناسی حقوقی را بیان داشته و انواع شیوههای کلان و خرد روششناسی حقوقی را تبیین نماید. وی همچنین، در این باره دیدگاههای جدیدی نیز عرضه داشته است که یکی از آنها، تحت عنوان (نظریه عمومی روش شناسی حقوقی و منطق حقوق کثرت گرا) می باشد.
آنگاه نویسنده، با بیان شیوه کلان حقوقی استاد جعفری لنگرودی، به تبیین و تحلیل و نقد اهم ارکان، خطوط و اجزای نظریه حقوقی، روششناسی و الگوریتمشناسی حقوقی استاد پرداخته است و نظام فکری استاد جعفری لنگرودی را با نظامات فکری سایر بزرگان حقوق به مقایسه نشسته است.
انتهای پیام
نظرات