فرزاد رمضانی بونش در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص تحولات اخیر افغانستان به ویژه انفجارهای رخ داده در این کشور اظهار داشت: اگر نگاهی به روند تحولات داشته باشیم اصولا در سالیان گذشته هم این گونه بوده که در فصل بهار و با توجه به نوع جغرافیایی مناطق سردسیر و شمالی افغانستان دوران جدیدی از درگیری های داخلی در این کشور به وقوع پیوسته است. البته در سال های گذشته طالبان تلاش می کرد تا عملیات بهاره را علیه دولت وقت گسترش دهد.

وی تصریح کرد: در حال حاضر که طالبان خود را حکومت مشروع می داند مخالفان به نظر می رسد این عملیات را آغاز کرده اند و آغاز بهار نقطه عطفی برای عملیات ها و مباحث سیاسی-نظامی در افغانستان است. بسیاری از گروه ها در تحولات افغانستان نقش آفرینی می کنند که مهمترین آن ها جبهه مقاومت ملی افغانستان به فرماندهی احمد مسعود می باشد که به نوعی بیشتر نیروهای امنیتی-نظامی دولت افغانستان در داخل این جبهه قرار دارند.

این پژوهشگر مسائل منطقه همچنین بیان کرد: از سوی دیگر شاهد افزایش جبهه های گوناگون در افغانستان هستیم مانند چریک های شورای عالی مقاومت ملی که در چند استان اعلام موجودیت کردند و یا چریک های آزادی بخش و همچنین جبهه ملی آزادی در غرب افغانستان و برخی نیروهای دیگر که در مجموع حدود هشت جبهه نظامی و سیاسی را تشکیل می دهند و تلاش می کنند که طالبان را به چالش بکشند.

رمضانی بونش ادامه داد: در چنین وضعیتی طالبان با چالش داخلی روبرو است و نوعی شکاف هم از سوی دو جناح شکل گرفته است و به نظر می رسد نوع نگرش ها در داخل افغانستان تا حدودی تغییر کرده در میان رهبران طالبان هم دیده می شود.

این کارشناس مسائل منطقه خاطر نشان کرد: تحولات گوناگونی در افغانستان رخ داده از جمله مهاجرت، فقر غذایی، ناتوانی طالبان در تأمین امنیت غذایی مردم و بحران های دیگری که در داخل افغانستان تلنبار شده ضمن اینکه عدم شناسایی طالبان از سوی جامعه جهانی به عنوان یک متغیر بسیار مهم به شمار می رود که فشار زیادی به آن ها می آورد.

وی تأکید کرد: علیرغم اینکه طالبان تلاش کرده مدیریت بهتری را به انجام برساند اما نتوانسته به مشابه یک دولت روند تحولات گوناگون و امنیت را به ارمغان آورد.

این تحلیل گر مسائل منطقه همچنین اظهار داشت: بسیاری از تحلیل گران نسبت به نوع نگاه طالبان و عدم عقب نشینی و گسترش این جریان را به نوعی خودکامگی و اصرار بر مواضع خودشان تلقی می کنند آن هم با عدم پذیرش سایر جریان ها و اقوام دیگر. این مسئله می تواند جنگ داخلی را در افغانستان رقم بزند.

رمضانی بونش در ادامه ابراز داشت با این وضعیت به نظر می رسد اگر طالبان وارد عقب نشینی و پذیرش گفت وگوهای جدی بین الفغانی نشود می توانیم شاهد تداوم و تجمیع بحران های گوناگون در داخل افغانستان باشیم و با ضعف بیشتر طالبان گروه های دیگری مانند داعش و القاعده حضور خواهند داشت و روند ناامنی افزایش پیدا می کند.

وی تصریح کرد: در کنار این مسائل با گرم تر شدن هوا و افزایش حضور جریان های مختلف طالبان نمی تواند هم زمان در چندین جبهه مشغول به مدیریت سیاسی، نظامی و یا اقتصادی شود و اگر این روند ادامه یابد قطعا طالبان با چالش مواجه خواهد شد.

وی در پایان خاطر نشان کرد: موج عظیمی از مهاجرت آن هم به خاطر ناتوانی طالبان در روند مدیریت اقتصادی، سیاسی و نظامی این کشور اتفاق افتاده که مسلما بر همه همسایگان هم تأثیرات سیاسی و اقتصادی برجای می گذارد به ویژه موج پناهندگان که به شکل غیرقانونی و یا قانونی به کشورهای همسایه از جمله ایران و پاکستان می روند و علیرغم آنچه که طالبان وعده داده بود اما ناتوانی مقامات طالبان در عمل به وعده های خود و همچنین ایجاد ناامنی و هراس در جامعه افغانستان بیشتر به چشم می خورد. همین مسئله در کنار ناامنی غذایی موجب افزایش فقر و مهاجرت در افغانستان شده است.

انتهای پیام