محمد الوندی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به خسارت‌های  ناشی از خشکسالی در سال گذشته در محدوده پارک ملی کرخه اظهار کرد: سال گذشته بیش از ۴۰ مورد آتش‌سوزی بیش از ۵ هزار متر مربعی در محدوده پارک ملی کرخه رخ داد. کم بودن میزان بارندگی و آب خروجی از سدها، خشک شدن درختان و پوشش گیاهی منطقه را به همراه دارد که باعث ایجاد آتش‌سوزی‌های گسترده در حوضه کرخه می‌شود. علاوه بر این، گرد و غبارها نیز بر پوشش گیاهی و زندگی جانوران پارک تاثیر منفی داشته است.

وی افزود: پیش‌بینی ما این است که امسال شاهد آتش‌سوزی‌های بیشتری در حوضه کرخه باشیم و بنابراین پارک ملی کرخه سال سختی در پیش رو دارد.

رئیس پارک ملی کرخه گفت: پوشش گیاهی منطقه امسال بسیار خشک است و پارک نسبت به سال‌های گذشته اشکوب سبز کمتری داشته است. درختان جنگل‌های حوضه کرخه در بخش جلگه‌ای هستند و از میان این درختان، گونه‌های درختی آب‌دوست مانند درختان "پده" نسبت به سایر گونه‌ها وابستگی بیشتری به آب دارند و در زمان‌هایی که در این حوضه شرایط سیلابی نداریم، این گونه‌های درختان چار خشکی می‌شوند.

وی بیان کرد: در هر سال خشک، تعداد زیادی از درختان حوضه کرخه را از دست می‌دهیم و کم شدن تراکم پوشش گیاهی در دو سال گذشته با وضوح بیشتری دیده می‌شود.

الوندی اضافه کرد: در محدوده پارک ملی کرخه، نهرها و چشمه‌ها و زهکش‌هایی وجود داشت که آب برکه‌ها و پساب‌های کشاورزی را به سمت کرخه هدایت می‌کردند و علاوه بر آن، آبگیرهای دائمی نیز در سمت رودخانه کرخه وجود داشت که باقی‌مانده مسیرهای قدیمی رودخانه بودند اما بسیاری از این آبگیرها خشک شده‌اند که این مساله، دسترسی گونه‌های جانوری به آب را محدود و مشکل کرده است.  

وی گفت: نیزارهایی که سال گذشته آبگیر بودند، امسال خشک شده‌اند و بسیار مستعد آتش‌سوزی هستند؛ آتش‌سوزی درختان و نیزارها باعث آتش گرفتن جانوران و آشیانه پرندگان به ویژه گونه‌های گنجشک‌سانان و کبوترسانان که در اوج فصل زادآوری هستند، شده است. آتش‌سوزی آشیانه این پرندگان را از بین می‌برد و باید توجه داشت که ایجاد ناامنی برای جانوران، باعث جابه‌جایی بیشتر آن‌ها می‌شود.

رئیس پارک ملی کرخه با اشاره به اهمیت حفظ زیستگاه طبیعی گوزن زرد ایرانی در این منطقه افزود: اگر حوضه کرخه شرایط سیلابی داشته باشد، امکان تصرف اراضی حاصلخیز آن بسیار کمتر می‌شود اما از آنجا که شرایط سیلابی ندارد، در سال‌های گذشته به ویژه در دهه ۷۰ بخش‌هایی  از اراضی آن تصرف و به زمین‌های کشاورزی تبدیل شده است که این امر باعث تکه تکه شدن زیستگاه منطقه شده است در حالی که اگر بخواهیم گوزن زرد ایرانی را در زیستگاه طبیعی خود ببینیم باید ابتدا "کرخه" را حفظ کنیم.

انتهای پیام