انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران جایزه مزبور را به پاس دو دهه خدمات ارزشمند آن بانوی کوشا به ساحت زبان فارسی و به منظور کمک به رونق پژوهش های آموزش زبان و ادبیات فارسی در نظر گرفته است و از سال ۱۴۰۰ مقرر کرد سالانه در همایشهای ادواری خود این جایزه را به یاد بانوی ترویج زبان فارسی و با همیاری خانواده محترم ایشان به مقالة برتر در این حوزه اعطا کند. 

به گزارش ایسنا، در سال جاری بنا به رأی کمیته داوران، این جایزه به مقالة ارسالی خانم اعظم جنتی‌فر، دانش‌آموختة اخیر رشتة آموزش زبان فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد تعلق گرفت که به صورت سخنرانی نیز با عنوان «تحلیل محتوای کتابهای نگارش فارسی شش پایة مقطع ابتدایی در پرتو هَیَجامد» ارائه شد. 

اعظم جنتی‌فر در پاسخ به خبرنگار ایسنا راجع به معرفی موضوع مقاله خود گفت: کار من که برگرفته از پایان‌نامه کارشناسی ارشدم بوده است، به تحلیل کتابهای درسی نگارش فارسی بر مبنای الگوی هیجامد (هیجان+بسامد) اختصاص داشت و حاوی این پیام بود که اگر مؤلفان کتابهای درسی نگارش فارسی مدارس با در نظر داشتن این الگو به امر طراحی محتوا بپردازند، مدل پیشنهادی می‌تواند یادگیری را برای این دانش‌آموزان راحتتر و مؤثرتر کند؛ چراکه وقتی شاگرد از طریق حواس مختلف خود، چیزهایی را در حوزه آموزش تجربه و درک کند، هیجانی در وجود او ایجاد یا تقویت میشود که منجر به سهولت یادگیری خواهد شد و در نتیجه نوشتن برای او راحت‌تر جلوه می‌کند. 

وی در بیان یک مثال از الگوی پیشنهادی خود چنین اظهار کرد: فرض کنیم زبان‌آموز در وحلة نخست، واژه ای را مانند نام یک میوه میشنود، سپس آن را می‌بیند، آنگاه آن را می‌تواند لمس کند و حتی نهایتاً آن را میل کند و دست آخر به پیشنهاد و تشویق معلم راجع به آن تحقیق کند، هیجان ایجاد شده از این رهگذر به همراه تکرار آن واژه در سطوح مختلف حسی- حرکتی را نباید در شتاببخشی به فرآیند یادگیری و تعمیق آن بی‌اثر تلقی کرد؛ لذا اگر معلم بتواند در فرایند آموزش، هیجان زبان آموز را از طریق حواس پنجگانه به نحوی جلب کند و سپس با هنرمندی به آن مفهوم تکرار دهد، آن واژه یا مفهوم در وجود زبان‌آموز نهادینه شده و زودتر فراگرفته شده و دیرتر فراموش می‌شود.

جنتی‌فر در بیان احساس خود از توفیق دریافت این جایزه به خبرنگار ایسنا خاطرنشان کرد: از توفیق دریافت این جایزه تخصصی در دل احساس خوشوقتی می‌کنم و از اینکه حاصل پژوهش بنده از نگاه داوران محترم شایسته این انتخاب شده است، به خود میبالم و در خاتمه مایلم از استادانی که مرا در این مسیر راهنمایی یا مشاوره دادند سپاسگزاری کنم. در خلال دوران تحصیل بارها نام بانو دکتر زهرا استادزاده را از زبان استادان اعزامی حوزه های زبان و ادب فارسی و زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد چون آقایان دکتر محمدجعفر یاحقی یا دکتر محمدرضا پهلوان نژاد که برای مدتی در کرسی‌های زبان آموزی ایران در دانشگاههای خارج از کشور به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخته اند شنیده بودم و کم و بیش با خدمات آن بانوی فقید دورادور آشنا بودم و حتی در جریان همایشی در دانشگاه فردوسی ایشان را از نزدیک دیده بودم. خوشبختانه استادان اعزامی خدمات طولانی دکتر استادزاده را در وزارت علوم به عنوان خادم راستین زبان فارسی و گسترش برونمرزی آن باور دارند و از ایشان به نیکی یاد می کنند و اینک که به بهانة این جایزه با خدمات وسیع بانوی ترویج زبان فارسی بیشتر آشنا شده ام به عنوان یک زن ایرانی به خود میبالم و امیدوارم به سهم خود بتوانم ادامه دهنده راه ایشان در کمک به گسترش زبان فارسی باشم.

گفتنی است؛ دکتر زهرا استادزاده متولد تیرماه ۱۳۵۰ در تهران و دارای مدرک کارشناسی ارشد آموزش زبان فارسی و دکتری زبان و ادبیات فارسی بود و در کسوت عضو هیئت علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در مدت دو دهه خدمت در معاونت زبان فارسی و ایرانشناسی وزارت متبوع، منشأ توفیقات زیادی در توسعة کرسیهای زبانآموزی ایران در دانشگاههای خارج از کشور شد ولی ناباورانه در آذرماه ۱۳۹۹ به دلیل ابتلا به ویروس کووید ۱۹ بدرود حیات گفت. در فقدان آن بانوی خدوم، استادان زیادی که خاطرات مشترک فراوانی داشتند داغدار شدند و پیامهای همدردی بسیاری از سوی مقاماتی چون وزیر علوم، سخنگوی وزارت امور خاجه، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فاسی و نیز بنیاد سعدی، تنی چند از سفرای جمهوری اسلامی ایران، دبیرخانه شورای ایرنیان مقیم خارج از کشور، روسای انجمن های علمی مرتبط و ... صادر شد.

تجارب و خدمات بیست ساله زنده یاد دکتر زهرا استادزاده در معاونت زبان فارسی و ایران شناسی وزارت متبوع در کنار روابط عمومی موفق و پشتکار کم نظیرش، از او کارشناسی خبره، مدیری برنامه ریز و صاحب نظری مجرب ساخته بود ولی دریغ که اینک جای وی در عرصة ترویج برون مرزی زبان فارسی، سخت خالی به نظر می رسد.

انتهای پیام