به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، رصدخانه پویایی‌شناسی خورشیدی در حال گردش ناسا یک شراره خورشیدی دیگر را از همان لکه بیش فعال خورشیدی که در اوایل این هفته باعث خاموشی رادیو و نمایش خیره کننده شفق قطبی روی زمین شد، ثبت کرد.

این فضاپیما که ستاره مادر زمین را از ارتفاع ۲۲ هزار مایلی (۳۶ هزار کیلومتری) بالای سطح سیاره رصد می‌کند، در روز پنجشنبه (۳۱ مارس) در ساعت ۲:۳۵ بعدازظهر به وقت منطقه زمانی شرقی (۲۳:۰۵ به وقت تهران) موفق به ثبت تصویر این رویداد شد. محققان نوع این شراره خورشیدی را قدرت متوسط نوع ام دسته‌بندی کرده‌اند.

به گفته ناسا، رصدخانه پویایی‌شناسی خورشیدی از کل قرص خورشید در طیف وسیعی از طول موج‌ها هر ۱۰ ثانیه عکس می‌گیرد و تصاویری با وضوح ۱۰ برابر بیشتر از وضوح تصویر تلویزیون با وضوح بالا ارائه می‌کند. این تصویر رنگی به طور خاص شراره خورشیدی قسمت فرابنفش شدید این طیف را نشان می‌دهد.

شراره خورشیدی نوع ام یک شراره نسبتا قدرتمند است و سبب انتشار ناگهانی تابش الکترومغناطیسی از خورشید می‌شود که با سرعت نور حرکت می‌کند. اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده (NOAA) شراره پنجشنبه را به عنوان M۹.۶ دسته‌بندی کرد. این به آن معناست که این شراره خورشیدی فاصله زیادی با تبدیل شدن به قوی‌ترین نوع شراره خورشیدی یعنی X-class نداشته است. اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده در بیانیه‌ای اعلام کرد که این شراره در هنگام برخورد با زمین باعث خاموشی متوسط رادیو شد.

شراره های خورشیدی می‌توانند ارتباطات رادیویی با فرکانس بالا را مختل کنند؛ زیرا اشعه ایکس و تشعشعات فرابنفش شدیدی که از آنها ساطع می‌شود، قسمت بالایی جو زمین یعنی یونوسفر را یونیزه می‌کند. یونوسفر از ۳۰ مایل (۴۸ کیلومتر) تا ۶۰۰ مایل (۹۶۵ کیلومتر) بالای سطح سیاره گسترش یافته و شامل بیرونی‌ترین لایه‌های جوی (اگزوسفر، ترموسفر و بخش‌هایی از مزوسفر) است.

این لکه خورشیدی پیچیده مغناطیسی که با نام ۲۹۷۵ شناخته می‌شود، باعث تولد جدیدترین شراره شد. در طول هفته گذشته حدود ۲۰ شراره خورشیدی از جمله یک شراره کلاس X که در روز چهارشنبه (۳۰ مارس) از خورشید ساطع شد، فوران کرده است.

تعدادی از این شعله‌ها با خروج جرم از تاج خورشیدی (CMEs) همراه بوده‌اند. بر اساس گزارش اداره هواشناسی، خروج جرم از تاج خورشیدی دیگری که با شعله‌های کلاس X در چهارشنبه مرتبط است، قرار است شنبه (۲ آوریل) به زمین برخورد کند و احتمالا به نورهای قطبی انرژی دیگری می‌بخشد.

انتهای پیام