به گزارش ایسنا، خبرنگاران شجاعی همیشه زندگی خود را به خطر انداخته‌اند تا از جنگ گزارش و خبر تهیه کنند. اما سوال اینجاست که چرا پوشش خبری حمله روسیه به اوکراین "بسیار عمیق و پرتلفات" گزارش شده است؟ آیا این قضیه قصد بازگویی چیزی را درخصوص زمانی که ما در آن زندگی می‌کنیم، دارد؟ یا اینکه قصد آگاه سازی ما را درخصوص تکنولوژی و رسانه دارد؟ و یا شاید قصد آشکارسازی "تعصبات و جانبداری" رسانه‌ها را دارد؟

اکنون جنگ در یمن وارد هشتمین سال خود شده است و به اندازه جنگ اوکراین "وحشیانه" بوده است و یا حتی جنگ سوریه که "کشنده‌تر" بود و هر دو این کشورها قربانی تسلیحات شیمیایی بوده‌اند. اما در هیچکدام یک از این درگیری‌ها، ما شاهد تصاویر تلخ و حزن‌انگیز تا این حد نبوده‌ایم.

اکثر قربانیان در اوکراین، اروپایی، سفید پوست و مسیحی هستند. تعداد کمی از آن‌ها انگلیسی صحبت می‌کنند. آن‌ها با کت‌های پف‌دار و چمدان‌های چرخ دار خود که آشنا به‌نظر می‌رسند، به قصد ترک سرزمین خود وارد قطار می‌شوند.

حال مسئله این است که رسانه‌ها یا به طور آگاه و یا ناخودآگاه، این صحنه‌ها و وقایع را چنان بازتاب می‌دهند که توجه مردم را در سراسر جهان به خود جلب می‌کند؛ اما غافل از اینکه جنگ‌های متعددی در یمن، سوریه و افغانستان اتفاق افتاده که در برابر جنگ اوکراین از اهمیت یکسانی برخوردار هستند.

هدف رسانه این است که مردم را از آخرین تحولات یک جنگ و درگیری آن هم "بدون هیچ مرزی" مطلع کند.

انتهای پیام