نگارگری ایرانی دنیای وسیعی از هنر است که در دوره‌های مختلف تاریخی به شکوفایی رسیده است. نقش و نگارهای به جای مانده از دوران پیش از اسلام تا زمان حمله مغولان و همچنین آثار دیوارنگاری، پرده‌نگاری، قلمدان‌نگاری از جمله نمودهای این هنر نقاشی ایرانی در سده‌های اخیر است. به تصویر کشیدن اشعار، داستان‌ها، روایت‌ها، وقایع تاریخی، مذهبی و آیینی محتوایی‌ است که در دنیای نگارگری تجلی می‌یابد.

رضا بدرالسماء از چهره‌های شناخته شده هنر نگارگری و از جمله نگارگران معاصر اصفهان است که توجه زیادی به نگارگری مذهبی دارد و روایت‌های مذهبی اغلب در آثارش نمود یافته است.

او با توجه به اینکه بیش ۱۰ اثر پیرامون زندگی پیامبر اسلام دارد، درباره گرایش به نگارگری مذهبی می‌گوید: محتوای آیینی بیشتر در آثار نگارگرانی که بر باورهای مذهبی پایبندند، تجلی پیدا می‌کند. اما در دوره‌های مختلف گاهی شاهد گرایش بیشتر هنرمندان نگارگر به خلق آثار آیینی و مذهبی هستیم. برای نمونه دوره صفویه که شاهد شکوفایی بیشتر هنر از جمله هنر نگارگری و نقاشی ایرانی بودیم، همچنین دوره قاجار که اوج نقاشی قهوه‌خانه‌ای را می‌بینم نگارگری مذهبی اهمیت فراوانی داشته است.

به گفته او تجلی نگارگری مذهبی از همان دوره‌ها در امامزاده‌ها و اماکن مذهبی هم به چشم می‌خورد البته نه با طراحی چهره‌ و تصویر انسان، بلکه بیشتر با نماد و نشانه‌هایی از نقاشی ایرانی همچون نقوش طبیعی مثل گل عباسی و یا خط بنایی.

بدرالسماء می‌افزاید: این نمونه در امامزاده احمد و هارون ولایت هنوز باقی مانده است. پرده‌نگاری، خیالی‌نگاری بر پایه روایت‌های مذهبی، تصویرگری واقعه عاشورا، حادثه غدیر از دیگر نمودهای این هنر است که به یادگار مانده است.

 او با توضیح اینکه در دوره پهلوی توجه به نگارگری مذهبی تا حدودی کمرنگ می‌شود می‌گوید: در سال‌های اخیر نگارگران بیشتری به محتوای مذهبی روی آورده‌اند و قدم‌های تازه‌ای برداشتند. یکی از دلایل اهمیت نگارگری مذهبی این موضوع است که به روان انسان توجه دارد که این هدف با تصویری از گردش‌ها، چرخش‌ها و منحنی‌ها آرامشی برای مخاطب ایجاد می‌کند.

این نگارگر با اشاره به اینکه همواره دغدغه پرداختن به موضوعات مذهبی و قرآنی به خصوص روایت‌های زندگی پیامبر اسلام را در خلق تابلوهای نگارگری داشته خاطرنشان می‌کند: توهین‌ها و بی‌حرمتی‌هایی که برخی چند سال پیش در غرب نسبت به پیامبر ما داشتند من را برآن داشت تا با خلق چند تابلو درباره حضرت محمد(ص) به مقابله با این جریان برخیزم. اولین تابلو، مبعث نام داشت که امروز در موزه ملی مصطفی نگهداری می‌شود. سال گذشته نیز به مناسبت تولد پیامبر(ص) تصویری از گنبد خضرا و حرم پیامبر را نقاشی کردم. این تابلو «من پیامبر را دوست دارم» نام داشت که به سفارش ایرانیان مقیم فرانسه بود و آن‌ها تصمیم داشتند تصویر این تابلو را به‌صورت تمبر در فرانسه منتشر کنند که هنوز نتیجه آن مشخص نشده است.

وی امسال نیز به مناسبت تولد حضرت محمد(ص) و از روی علاقه تابلوی پیامبر رحمت را نقاشی کرده که درباره محتوای آن می‌گوید: این تابلو اشاره به آیه و ما ارسلناک الا الرحمه للعالمین دارد. سعی شده حالات روحانی با تکیه بر تصوراتم در تابلو نمود یابد. در این تابلو با توجه بر این موضوع که پیامبر هر کجا را که نگاه می‌کرده، جبرئیل حضور داشته، پس جبرئیل با شدت نور نقاشی شده است. علت تمرکز بر نور در این تابلو همین است. برای تجلی بهتر این مفهوم نور درون غار و تیرگی در اطراف تابلو دیده می‌شود.

انتهای پیام