به گزارش ایسنا، آلمان ۵۵ درصد از واردات گاز خود را از روسیه دریافت می کند. بحرانی که حمله روسیه به اوکراین شعله ور کرده است، سوالات جدیدی درباره قابل اتکا بودن صادرات گاز روسیه مطرح و سیاستمداران و مدیران تجاری آلمان خواستار آن شده اند که این کشور سریعا راههایی را برای متنوع کردن سبد انرژی خود پیدا کند.

اجباری که آلمان پیدا کرده است، روز سه‌شنبه هنگامی که اولاف شولتز، صدراعظم آلمان اعلام کرد برلین نورد استریم ۲ را پیش از این که این خط لوله گازی فعالیت خود را آغاز کند متوقف می کند خود را نشان داد. این تصمیم برلین در واکنش به اقدام پوتین در به رسمیت شناختن دو جمهوری خودخوانده در شرق اوکراین و استقرار نیروهای نظامی روسیه در این مناطق صورت گرفت.

 مسکو فورا به آلمانی ها هشدار داد برای تغییر نظر برلین در خصوص این پروژه هزینه گزافی پرداخت خواهند کرد. پروژه ای که دولت  فعلی و دولت قبلی تحت ریاست آنگلا مرکل با وجود درخواست متحدانشان برای رها کردنش، سالها از آن دفاع کرده بودند.

دیمیتری مدودف، رئیس جمهور سابق روسیه که اکنون نایب‌رئیس شورای امنیت این کشور است، در واکنش به اقدام شولتز در توییتی نوشت: خوب به دنیای شجاع جدید که در آن اروپایی ها به زودی ۲۰۰۰ یورو برای ۱۰۰۰ متر مکعب گاز طبیعی پرداخت می کنند، خوش آمدید. وی برای اینکه مطمئن شود این پیام منتقل می شود، آن را به آلمانی هم توییت کرد.

هاست کونینگ، تحلیلگر بازار انرژی در شرکت مشاوره آرورا اظهار کرد: تهدید مدودف به معنای آن خواهد بود که سطح قیمت چند روز گذشته که در حال حاضر نیز فوق‌العاده بالا محسوب می‌شود، بیش از دو برابر افزایش پیدا خواهد کرد. با این حال تردید دارم که وی می خواست به یک قیمت بالاتر اشاره کند. من این پیام را به عنوان یک هدف قیمت خاص تعبیر نمی‌کنم بلکه در عوض سیگنالی می دانم که روسیه مایل است عرضه گاز به بازار اروپا را همچنان در سالهای پیش رو ادامه دهد.

اما مشکل بزرگتری وجود دارد: بحران جاری این حقیقت را بارز کرده که آلمان به شدت خود را در معرض دولتی قرار داده که هیچ تردیدی ندارد از گاز به عنوان یک سلاح ژئوپلیتیکی استفاده کند.

 در ماههای گذشته مقامات اتحادیه اروپا مسکو را متهم کرده اند عامدانه قیمت‌های انرژی برای مصرف کنندگان اروپایی را بالا برده است.

 هیچ گازی هنوز از طریق نورد استریم ۲ جریان پیدا نکرده است اما مسکو نفوذ انرژی زیادی در آلمان از طریق خط لوله گازی نورد استریم ۱ که در سال ۲۰۱۱ راه اندازی شد و همچنین مسیرهای دیگری مانند مسیر ترانزیت اوکراین دارد.

این که پیام مدودوف یک تهدید توخالی بود یا نه، در ماه های آینده مشخص خواهد شد. با وجود بحران جاری، روسیه  وقتی که مسئله انرژی در میان باشد، می‌تواند انتخاب کند کسب و کار را به شکل معمول ادامه دهد. به هر صورت پوتین برای وابسته نگه داشتن آلمان به گاز روسیه منافعی دارد. اما سران آلمان کم کم به فکر افتاده اند که باید جایگزینهای معتبر دیگری داشته باشند.

شولتز در کنفرانس امنیتی مونیخ که هفته جاری برگزار شد، گفت: ما همه به سختی کار کرده‌ایم تا به وضعیتی برسیم که در آن جایگزینهایی برای واردات انرژی از روسیه داشته باشیم. اگرچه وی تاکید کرد که این مسئله شامل آمریکا هم می شود که ۵.۵ درصد از زغال سنگ خود را در سال ۲۰۲۰ از روسیه وارد کرد اما پیام صدراعظم آلمان بیشتر مربوط به خود این کشور بود.

 انجمن صنعت آلمان (BDI) دوشنبه هفته جاری هشدار شدید غیرمعمولی داد که افزایش بیشتر قیمت‌های انرژی و قیمتهای گاز تهدیدی اقتصاد را در معرض تهدید فلج شدن قرار خواهد داد. این وضعیت به حدی وخیم است که حتی شرکت‌های متوسط از بخش‌های مختلف که به موقعیت مکانی خود وفادار هستند، در حال بررسی جابجایی و مهاجرت به نقطه دیگری هستند.

یورگن هارت، سخنگوی امور خارجی فراکسیون احزاب مسیحی رک و بی پرده صحبت کرد و گفت: اشتباهات مهمی از سوی دولت قبلی و دولت فعلی در خصوص امنیت انرژی و برخورد با روسیه اتفاق افتاده است. به دلیل تجربه جنگ سرد که حتی تحت شرایط دشوار گاز به هر صورت تامین شده بود، اعتماد بیش از حدی به قابل اطمینان بودن عرضه گاز از سوی روسیه وجود داشته است.

وابستگی آلمان به گاز روسیه با این حقیقت که این کشور قصد دارد آخرین نیروگاه های هسته‌ای خود را امسال تعطیل کند و همزمان توسعه انرژیهای تجدیدپذیر به آهستگی جریان دارد، بارز می‌شود. این کشور تصمیم گرفته است که گاز بهترین راه برای پر کردن این شکاف است.

 میشائیل کراس، سخنگوی سیاست انرژی لیبرال دموکراتهای آزاد که یکی از سه حزب حاضر در دولت ائتلافی شولتز است، دولت قبلی را متهم کرد که به میزان کافی در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و همچنین ذخیره سازی گازی که می تواند در شرایط کمبود مورد استفاده قرار گیرد، سرمایه‌گذاری نکرده است. وی گفت: آلمان یک کشور صنعتی پیشرو است و بدین ترتیب اهمیت زیادی دارد که ما ذخایر گازی در کشور برای مدت یک تا دو ماه داشته باشیم.

پشت این بیداری خام درباره امنیت انرژی یک حقیقت آشفته کننده‌ای برای بسیاری از نخبگان آلمانی وجود دارد. هدف چند دهه ای نزدیک کردن برلین و مسکو به یکدیگر از طریق تجارت دو جانبه پرمنفعت، شکست خورده به نظر می‌رسد است.

این ایده که رشد ارتباطات تجاری با کشورهای دیگر کمک خواهد کرد استانداردهای دموکراتیک غربی به تدریج در این کشورها نهادینه شود در خصوص چین به مانع خورد و این کشور با وجود روابط اقتصادی رو به رشد، تغییری نکرد. با این حال سیاستمداران برجسته آلمانی مدت‌ها امید داشتند که شعار "تغییر از راه نزدیکی" ویلی برانت صدراعظم پیشین آلمان در خصوص روسیه موثر واقع شود و از نورد استریم ۲ به عنوان ابزاری برای تحت تاثیر قرار دادن مثبت روسیه دفاع کرده بودند.

مارسل دیرسوس، از موسسه سیاست امنیت دانشگاه کیل گفت: روشن است که این سیاست در قبال روسیه کاملا شکست خورده است. در واقع به جای تحت تاثیر قرار دادن مسکو از طریق وابسته کردن بیشتر روسیه به آلمان، این سیاست تاثیر بالعکسی داشته است.

در حال حاضر این برلین است که از نظر انرژی به مسکو وابسته بوده و این وابستگی است که بر موضع گیری آلمان تاثیر می گذارد. هفته ها ستیز داخلی و انتقاد بین المللی شدید زمان برد تا سوسیال دموکراتهای شولتز با تحریم کردن خط لوله نورد استریم ۲ موافقت کنند. اکنون آنها به این موضوع واقف شده اند که بیش از حد به روسیه وابسته هستند و آن را اکنون اذعان می‌کنند اما حالا دیگر خیلی دیر شده است.

 هنگامی که بحث گزینه های متنوع سازی انرژی مطرح شد، وزارت اقتصادی و اقلیمی آلمان اوایل هفته اعلام کرد به دنبال راه‌هایی برای تحکیم مکانیزم‌های احتیاطی برای زمستان آینده است. به عبارت دیگر یافتن راههای بیشتری برای اطمینان از اینکه انرژی به میزان کافی تامین می‌شود.

یک سخنگوی این وزارتخانه اظهار کرد: این امر شامل بررسی مسائلی نظیر تاسیسات ذخیره سازی و زیرساخت مانند ساخت نقاط ورودی برای واردات گاز طبیعی مایع از آمریکا، قطر یا استرالیا می شود.

 اما کونینگ گفت: هیچ گزینه های واقع گرایانه برای جایگزین کردن گازی که اکنون روسیه برای آلمان تامین می کند حداقل در کوتاه مدت، وجود ندارد. پایانه های LNG فعلی با ظرفیت کامل استفاده شده‌اند و در کوتاه مدت نمی توان پایانه های جدیدی ساخت و این کار چند سالی زمان خواهد برد. این به معنای آن است که آلمان برای مدت چهار تا پنج سال تا زمانی که این ظرفیت LNG کافی دریافت کند، به روسیه وابسته خواهد ماند.

 با این حال اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، لحن خوش بینانه تری در خصوص وابستگی اروپا به گاز روسیه داشت و اظهار کرد که حتی در صورت اختلال کامل عرضه گاز روسیه ما در بخش امن زمستان امسال قرار داریم. اروپا قادر خواهد بود گاز روسیه را با محموله‌های LNG که از سوی دوستانش در سراسر جهان دریافت می‌کند جایگزین کند.

بر اساس گزارش پولیتیکو، یک لایحه کمیسیون اروپا مقررات جدیدی را پیشنهاد کرده که کشورها را ملزم می‌کند میزان حداقلی از ذخایر گاز طبیعی را هر تابستان در مخازن خود داشته باشد. هر چند آمریکا در حال حاضر قادر به برابری با حجم گاز روسیه از طریق صادرات LNG نیست اما امید می‌رود این وضعیت تا اواخر امسال تغییر کند.

انتهای پیام