پیمان فیروزنیا در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه هنوز تصمیمی درباره نوبت بعدی رهاسازی آب صورت نگرفته است، اظهار کرد: این مسئله به حجم آب پشت سد زاینده‌رود بستگی دارد و باید در سطح مدیران استان اتخاذ شود.

وی درباره اینکه تمام حجم آب آزاد شده در این دوره به مصرف امر کشاورزی نرسید، گفت: به هر حال بخشی از این آب در خاک نفوذ می‌کند و ممکن است برداشت‌هایی هم در مسیر اتفاق بیفتد، اما براساس برآوردهای صورت گرفته انتظار می‌رود در نتیجه رهاسازی اخیر آب، سطحی معادل ۱۰ تا ۱۵ هزار هکتار کشت در زمین‌های شهرستان اصفهان صورت گیرد که از این میزان ۱۰ تا ۱۱ هزار هکتار به کشت جدید اختصاص یافته و بقیه مربوط به زمین‌هایی است که عملیات کشت آنها در پاییز کلید خورده و از فرصت آبیاری اخیر به‌عنوان آبیاری تکمیلی خود استفاده کرده‌اند.

مدیر بخش زراعت جهاد کشاورزی استان اصفهان به تنوع محصولات کشاورزی در کشت اخیر اشاره کرد و افزود: در بخش کشت نو، برآورد می‌شود حدود هفت هزار هکتار زمین کشاورزی زیر کشت گندم و بین ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ هکتار زیر کشت جو و حدود دو هزار هکتار زمین زراعی در منطقه زیر کشت گلرنگ رفته باشد علاوه بر این بخشی از زمین‌های کشاورزی نیز که پیش از این دوره رهاسازی آب کشت خود را آغاز کرده‌اند، زیر کشت یونجه و غلات قرار دارند.

وی به کارکردهای آب شیرین رهاسازی شده در آب شویی نمک رسوب یافته در ریشه گیاهان کشت پاییزه اشاره کرد و گفت: به این دلیل که آب کشاورزان نامناسب و نسبتا شور است، رهاسازی آب شیرین در زمین‌های زراعی نه تنها باعث سیراب شدن گیاه می‌شود، بلکه نمک رسوب یافته بر ریشه گیاه را پاک کرده و از طریق آب‌شویی گیاه باعث عملکرد بهتر آن در فرآیند رشد می‌شود.

فیروزنیا همچنین عملکرد سازمان متبوع خود در تولید بذور مقاوم به خشکی را موفق ارزیابی کرد و گفت: کشاورز می‌تواند بذر مورد نظر خود را با کیفیت و تنوع بالا انتخاب کند، مثلا انواع بذر گندم مانند سیوند، بهاران و رخشان به مقدار کافی وجود دارد، برخی کشاورزان ترجیح می‌دهند از بذر گواهی شده استفاده کنند.

وی با بیان اینکه بذری که در استان تولید می‌شود دوره رویش کوتاهی دارد و نسبت به خشکی و کم آبی مقاوم است، افزود: تمام بذرها زودرس یا میان رس بوده و از کیفیت و مرغوبیت قابل قبولی برخوردار هستند.

مدیر بخش زراعت جهاد کشاورزی استان اصفهان یادآور شد: حتی محصول گندم در مناطقی از حوضه آبریز زاینده‌رود در نبود جریان رودخانه با آب چاه آبیاری می‌شود، اما می‌توان گفت که بسته بودن آب رودخانه به طور متوسط باعث کاهش ۳۰ درصدی از توان زراعی تمام شهرستان‌های اصفهان می‌شود.

انتهای پیام