به گزارش باشگاه دانشجویان ایسنا، این جلسه با سخنرانی دکتر امین فرجی ـ عضو هیئت علمی دانشکدگان فارابی، دکتر الهام فهام ـ عضو هیئت علمی پژوهشکده فناوری اطلاعات و ارتباطات جهاد دانشگاهی، دکتر مصطفی صفدری رنجبر ـ عضو هیئت علمی دانشکدگان فارابی، دکتر هادی رضایی راد ـ عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان، امین قریبی ـ معاون مرکز تحقیقات شهر هوشمند ایران و با میزبانی یاسر حاتمی ـ پژوهشگر دکتری شهرسازی دانشگاه گیلان، چهارشنبه 20 بهمن ساعت 18 برپا می‌شود. 

چالش‌های شهری به فراخور پیشرفته‌تر شدن شهرها و جامعه روز به روز پیچیده‌تر می‌شوند. چالش‌هایی که به تدریج رنگ و بوی بحران پیدا کرده و اگر بحرانی درمان نشود فاجعه‌ای شکل خواهد گرفت.
امروز با این سطح از پیچیدگی بحران‌هایی که بر شهرها تسلط یافته‌اند، دیگر نمی‌توان به شیوه‌های سنتی به مسائل پاسخ داد. به عبارتی دیگر الگوی مدیریت شهری سنتی ظرفیت و توانایی پاسخگویی به این سطح از پیچیدگی چالش‌ها و بحران‌ها را ندارد. به همین منظور بسیاری از کشورهای توسعه یافته سال‌هاست که مدیریت شهری سنتی را کنار گذاشته و الگوهای جدیدی را برای حل چالش‌ها منظور کرده‌اند و ظرفیت و توانایی پاسخگویی مدیریت شهری را نسبت به پاسخگویی به این چالش‌ها ارتقاء داده‌اند. الگوهای شهروندمدار و مشارکتی چون حکمروایی شهری که با کمک گرفتن از ابزارهای تکنولوژیک و فناوری به حکمروایی هوشمند شهری ارتقاء یافته‌اند.

در این بین کشور ما، ایران، همچنان از همان الگوهای مدیریت سنتی کاملا بالا به پایین و بدون توجه به جامعه استفاده می‌کند. الگویی که نه تنها توانایی و ظرفیت حل چالش‌های شهری را ندارد بلکه گاهی با چالش‌ها همراه شده و در تبدیل چالش‌ها به بحران، همراه می‌شود. در کشور ما چالش‌ها و اولویت‌های اصلی شهرها پشت نگاه روزمرگی و کوتاه‌مدتی تصمیم‌گیران و مسئولان شهری پنهان می‌شود و روز به روز نیز بزرگ‌تر می‌شوند، پس باید پذیرفت که مدیریت شهری امروز در جامعه ایران باید گذاری را رقم بزند. گذاری که الگوی عمودی خود را هر چه بیشتر افقی نماید، گذاری که جامعه خود را ببیند و به این درک برسد که مدیریت شهری امروز دیگر جایی برای پاسخدهی به مشکلات و چالش‌ها ندارد. 

امروز صحبت از جایگاه مردم است باید توجه داشت که برقراری ارتباط با مردم نه به صورت شعاری بلکه با فراغ بال و تعریفی قانونی برای یک کنش جمعی مانند مشارکت باید رقم بخورد تا بحران‌های موجود قدری تقلیل یابد. در این گام هر گاه صحبت از مشارکت می‌شود به کرات یاد موضوعی به نام اعتماد می‌کنیم، اعتمادی که برای هر سطحی از مشارکت نیاز است. جلب این اعتماد و ساخت آن، که بارها و بارها با آن ستیز شده، کار بسیار دشواری است. 

پس باید پذیرفت که مدیریت شهری امروز ما برای این گذار و پوست‌اندازی مسیری سخت در پیش دارد. اما این مسیر سخت نیازمند محرک‌هایی است تا تحول را شروع کند، محرک‌هایی که روحی تازه به فراخور زمان به بدن بی‌جان مدیریت امروزین بدمد و انگیزه‌ای باشد برای شروع فرآیندی سخت. شاید امروز یکی از این محرک‌ها بواسطه تکنولوژی و فناوری رقم بخورد، شاید هوشمندی محرکی باشد برای درست انجام دادن یک عمل درست. هر چند ظرف و مظروف و برقراری دیالکتیک عام و خاص در آن نیازی مبرم و قطعی است. دست‌یافته بشر و تطبیق آن با این ظرف چگونه است و چگونه می‌توان سیستمی عمود را بر افق مشارکت رساند. آیا ظرف ما به اندازه مظروفی که حرفش را می‌زنیم هست؟ آیا جامعه ایران آماده پذیرش آن چه که از هوشمندی می‌دانیم هست؟ جایگاه فعلی ما کجاست؟

این برنامه به صورت مجازی و از طریق اسکای‌روم برپا می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند با استفاده از آدرس https://www.skyroom.online/ch/uog/room1 در آن شرکت کنند یا برای کسب اطلاعات بیشتر به شناسه @HamidRezaUSH پیام دهند.
انتهای پیام