رحمان قهرمانپور در گفتوگو با ایسنا با اشاره به روند مذاکرات در وین و اینکه آیا شرایط برای رسیدن ایران به یک "توافق خوب" فراهم است گفت: الان بحثهای فنی تمام شده است و هرچه دو طرف توانستند هنر مذاکراتشان را به کار گرفتند تا از طرف مقابل امتیاز بگیرند و در پایتختها باید به زودی تصمیم گرفته شود. به نظر میآید توافق نزدیک است و تیم های مذاکراتی با دستوراتی که از پایتختهای خود گرفتند به توافق نزدیک شدند اما اینکه این تصمیم سیاسی چه وقت محقق میشود هفته آینده یا چند هفته دیگر باید منتظر بود.
وی در پاسخ به این که اگر توافق بشود این توافق چگونه خواهد بود؟ اظهار کرد: طبیعی است که دو طرف به همه خواسته هایشان نمیرسند؛ باید منتظر شد و دید چه توافقی به دست میآید.
این کارشناس مسایل بینالملل در پاسخ به این که امکان لغو همه تحریمها از سوی آمریکا در توافق جدید برای اجرای برجام وجود دارد؟ گفت: شواهد و قرائن نشان می دهد که بخشی از تحریمها لغو میشود و بخشی دیگر به مذاکرات در آینده و چگونگی اجرای برجام منوط می شود.
قهرمان پور معتقد است که بعد از مذاکرات وین، مذاکرات به اشکال دیگر ادامه پیدا میکند و این بحثی است که امیر قطر هم داشت به نحوی که ایران با کشورهای منطقه نوعی از مذاکرات را داشته باشند و به تدریج بخش های باقی مانده از تحریمها به شکلی رفع شود.
وی در پاسخ به این که یعنی مثل آنچه بعد از برجام در ۲۰۱۵ رخ داد و ایران به مذاکرات سوریه دعوت شد شاهد یک مذاکرات همه جانبه میان ایران و کشورهای منطقه خواهیم بود؟ اظهار کرد: اینکه این مذاکرات شکل علنی و چند جانبه دارد یا دو جانبه مشخص نیست و شاید چندان هم موضوعیت نداشت باشد. مذاکراتی که بین ایران و عربستان در جریان است، خیلی مهم است. بخش عمدهای از اختلافات بین ایران و عربستان است و وقتی این دو وارد مذاکره شوند، سایر بازیگران هم به این مذاکرات می پیوندند. تجربه خاورمیانه نشان میدهد که مذاکرات در مسایل مختلف به شکل علنی پاسخ نمیدهد، اینجا مثل اروپا نیست که همه طرف ها آشکارا بپذیرند که پای میز مذاکره بنشینند. اما نفس مذاکره به هر شکلی که بشود انجام میشود و میتواند نتایج خوبی هم داشته باشد.
این کارشناس مسایل بینالملل در پاسخ به این پرسش که چرا کشورهای منطقه تا این حد نسبت به مذاکرات با ایران و رفع مسایل و مشکلاتی که میانشان وجود دارد محتاطانه عمل می کنند یا بهتر است بگوییم بیرغبت هستند؟ گفت: دغدغه کشورهای اروپایی و روسیه و چین با کشورهای منطقه در ارتباط با ایران متفاوت است. وقتی در سطح کشورهای ۱+۴ نگاه کنیم، موضوع عدم اشاعه جدی است و قدرت های بزرگ در این مورد اتفاق نظر دارند اما وقتی وارد سطح منطقه میشویم دغدغه کشورها متفاوت از بحث کنترل تسلیحات است. برخی از بازیگران منطقهای معتقدند کاهش تنش بین ایران و آمریکا به ضرر آنهاست و باعث تقویت جایگاه ایران می شود و این نگرانی را بعد از برجام در ۹۴ هم شاهد بودیم و الان هم وجود دارد. از این رو جنس دغدعه کشورهای منطقه و منافعشان متفاوت از جنس دغدعه اروپا و آمریکا و دیگر قدرتهاست.
قهرمانپور در عین حال خاطرنشان کرد که شواهد و مواضع نشان می دهد که توافق الان در دسترس است، مگر این که تصمیم سیاسی در این چند روز چیز دیگری باشد؛ باید منتطر باشیم و ببینیم. روند مذاکرات مشخص است اما روند تصمیم گیری درباره توافق تابع متغیرهای زیادی است که در تصمیم نهایی مهم هستند. فعلا احتمال اینکه تصمیم به توافق باشد، زیادتر از آن است که بگوییم توافق نمیشود.
انتهای پیام
نظرات