رحیم ملکنیا در گفتوگو با ایسنا در خصوص جادهسازی برای مناطق روستایی لرستان، اظهار کرد: چنانچه میخواهیم جادهسازی انجام شود به گونهای نباشد که تخریب ایجاد آنها بیشتر از تخریبی باشد که مردم انجام میدهند.
وی افزود: ناگزیریم جاده داشته باشیم و اگر جاده نباشد مردم به خاطر تامین معیشت خود جنگل را تخریب میکنند.
عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی منابع طبیعی جنگلداری، دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان گفت: ایجاد جادههای روستایی باید متناسب با نیاز اهالی روستاها باشد و لزومی ندارد که جاده دسترسی روستائیان برای تردد عریض باشد و این نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
ملکنیا یادآور شد: توجه به نکات زیست محیطی، زیستگاههای حیات وحش، توده و زیستگاههای حساس ضروری است و باید در جادهسازی این نکات را رعایت کنیم تا خسارت را به حداقل برسانیم چرا که با هر عملیات عمرانی بخشی از زیستگاه تخریب میشود.
وی در خصوص تغذیه دام از جنگلهای بلوط، اضافه کرد: فکر میکنم این موضوع توسط بخشهای مختلف پشتیبانی میشود.
عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی منابع طبیعی جنگلداری، دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان افزود: حتی در یکی از دانشگاههای کشور خوش خوراکی چندین گونههای جنگلی زاگرس از جمله بلوط را بررسی میکنند و تقلیل دادن جنگلهای زاگرس به عنوان علوفه دام ظلم بزرگی در حق مردم این دیار و جنگلهای آن است.
ملکنیا بیان کرد: تنها تغذیه دام از برگ درختان بلوط و چراهگاه در این رویشگاههای زاگرس میتواند خسارات زیادی به دنبال داشته باشد چراکه با از بین رفتن پوشش گیاهی، سیل رخ میدهد.
وی خاطرنشان کرد: حتی این سیل شدیدتر از سیلی است که پوشش حفظ شده است چراکه خاکِ لخت به راحتی شسته میشود و نمونه این سیل را در بهار ۹۸ در لرستان شاهد بودیم که چه حدی از گل و لای شسته ش و در پایین دست رسوب کرد و این نشان میدهد که تخریب زیادی در پوشش گیاهی زاگرس انجام شده که یکی از عوامل این تخریب چرای دام است.
عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی منابع طبیعی جنگلداری، دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان با تاکید براینکه دامداری نه تنها نباید به درخت بلوط وابسته باشد نباید به علوفه کف جنگلهای بلوط وابستگی داشته باشد، عنوان کرد: این درحالیست که در زاگرس این موضوع یک مساله کاملا رایج است.
ملکنیا با بیان اینکه دامداری یک فعالیت اقتصادی شخصی است، بیان کرد: برای این فعالیت لازم است دامدار هزینه کند و علوفه خود را از مزرعه تامین کند؛ بخاطر اینکه فعالیت وابسته به کشاورزی است.
وی خاطر نشان کرد: وقتی از یک عرصه طبیعی و ملی برای یک فعالیت کشاورزی که منافع شخصی دارد استفاده میشود، به نظرم منافع ملی را قربانی منافع شخصی میکنیم.
عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی منابع طبیعی جنگلداری، دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان یادآور شد: اگر قرار باشد جنگلها کارکردهای خود را به طور مناسبی به ما ارائه دهند که مهمترین کارکرد در زاگرس تامین آب و حفاظت از خاک است باید در دیدگاه خود نسبت به چراه در زاگرس چه در بخش دانشگاهی و چه در بخش تحقیقاتی و اجرایی تجدیدنظر شود.
ملکنیا تاکید کرد: نباید جنگلها را به عنوان چراگاه ببینیم؛ متاسفانه این دیدگاه وجو دارد که نه تنها برگ درختان بلوط بلکه بادیس علوفه کف زاگرس را هم حفظ کنیم.
انتهای پیام
نظرات