از زمانی که اولین لایحه بودجه دولت سیزدهم تقدیم مجلس شد تا به امروز، کارشناسان و متخصصین و موافقان و مخالفان آن مباحث متنوعی را مطرح کردند. فارغ از چالش های متعدد اقتصادی در این لایحه و نحوه توزیع بودجه بین دستگاه ها و نهادها که سروصدای بسیاری در خبرگزاری ها و فضای مجازی به پا کرد، موضوع تخصیص اعتبارات در حوزه کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیستِ بودجه سال آینده نیز قابل تامل است.

سوی دیگر طرح مسئله فوق به اعضای کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس ارتباط دارد، جایی که تنها ۸ نفر از ۲۲ عضو این کمیسیونِ مهم مجلس شورای اسلامی دارای تحصیلات مرتبط هستند و باقی اعضا کمترین پیوند را با کشاورزی دارند. به علاوه اینکه تنها چند تن از اعضای این کمیسیون را نمایندگان استان ها شمالی تشکیل می دهند.

مسائل فوق الذکر از سوی دیگر با انتخاب اعضای کمیسیون کشاورزی به منظور حضور در کمیسیون تلفیق لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ حتی بغرنج تر هم می شود؛ جایی که سه نماینده منتخب کمسیون کشاورزی برای حضور در تلفیق بودجه از میان ۲۲ عضوی انتخاب شده اند که دانش مرتبط در هیچ یک از حوزه های کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست را ندارند.

اما مواضع استان های شمالی و به ویژه مازندارن در بخش کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیستِ لایحه بودجه بسیار مخاطره آمیز است. این موضوع را یک متخصص و کارشناس علوم و مهندسی آب با گرایش سازه ‌های آبی مطرح می کند.

بابک مومنی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به بندهای تخصیص اعتبار در لایحه بودجه با ذکر مصداقی گفت: چگونه پروژه مهمی نظیر سد مخزنی هراز یا منگل، سدی که ارزش حیاتی دارد و بیش از ۱۰ سال است عملیات اجرایی آن شروع شده و برای کشاورزی مهمترین دشت شالیزاری کشور بسیار حیاتی محسوب می شود، در پروژه عمومی امسال ۴۵ میلیارد تومان اعتبار تعریف شده دارد اما برای پروژه فینسک با حواشی بسیار زیاد که هنوز تکلیف آن برای چالش های فنی و قانونی روشن نیست ۵۹ میلیارد تومان اعتبار تعلق گرفته است.

مومنی با ابراز گلایه از تداوم رویه های گذشته و عدم بازنگری در سیاست های حوزه آب در لایحه بودجه ۱۴۰۱ خاطرنشان کرد: موضوع مهم دیگر عدم توجه به مدیریت بهره برداری و نگهداری است؛ تا چه زمانی باید به فکر ساختن سازه ها باشیم و چه زمانی باید کار اصولی انجام گیرد. مدیریت بهره برداری حتی در فازهای مطالعاتی نیز باید در نظر گرفته شود و لازم است توسعه شبکه های آبرسانی را خیلی جدی تر دنبال کنیم.

وی با بیان اینکه سد البرز بیش از ۱۰ سال است که آبگیری شده اما متاسفانه شبکه این سد به انتها نرسیده است، تاکید کرد: ضروری است رای زنی دقیق تری در این زمینه ها انجام شود. این موضوع در رابطه با سد تجن هم وجود دارد. سال هاست که سد شهید رجایی در حال بهره برداری است اما بالادست آن، سد دیگری در شرف اجراست که بیشتر به یک شوخی شباهت دارد تا کار اصولی و کارشناسی؛ متاسفانه شبکه زهکشی این پروژه ها هنوز کامل نشده و چالش هایی را در مناطق پایین دست شاهدیم.

عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مازندران با اشاره به پروژه موسوم به علاج بخشی سد لار یا انتقال آب هراز به تهران در لایحه بودجه که دارای اعتبار هنگفتی است، تصریح کرد: به نظر می رسد که این پروژه در حال گرفتن ردیف های اجرایی است، بنابراین لازم است که نمایندگان استان مازندارن در این زمینه هوشیارتر عمل کنند.

بدون شک آنچه را که بابک مومنی، پژوهشگر، استاد دانشگاه و دکترای علوم و مهندسی آب هشدار می دهد ریشه در مشکلات چانه زنی نمایندگان و مدیران دستگاه های اجرایی استان مازندران دارد. مسامحه نمایندگان استان مازندران در بیان مواضع و دفاع از حقوق مردم مسبوق به سابقه است و معمولا وکلای مازنی، زمانی آگاه و بیدار می شوند که کار از مراحل گفت و گو و مباحثه گذشته و وارد فاز اجرایی شود.

نمونه بارز این تاخیر در موضع گیری، سخنان رضا حاجی پور نماینده مردم آمل در مجلس یازدهم و رییس جدید مجمع نمایندگان مازندران در قبال سد فینسک مشاهده شد که وی پس از داغ شدن تنور مخالفت ها با اجرای این پروژه اشاره کرده بود که کار را به جایی نرسانید که مردم مازندران کفن بپوشند.

آیا بهتر نیست بجای کفن پوشیدن در زمانی که کار از کار گذشته است، نمایندگان مردم هم اکنون که لایحه بودجه ۱۴۰۱ در حال چکش کاری است مانع از تخصیص اعتبارات غیراصولی و نادرست با استفاده از مواضع نمایندگی و توان خود شوند؟

انتهای پیام