به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، این دنباله‌دار هفته گذشته از میان منظومه شمسی ما گذشت و ردی از گاز و نور خود به جای گذاشت.

نام این دنباله‌دار از روی گرگوری لئونارد، اخترشناس آزمایشگاه قمری و سیاره ای دانشگاه آریزونا که این دنباله‌دار را در ماه ژانویه سال ۲۰۲۱ کشف کرد، انتخاب شده است.

دنباله‌دار لئونارد یا C/۲۰۲۱ A۱، دنباله‌داری با دوره مداری طولانی‌مدت است و ما برای بیش از ۸۰ هزار سال شاهد اولین و آخرین نزدیک شدن آن به منظومه شمسی داخلی بوده‌ایم.

مقامات ناسا در توضیح این تصویر نوشتند: طی چندین روز گذشته، با نزدیک شدن این دنباله‌دار به خورشید و گرم شدن آن، "فوران" آن آغاز شد و این دنباله‌دار درخشان موادی فرار مثل گازها و یخ را به بیرون پرتاب کرد. این فوران‌ها به صورت تغییراتی در درخشش دنباله‌دار ظاهر می‌شوند.

این تصویر توسط ماهواره  STEREO-A ثبت شده است. این ماهواره اندازه‌ای مشابه یک ماشین بازی گلف دارد و در سال ۲۰۰۶ برای رصد خورشید به فضا ارسال شده است. همراه این تلسکوپ، دوقلوی آن با نام STEREO-B نیز پرتاب شد اما ناسا ارتباطش را با تلسکوپ دوم در سال ۲۰۱۴ از دست داد. STEREO-A از ماه نوامبر تاکنون به تماشای دنباله‌دار لئونارد پرداخته است.

لئونارد درخشان‌ترین دنباله‌دار سال ۲۰۲۱ است و در روز ۱۲ دسامبر نزدیک‌ترین فاصله را به زمین داشته است. این دنباله‌دار در روز ۱۷ دسامبر نیز در نزدیک‌ترین فاصله به زهره قرار گرفت. لئونارد همچنان در حال نزدیک شدن به خورشید است و در روز سوم ژانویه سال ۲۰۲۲ در نزدیک‌ترین فاصله از ستاره منظومه ما قرار می‌گیرد. در آن زمان لئونارد در فاصله ۰.۶ واحد نجومی( ۹۰ میلیون کیلومتری) از خورشید قرار خواهد داشت.

این دنباله‌دار هنگامی که برای اولین بار مشاهده شد، بسیار کم نور بود و حدود ۱۶۰ هزار بار کم نورتر از کم نورترین ستاره‌هایی بود که با چشم غیر مسلح دیده می‌شوند. با این حال، قدر ظاهری آن ممکن است در اوج روشنایی خود به حدود چهار یا پنج برسد، به اندازه‌ای که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشد.

"لئونارد" همچنین دنباله‌داری است که به سرعت در حال حرکت است و سرعت آن ۲۵۴ هزار و ۳۹۹ کیلومتر در ساعت یا ۷۰.۶ کیلومتر در ثانیه است.

انتهای پیام