به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، کشت‌های سلولی و مدل‌های حیوانی عضو مهمی در آزمایش‌های پزشکی هستند اما نتایج به دست آمده از آنها همیشه به خوبی قابل تعمیم به انسان‌ها نیست. نمونه نزدیک‌تری به انسان که در سال‌های اخیر پدیدار شده، ارگانوئیدهای رشد یافته در آزمایشگاه هستند. ارگانوئیدها اندام‌های کوچکی با ساختار سه‌بعدی هستند که از سلول‌های بنیادی ساخته می‌شوند و اغلب عملکردی مشابه اندام طبیعی دارند. تقریبا می‌توان با استفاده از ارگانوئیدهایی که تاکنون در آزمایشگاه ساخته شده، یک انسان کوچک ایجاد کرد. از جمله ارگانوئیدهای آزمایشگاهی می‌توان به مغز، ریه، قلب، کلیه‌ها، کبد، پانکراس، رگ‌های خونی و معده اشاره کرد.

اکنون در ساخت ارگانوئید معده، پیشرفت بزرگی رخ داده است. دانشمندان مرکز پزشکی بیمارستان کودکان سینسیناتی موفق به ساخت پیشرفته‌ترین ارگانوئیدهای معده تاکنون شده‌اند. آن‌ها با استفاده از چندین نوع سلول، ارگانوئیدی ساختند که توانایی‌های جدید و نزدیک‌تری به معده واقعی دارد.

محققان کار خود را با سلول‌های بنیادی آغاز کردند. این سلول‌ها می‌توانند سلول‌های دیگر بدن را تشکیل دهند. در این مورد دانشمندان آنها را در سه لایه اولیه اصلی یعنی نوروگلیال روده‌ای، مزانشیمی و اپیتلیال که برای ایجاد معده طبیعی لازم بود رشد دادند.

یک ارگانوئید ۱۰ هفته‌ای معده در بدن موش

"الکساندر ایچر"(Alexandra Eicher)، نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: ما با استفاده از این سلول‌ها بافت معده‌ای ایجاد کردیم که دارای غدد تولید کننده اسید بود. این غدد با لایه‌ای از ماهیچه‌های صاف که حاوی نورون‌های روده هستند احاطه شده‌اند. این نورون‌ها انقباضات بافت معده را کنترل می‌کنند.

محققان برای بهبود هرچه بیشتر این ارگانوئیدها پس از ۳۰ روز آن‌ها را به موش‌ها پیوند زدند. ارگانوئیدها در بدن موش با جریان خون تغذیه می‌شوند و فضای بیشتری دارند بنابراین هزاران برابر بزرگ‌تر از حالت آزمایشگاهی رشد می‌کنند. این ارگانوئیدها ویژگی‌های دیگری مثل غدد برونر(Brunner) ایجاد کردند. این غدد محلولی قلیایی ترشح می‌کنند که از بخش فوقانی روده در برابر اسید معده محافظت می‌کند.

محققان می‌گویند که از روش‌های ساخت این ارگانوئیدها می‌توان برای ساخت سایر ارگانوئیدهای کوچک استفاده کرد تا مدل‌های بهتری از بیماری‌ها ایجاد شود. در نهایت هدف ما ساخت تمامی اندام‌ها با اندازه واقعی در آزمایشگاه است تا پاسخگوی تقاضا برای پیوند عضو باشیم. آنها افزودند که تا پایان این دهه روی این هدف کار می‌کنند.

این تحقیقات در مجله Cell Stem Cell منتشر شده است.

انتهای پیام