به گزارش ایسنا، این منابع مصری در گفت‌وگویی ویژه به روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم گفتند: تا این لحظه هیچ پیشرفت مثبت قابل ذکری در پرونده آشتی فلسطین و بازگرداندن اعتماد به دو جنبش فتح و حماس برای به راه انداختن دوباره این پرونده که برای سال‌ها  راکد مانده، حاصل نشده است.

منابع یاد شده اظهار کردند: مصر تمام تلاش خود را کرد و در حال حاضر نیز گهگاه با دو طرف رایزنی می‌کند؛ اما به نظر می‌رسد که اختلاف‌نظرها میان فتح و حماس هنوز بسیار عمیق و بزرگ بوده و مانعی در برابر موفقیت اقدامات مصر هستند به همین دلیل تا الآن پیشرفت قابل ذکری وجود نداشته و شرایط همچنان مبهم و ناپایدار است.

منابع مذکور به رای الیوم گفتند: با توجه به این تنش و وضعیت عدم توافق در فلسطین و نیز استمرار اتهام‌زنی‌ها میان عوامل اختلاف‌نظر دو طرف فلسطینی، دستگاه اطلاعات مصر که حامی پرونده آشتی فلسطین است، گامی را برای تعلیق موقت اقدامات و رایزنی‌های رسمی برخواهد داشت و این تعلیق تا زمانی که تضمین‌ها و موضعگیری‌های  جدی‌تری از سوی دو جنبش حاصل شود، ادامه خواهند داشت.

موسی ابومرزوق، عضو دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) پیشتر با تاکید بر اینکه حماس برای خروج از این بن‌بست ملی شروطی تعیین نمی‌کند و همه آنچه ما می‌خواهیم این است که خواسته‌ها و آرزوهای مردم‌مان محقق شوند و جنبش فتح (به ریاست محمود عباس) عزمی برای عبور از این مرحله دردناک داشته باشد، گفته بود، این پرونده به حالت تعلیق درآمده است.

ابومرزوق افزود: رویکرد حماس برای ساماندهی مجدد به دولت فلسطین شامل سه بند است، اولی تلاش برای تشکیل دوباره رهبری ملت فلسطین طبق اصول دموکراسی و ملی، دوم بازسازی سازمان آزادسازی به شکلی که شامل تمام گروه‌های مردمی باشد و سومی تشکیل یک رهبری یکپارچه و مرکزی.

از سوی دیگر جنبش فتح، حماس را به توقف پرونده آشتی متهم کرد.

حسین الشیخ، عضو کمیته مرکزی فتح با تاکید بر اینکه حماس دور آخر گفت‌وگوها در قاهره را عمدا ناکام گذاشت، اظهار کرد: حماس با طرح اتهام‌هایی علیه فتح، از مساله آشتی فرار می‌کند، بازگشت دوباره به موج گمراه‌سازی‌ها و فریب‌ها از سوی رهبران حماس نشان‌دهنده فرار آنها از تحقق آشتی ملی است.

اختلاف‌نظر میان دو جنبش فتح و حماس قدیمی است، این اختلاف در جریان انتفاضه ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۴ آشکار شد چرا که حماس رقیب قدرتمند گروه‌های سازمان آزادسازی فلسطین و در راس آنها جنبش فتح بود.

اختلاف‌نظر میان دو جنبش یاد شده در سال ۱۹۹۳ که سازمان آزادسازی فلسطین توافقنامه صلح اسلو را با رژیم صهیونیستی امضا کرد، شدت پیدا کرد. حماس به شدت با این توافقنامه مخالفت کرد.

در ادامه این اختلافات پس از تاسیس تشکیلات خودگردان فلسطین در سال ۱۹۹۴ بیشتر شدند.

نقطه اوج اختلاف دو جنبش، پیروزی حماس در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۶ بود.

در سال ۲۰۰۷ نیز درگیری‌های مسلحانه‌ای میان نیروهای دو جنبش در نوار غزه آغاز شدند که با کنترل حماس بر این منطقه پایان یافتند، از آن زمان تمامی میانجیگری‌های کشورهای عربی و طرف‌های بین‌المللی میان دو طرف برای حصول پیشرفتی در این پرونده ناکام ماندند، در این میان مردم فلسطین هزینه بالای این اختلافات را متحمل شدند، سوال بزرگی که از سال‌ها قبل مطرح است، این است که چه کسی مسؤول این اختلاف‌نظر و طول دادن به آن است، فتح یا حماس و یا هر دوی آنها؟

انتهای پیام