به گزارش ایسنا، بنابر اعلام پاساریا، اگر تا به حال لپتاپ ورک استیشن دیده باشید میدانید که دقیقاً همان لپتاپ استاندارد هستند تنها کمی ضخیمتر. همان طراحی تاشو و چیدمان لپتاپهای معمولی را دارند.
تفاوت میان لپتاپ معمولی و لپتاپ ورک استیشن
لپ تاپ ورک استیشن برای کارهای منبع محور همچون رندرینگ یا همان پردازش ویدئو، انیمیشنهای سه بعدی، نرمافزارهای CAD، تحلیل اطلاعات و تدوین ویدئو استفاده میشود. افرادی که این کارها را انجام میدهند معمولاً از رایانههای رومیزی بزرگ و پرسروصدایی استفاده میکنند که هزاران دلار برایشان آب میخورد. از طرف دیگر معمولاً لپتاپ برای وظایفی که کمتر منبع محور هستند کافی است، کارهایی مثل وبگردی و خواندن ایمیل.
گیج نشوید، فکر نکنید لپتاپ ورک استیشن لپتاپ نیست. در واقع اصطلاحی است که برای نوع خاصی از لپتاپها استفاده میشود.
تفاوتهای اصلی دیگر میان لپتاپ معمولی و لپتاپ ورک استیشن
طراحی
لپتاپهای ورک استیشن مدرن بسیار کوچکتر و باریکتر شدهاند. پس خیالتان جمع، در جلسهی کاری بعدی زیادی توی ذوق نمیزنند.
البته اگر دنبال بهترین عملکرد ممکن در جمعجورترین ظاهر ممکن هستید، انتظار خرید لپتاپ در دستهبندی بالای سه کیلو را داشته باشید.
این لپتاپها چون باید برای درگاههای اضافی، سختافزار حرفهای و سیستمهای خنککننده تپل جا باز کنند باید ضخیمتر از حالت عادی باشند.
یک لپتاپ 15 اینچی کنار لپتاپ ورک استیشن قطعاً جوجه به نظر میرسد. طراحی لپتاپهای ورک استیشنی که با در نظر داشتن عملکرد ساخته شدهاند قرار نیست چشمها را خیره کند.
پس اگر کسی لپتاپ ورک استیشن شما را که چندین هزار دلار برایتان آب خورده با لپتاپ قراضهی نسل اولی i3 اشتباه گرفت زیاد دلخور نشوید.
عملکرد
همانطور که قبلاً اشاره کردیم تفاوت اصلی میان یک لپتاپ معمولی و لپتاپ ورک استیشن عملکرد بهتری است که دومی به شما میدهد.
لپتاپهای ورک استیشن برای افرادی هستند که میخواهند همهجا بتوانند کار جدی کنند و برای همین چند ویژگی اصلیاش با لپتاپهای استاندارد فرق دارد، از جمله موارد زیر:
1- پردازندههای سریعتر
2- حافظه ECC
3- پردازندهی گرافیکی در سطح حرفهای
4- آرایههای RAID
پردازندههای سریعتر
بسیاری از لپتاپهای ورک استیشن با گونههای سریعتری از بعضی پردازندههای i5 و i7 که عادت داریم در لپتاپها ببینیم عرضه میشوند.
اما در بالاترین قلههای بازار ورک استیشن عوض پردازندههای همیشگی سری i باید انتظار پیدا کردن پردازندههای Xeon را داشت.
اگر قبلاً اسم پردازندههای Xeon را شنیده باشید میدانید که بیشتر در سرورها یا ورک استیشنهای رومیزی بسیار قوی پیدا میشوند.
اما سری Xeon برای لپتاپها هم موجود هستند. معمولاً هستههای بیشتر، حافظهی نهان بزرگتر و سریعتر در تمام سطوح و گاهی سرعت پردازش بالاتر دارند.
در پردازندههای Xeon تعداد بالاتر هسته به شما اجازه میدهد از برنامههایی نظیر CAD یا انیمیشن سه بعدی، نه تنها سریعتر بلکه با احتمال کمتر رخ دادن خطا هنگام اجرا و خراب شدن کارتان استفاده کنید.
حافظهی ECC
اگر تاکنون فقط از سختافزار لپتاپ مناسب مصرفکننده استفاده کردهاید، شاید حتی نام رم ECC یا کد تصحیح خطا را هم نشنیده باشید. یکی از مهمترین نکات برای کاربران حرفهای نیاز به جلوگیری از ازدسترفتن داده هنگام اجرای برنامههای مهمشان است.
حافظهی ECC با شناسایی و اصلاح خطاهای دادهها احتمال از دست رفتن دادههای زیاد یا خراب شدنشان را کاهش میدهد. وارد جزئیات چگونگیاش نمیشویم اما برای کاربری حرفهای حافظهی ECC بسیار حیاتی است.
صحبت از رم شد. شاید رم 16 GB برای اینکه بتوانید با خیال راحت روی لپتاپ فورتنایت بازی کنید برای شما زیاد هم باشد، اما بعضی لپتاپهای ورک استیشن این روزها رمی تا 128 گیگابایت دارند. این حجم گیگابایت شاید حتی از حافظه داخلی SSD بسیاری از شما بیشتر باشد.
پردازندهی گرافیکی در سطح حرفهای
هر چند شاید پردازندهی گرافیکی RTX و خط جدید کارتهای گرافیک Navi شرکت AMD حسابی در دنیای پردازندههای گرافیکی گرد و خاک کرده باشند، این پردازندههای گرافیکی با اینکه به خوبی از پس رندر گرفتن سه بعدی و تدوین ویدئو برمیآیند در نهایت باز هم مخصوص گیمینگ ساخته شدهاند.
ویژگیهایی که مصرفکنندههای حرفهای میخواهند و نیاز دارند در آنها پیدا نمیشود.
میتوانید انتظار داشته باشید بیشتر ورک استیشنها مجهز به پردازندههای گرافیکی خط Quadro از شرکت Nvidia باشند. این پردازندههای گرافیکی اغلب سرعت پردازش بالاتر، هستههای کودای بیشتر، حافظهی گرافیکی بزرگتر و سریعتر و همچنین قابلیت پشتیبانی از چندین مانیتور را دارند.
این پردازندههای گرافیکی همچنان برای استفادهی طولانیمدت ساخته شدهاند، در نتیجه اگر نیاز دارید رندری 14 ساعته بگیرید این پردازندههای گرافیکی بدون از نفس افتادن راحت از پسش برمیآیند.
پیکربندی آرایهی RAID
با توجه به هیکل بزرگ بسیاری از ورک استیشنها، داخلشان فضای کافی برای جا دادن چندین درایو وجود دارد. پس مشخصاتی همچون 3 درگاه M.2 NVME SSD در یک ورک استیشن معمولی است.
وجود چندین درایو به کاربرها اجازه میدهد در حافظهی خود پیکربندی RAID راه بیندازند.
پیکربندیهایی همچون RAID 0 به شما اجازه میدهد عملاً دو درایو را با هم ترکیب کرده تا سرعت عملکرد خواندن و نوشتن را دو برابر کنید.
اما پیکربندیهای RAID زمانی که یک درایو به عنوان آیینهای از درایو اصلیتان عمل میکند هم در دسترس هستند. پس در صورتی که یکی از درایوها از کار بیفتد همیشه از دادههایتان نسخهی پشتیبان دارید.
برای اطلاع از سایر تفاوت ها و مشاهده متن کامل مقاله به وبسایت پاساریا مراجعه فرمایید.
انتهای رپرتاژ آگهی
نظرات