به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، کره‌جنوبی و قوای سازمان ملل به رهبری آمریکا عملا از زمان پایان جنگ کره در سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ که با آتش‌بس موقت به جای یک پیمان صلح به اتمام رسید، به لحاظ فنی در وضعیت جنگی با کره‌شمالی به سر می‌برند و سئول صدور یک "اعلامیه پایان جنگ" را راهی برای اعتمادسازی، از سرگیری مذاکرات هسته‌ای مسکوت‌مانده و در نهایت تضمین یک توافق صلح پایدار می‌بیند.
چنین اعلامیه‌ای به نسبت سایر موارد مورد مناقشه مثل تسلیحات هسته‌ای کره‌شمالی، مساله‌ای است که به لحاظ سیاسی کمتر به آن پرداخته شده است. اما منتقدان نگرانند که چنین اعلامیه‌ای به تضعیف ائتلاف آمریکا – کره‌جنوبی یا تضعیف فشار بین‌المللی روی برنامه‌های تسلیحاتی کره‌شمالی منجر شود. همچنین دو کره از پیگیری تلاش‌های گذشته به منظور خاتمه دادن به این جنگ ناکام مانده‌اند.
جنگ ناتمام
در ۱۹۵۳ رهبران کره‌جنوبی با ایده آتش‌بس که موجب تقسیم شبه جزیره کره شد، مخالفت کرده و آن را که به امضای فرمانده ارتش کره‌شمالی، فرمانده فرماندهی سازمان ملل از سوی آمریکا و فرمانده داوطلبان خلق چین رسید، امضا نکردند.
ایده پایان دادن به این جنگ دوباره در سال ۲۰۱۸ و در بحبوحه دیپلماسی میان کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی و دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا و مون جائه-این، رئیس جمهوری کره‌جنوبی دوباره در کانون توجه قرار گرفت.
دو کره در پایان همان سال برای اعلام پایان جنگ کره توافق کردند و ترامپ گفت اگر کره‌شمالی با کنار گذاشتن زرادخانه هسته‌ای خود موافقت کند، این اقدام مورد تایید او قرار می‌گیرد. اما اختلاف‌نظرها بر سر تسلیحات هسته‌ای کره‌شمالی و تحریم‌های بین‌المللی ادامه یافت و واشنگتن و پیونگ‌یانگ علاقه کمتری نشان دادند و این ایده تقریبا در طول تمام مذاکرات مسکوت ماند.
چشم‌انداز یک توافق
رئیس جمهوری کره‌جنوبی ماه گذشته در سازمان ملل بار دیگر این ایده را مطرح کرد. مقامات کره‌شمالی از آن استقبال کردند؛ اما آن را بدون تغییر در آنچه آنها سیاست‌های خصمانه توصیف کردند، نابهنگام دانستند. در همین حال دولت جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا گفته است که برای آغاز مذاکرات بدون پیش شرط آمادگی دارد.
کره‌شمالی با رد این پیشنهادات گفته است، حمایت آمریکا از تحریم‌ها و اقدامات نظامی در این منطقه نشان‌دهنده آن است که صحبت از دیپلماسی پوشیده در نیت خصمانه آنهاست.
جان دلوری، پروفسور دانشگاه یونسی کره‌جنوبی می‌گوید: برای اثرگذاری، ضرورت دارد که یک اعلامیه در یک فرایند جامع‌تر گنجانده شود؛ اما اشاره به آمادگی برای یک اعلامیه پایان جنگ، حداقل راهی است که دولت بایدن می‌تواند جدیت خود را در پایان دادن به این به اصطلاح سیاست خصمانه نشان دهد.
در واکنش به پیشنهادات سئول، جیک سالیوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید از اظهارنظر درباره جزئیات امتناع کرد. او گفت ایالات متحده با کره‌جنوبی روی لزوم دیپلماسی توافق دارد؛ اما ممکن است در بحث زمان‌بندی، شرایط یا توالی گام‌های مختلف یک چشم‌انداز دیگر داشته باشد.
برخی تحلیلگران معتقدند که چنین توافقی می‌تواند روی ۲۸ هزار و ۵۰۰ نیروی آمریکایی و فرماندهی مستقر سازمان ملل در کره‌جنوبی که میراث جنگ است، اثر بگذارد. گفته می‌شود آنها به تضمین امنیت منطقه غیرنظامی‌شده میان دو کره کمک می‌کنند.
دویئون کیم، تحلیلگر مرکز یک امنیت آمریکایی جدید (مستقر در آمریکا) می‌گوید، برنامه کره‌جنوبی خواستار یک اعلامیه سیاسی است که جنگ کره به پایان رسیده است و بعد یک پیمان صلح جایگزین آتش‌بس موقت شود و در نهایت یک رژیم صلح جامع‌تر ارائه گردد.
او می‌گوید، ممکن است دولت بایدن از طرح این ایده برای سنجش رویکردهای کره‌شمالی حمایت کند؛ اما بعید است از هر چیزی که وضعیت این آتش‌بس موقت را تغییر دهد، حمایت کند.
در همین حال، کره‌شمالی روشن ساخته است که تمایلی به یک اعلامیه نمادین ندارد. کیم گفت: در صورتی از آن حمایت می‌شود که اعلامیه تغییر کرده یا وعده‌هایی برای تغییر آتش‌بس موقت یا فرماندهی سازمان ملل ارائه دهد.
انتهای پیام
نظرات