فرزاد رمضانی بونش در گفت و گو با ایسنا در تحلیل خود نسبت به تاثیر برگزاری نشست های کشورهای همسایه درباره مساله افغانستان گفت: این نشست در ادامه نشست قبلی کشورهای همسایه افغانستان است، در وضعیت کنونی به نظر می رسد سه نوع نگرش به بحران افغانستان توسط همسایه های این کشور دیده می شود، از یک طرف پاکستان به عنوان یکی از متحدان یا به عبارت بهتر متهمان اصلی وضعیت کنونی و درگیری داخل افغانستان و نوع تسلط طالبان در این کشور است که اهداف ژئوپلیتیک و راهبردی خودش را در این کشور پی گیری می کند. پاکستان خودش را برنده اصلی تحولات افغانستان می داند.
وی افزود: در کنار پاکستان به نظر می رسد در وضعیت کنونی با توجه به رایزنی هایی که وجود داشته چین روند روابط با طالبان را مدیریت کرده تا از دامنه تهدیدات ضد چینی بکاهد.
این پژوهشگر ارشد مسائل منطقه همچنین بیان کرد: از سوی دیگر ترکمنستان رویکرد بی‌طرفانه ای را در پیش گرفته و در واقع به نظر می رسد اندک اندک در حال پذیرش موضوع است. ازبکستان نیز به عنوان همسایه شمالی افغانستان در حوزه مسائل امنیتی و سایر مسائل دیدگاه خاص خود را دارد و گفت‌وگو با طالبان را در راستای اهداف ژئوپلیتیک و راهبردی خود به منظور مسائل اقتصادی و راه آهن و... در پیش گرفته است.

وی تصریح کرد: در چنین وضعیتی برجسته‌ترین کشور مخالف حاکمیت طالبان بر افغانستان، تاجیکستان است که از جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود حمایت کرد و همچنین میزبانی مقامات افغانستان را پذیرفت تا نوعی جبهه قدرتمندی را علیه طالبان شکل دهد تا روند شناسایی طالبان مختل شود و طالبان را به عنوان یک تهدید معرفی کند. بنابراین در یک نگاه کلی پاکستان موافق ترین کشور همسایه با حاکمیت طالبان و تاجیکستان مخالف ترین کشور همسایه با طالبان به شمار می روند.
این پژوهشگر مسائل منطقه در ادامه اظهار داشت: در این شرایط، ایران وضعیت ویژه‌ای دارد از فرصت ها و تهدیدها تا مسائل امنیتی، سیاسی، هیدروپولیتیک و موضوعات مرتبط با زبان فارسی، شیعیان و مخالفت با تروریسم داعش در افغانستان و... در واقع مطالبات و خواسته‌هایی را از طالبان در افغانستان دارد و عملا خواستار تشکیل دولت فراگیر در افغانستان است و به طور کلی نگاه بینابینی دارد.
وی خاطرنشان کرد: بنابراین بیشتر بازیگران منطقه‌ای مایل هستند که روند وضعیت ناامنی در افغانستان موجب افزایش تهدیدات امنیتی در آینده برای همسایگان نشود، مانند فعالیت گروه اسلامی اویغورها و حزب اسلامی ازبکستان و... و در این وضعیت ادامه گفت و گوها مدنظر تمام همسایگان قرار دارد که در قالب نشست همسایگان افغانستان دنبال می کنند.
این کارشناس مسائل منطقه خاطرنشان کرد: از طرفی در شرایطی که طالبان در آن قرار گرفته به شدت نیازمند این است که به رسمیت شناخته شود، پاکستان و قطر به دنبال به رسمیت شناختن طالبان هستند اما سازمان ملل نگاه خوشایندی به طالبان ندارد و در این میان همسایگان می توانند نقش عمده ای را بازی کنند و نتایج این نشست ها می تواند تاثیر مهمی در آینده افغانستان و نوع نگاه طالبان داشته باشد.
وی در پایان یادآور شد: در این وضعیت برخی شخصیت ها در خارج از کشور اعلام موجودیت کردند از جمله افرادی در میان تاجیک ها، ازبک ها، هزاره ها و حتی برخی رهبران پشتون تلاش می کنند در مقابل طالبان بایستند و مانع تصرف کامل قدرت شوند لذا همسایگان می توانند در آینده افغانستان تاثیر گذار باشند.
انتهای پیام