دکتر حسین عسکری در گفت و گو با ایسنا، گفت: «تپه و قلعه حیدرآباد» در محدوده شهر ماهدشت از توابع بخش مرکزی شهرستان کرج، از جمله آثار باستانی و تاریخی استان البرز است که در ۱۰ دی ۱۳۸۱ به شماره ۶۵۶۵ در فهرست آثار ملی ایران» به ثبت رسیده است.

 عسکری افزود: بر اساس بررسی‌های میدانی هیئت شناسایی آثار باستانی، تاریخی و فرهنگی شهرستان کرج به سرپرستی ابوالقاسم حاتمی (باستان شناس)، قدمت قلعه حیدرآباد توجه به سفال‌های شناسایی شده از محوطه قلعه، به «دوره صفویه» می‌رسد. در فاصله حدود هزار متری شمال غربی آن، تپه‌ای قرار دارد که آن هم به حیدرآباد معروف است. سفال‌های سطح تپه، متعلق به «دوره‌های پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی» است. البته بقایای سفال‌های دوره اسلامی این تپه و قلعه، شبیه به هم هستند و این تاکیدی بر کاربری مشترک آنها در دوره صفویه است.

وی اظهار کرد: متاسفانه در سال‌های پیش و پس از ثبت این دو اثر در فهرست آثار ملی ایران، به جهت عدم نظارت و تدبیر اداره کل میراث فرهنگی، بر اثر حفاری‌های غیرمجاز، آسیب‌های جدی به تپه و قلعه حیدرآباد وارد شده است.

عسکری افزود: یک «اثر ملی» با استناد به ماده اول «قانون حفظ آثار ملی مصوب ۱۳۰۹» باید تحت «حفاظت و نظارت دولت» قرار گیرد. بر همین مبنا، قانونگذار در «قانون مجازات اسلامی» برای تخریب کنندگان تمام یا قسمتی از آثار مندرج در فهرست آثار ملی ایران و واگذاری غیرقانونی آن، «مجازات حبس» پیش بینی کرده است.

 وی تصریح کرد: این در حالی است که با درخواست سرپرست وقت شهرداری ماهدشت در ۳۰ خرداد ۱۴۰۰، اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان البرز در ۱۸ شهریور ۱۴۰۰ با تصرف و دیوارکشی در زمین محل استقرار قلعه حیدرآباد موافقت کرده است. میراث فرهنگی استان البرز در آن نامه، قلعه حیدرآباد که در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است را «بقایای چهار دیواری گلی قدیمی و منضم به پرونده ثبت ملی تپه حیدرآباد» توصیف کرده و آن را «به سبب آسیب‌های فراوان و تخریب‌های صورت گرفته»، قابل نگهداری و تملک ندانسته است.

انتهای پیام