وحید عالم دربارۀ این فیلم به ایسنا می‌گوید: «تاریکخانه» اولین فیلم کوتاهی است که ساخته‌ام. تا پنج سال پیش به‌شدت شیفتۀ روانشناسی و جامعه‌شناسی بودم اما پس از مدتی احساس کردم که ساختار بستۀ این دو رشته آنچه می‌خواهم به من نمی‌دهد و به همین دلیل وارد فضای هنری شدم.

از دیدگاه این کارگردان، هر فیلم، کلیدی است برای راه‌یابی به دنیای خیالات و ناشناخته‌ها. او دراین‌باره توضیح می‌دهد: از نگاه روانشناسی به نام ژاک لکان، ما هیچ‌گاه نمی‌توانیم به ساحت واقعی راه بیابیم، چون در زندان نشانه‌ها و زبان گرفتاریم، همچنین ساحت خیالی یک ساحت شخصی است اما از طریق فیلم ما به ساحت خیالی یکدیگر وارد می‌شویم و قادریم دنیایی به موازات دنیای کنونی خلق کنیم.

کارگردان فیلم «تاریکخانه» تصریح می‌کند که این فیلم در واقع قصۀ زیستن خود او در جهان است و می‌افزاید: ایدۀ ساخت این فیلم، پس از خواندن کتابی در ذهن من شکل گرفت که داستان آن برگرفته از یکی از داستان‌های صادق هدایت بود؛ داستان فردی که جامعه او را طرد کرده و او تصمیم می‌گیرد به یک جای دور برود تا انزوا را به همزیستی با کسانی که رفتارشان را نمی‌پسندد ترجیح داده باشد.

عالم یادآور می‌شود: «تاریکخانه» را با سرمایه شخصی در سال ۱۴۰۰ ساختم. خوشحالم که نخستین تجربه‌ام در دنیای فیلم‌سازی در جشنوارۀ بین‌المللی فیلم رم دیده شد و قطعاً برای ساخت فیلم‌های بعدی‌ام به حمایت نیاز دارم.

انتهای پیام