گنج هایمان را همه رها کرده ایم به حال خودشان  و تنها گاهی مانند مرغ افسانه ای بوتیمار آه و ناله و وااسفایی سر می دهیم که همه چیزمان از دست رفت.

تاق بستان تفرجگاه امپراطور ساسانی در میان دود چلوکبابی ها و قلیان سرا ها گم شده، شهربازی‌مان متروکه است و دریاچه زیبایش را خشک کردند، باغ های مفرح و دلگشای سراب قنبر را یک‌شبه بلعیدند، رنگ و بوی تاریخ را از خیابان و محلات قدیمی شهر گرفتند و جایش ساختمان های سنگی بد ریخت قد علم کرد، بلوار زیبا و سحر انگیز تاق بستان را به نام توسعه و شهرسازی نابود کردند و جایش ستون های بتنی زشت و بدقواره نشست و هزار خنجر دیگر که بر پیکر این شهر باستانی فرود آوردند.

درد های شهر هزار قصه کرمانشاه یکی دو تا نیست. قره سویی که روزگاری فضایی عاشقانه و پر رمز و راز را به این شهر بخشیده بود، اکنون به گندابی متعفن و بدبو تبدیل شده که کسی را یارای نزدیک شدن به آن نیست.

رودخانه ای پر پیچ و خم که به زیبایی از دل شهر عبور می کند و می توانست جایی برای جذب گردشگران زیادی باشد، این روزها تبدیل به لجن گاهی شده که  هیچکدام از مردم شهرش علاقه ای ندارد از کنار آن عبور کند، چه برسد به گردشگران.

رودخانه راین در مینز آلمان، نیل در آسوان مصر، دانوب در بوداپست مجارستان، گنگ در واراناسی هند، ولگا در یاروسلاوی روسیه و دورو در پورتو پرتغال نمونه های از رودخانه های مشابه قره سو هستند که از دل شهرها عبور کرده اند، اما سرنوشت آنها کجا و سرنوشت قره سوی فراموش شده کجا!

هرکدام از این شهرها امروزه در فهرست گردشگر پذیرترین و محبوب ترین شهرهای دنیا هستند که مسئولان آنها با درک ارزشمندی و اهمیت این جاذبه های طبیعی و با ایجاد زیرساخت های متنوع در کنارشان توانسته اند گردشگران زیادی را به سمتشان بکشانند، اما اینها برای قره سو رویایی است که سالها انتظارش را می کشد.

اگر برای لحظه ای چشم‌هایمان را ببنیدیم و قره سویی خیال انگیز را در ذهنمان تجسم کنیم، پیاده راهی زیبا در کنار رودخانه با انبوهی از درختان و خنکای نسیم یک عصر دل انگیز را حس می کنیم و آرامشی به یکباره بر جانمان می نشیند، اما این حال رو روز این روزهای این رودخانه نیست، قره سو سالهاست که به سرنوشت نامش دچار شده، آب سیاهی که مُرده و کسی به این مرده بدبوی متعفن نگاهی هم نمی اندازد.

قره سو می توانست کرمانشاه غوغا به پا کند، گردشگران را شیفته خودش کند و حال دل مردم جنگ زده و غم زده این شهر با دیدنش خوب شود.

مسئولین سالهاست که فقط شعار می دهند و شعار. اعداد و ارقام را پیش روی نجات قره سو می گذارند تا صدای کسی در نیاید، هر اداره ای ساز خود را می زند و مردم هم مثل همیشه بی تفاوت فقط نگاه می کنند چون ما اینجا چشم هایمان به دیدن داشته هایمان عادت کرده و راحت از کنارشان عبور می کنیم، برای همین چندان برایمان مهم نیستند.

هر روز حجم زیادی فاضلاب وارد قره سو می شود تا لقب آلوده ترین رودخانه کرمانشاه را به خود بگیرد. وضعیت قره سو روز بروز بغرنج تر می شود، اما طرح های نجات قره سو و ساماندهی آن در پیچ و خم اعتبارات گم شده اند، اما شاید همه اینها بهانه است و همتی مردانه و عزمی جزم می خواهد که قره سو را نجات دهد.

همانطور که سرپرست میراث فرهنگی استان می گوید: قره سو یکی از محورهای اساسی شکل دهنده و یکی از رگ های حیاتی شهر کرمانشاه است که باید احیاء شود.

جبار گوهری به سرنوشتی که قره سو به آن دچار شده اشاره می کند و به ایسنا می گوید: قره سو می توانست در رونق گردشگری کرمانشاه تاثیر داشته باشد، اما شرایط کنونی آن قابلیت اینکه گردشگران را به سمت آن ببریم، ندارد.

اینکه دستگاه های مختلفی باید پای کار بیایند تا قره سو را از این شرایط فعلی اش نجات دهند مسئله ای است که این مسئول هم به آن می پردازد و ادامه می دهد: نیاز هست سازمان محیط زیست، امور آب، استانداری، میراث فرهنگی، شهرداری و... در کنار هم قرار بگیرند و ضمن احداث تصفیه خانه برای جدا سازی فاضلاب از رودخانه، ساماندهی و نجات قره سو را اجرایی کنند.

"بار گردشگری کنونی کرمانشاه روی پارک کوهستان و تاق بستان افتاده، هرچند که شهرداری در سال‌های اخیر تلاش کرده تا مردم و گردشگران را به سمت سراب قنبر هم سوق دهد، اما هنوز این اتفاق نیفتاده، بنابراین نیاز به نقاط گردشگری بیشتری داریم" و این نکته دیگری است که سرپرست میراث فرهنگی کرمانشاه به آن اشاره می کند و در ادامه می گوید: نه تنها قره سو، چم‌بشیر و آبشوران هم دیگر ظرفیت های خوب گردشگری در شهر کرمانشاه هستند که از آنها استفاده ای نمی شود.

غفلت و بی خیالی نماینده های استان در مجلس شورای اسلامی نسبت به این ظرفیت های گردشگری در این سال‌ها کاملا مشهود بوده، برای همین است که جبار گوهری در کنار درخواست از دستگاه های مخالف استان، از نماینده ها هم می خواهد تا به این موضوع ورود کنند.

او در ادامه می گوید: اگر قره سو ساماندهی شود؛ ایجاد ارزش افزوده زیادی برای لبه های آن ایجاد خواهد شد و بخش خصوصی سراغ آن می آید و راحت می توان هزینه هایی که برای نجات آن شده را دوباره برگرداند، بنابراین در گام اول باید با ایجاد تصفیه خانه از ورود فاضلاب به این رودخانه جلوگیری کرد و در مرحله بعد با ساماندهی برای آن ایجاد ارزش افزوده کرد.

این مسئول تبدیل قره سو به منطقه ای گردشگری را نیازمند همتی جمعی در استان می داند و آمادگی میراث فرهنگی برای نقش آفرینی در این موضوع را اعلام می کند.

در خاتمه باید گفت؛ مسئولین ما برای نجات قره سو باید از شعار ها عبور کنند، بجای اینکه مدام اعداد و ارقام را تکرار کنند، آستین های همتشان را بالا بزنند و دوشادوش هم برای نجات این رودخانه بدسرنوشت برخیزند و مردم هم فقط به جای تماشا مطالبه گر باشند.

انتهای پیام