محمد مشهدی نوش آبادی در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: سردابه اماما به عنوان نیایشگاه، در محله قدیمی رحیمی‌های لتحر واقع شده که امروز در محدوده شهر کاشان است. این محله که دارای بافت تاریخی، ساباط و حوضخانه بوده، در دهه‌های اخیر به شدت تخریب شده و بافت آن از هم گسسته است.

وی افزود: در این محله، آثار خانه‌های با ارزش ویران و نیمه ویران به چشم می خورد که دو خیابان آن را از هم جدا کرده است و این زیارتگاه تا هشت سال پیش به همت بانوی متولی آن محلی برای زیارت، نماز و آیین‌های دهه محرم بوده است.

این عضو هیات علمی دانشگاه کاشان، تصریح کرد: به گفته اهالی، پس از ساخت زورخانه‌ای در حریم سردابه، بخشی از بنا، تخریب و ورودی جنوبی مسدود شد و با تخریب ورودی ضلع شرقی نیز این بنا متروک شده است.

مشهدی نوش آبادی اظهار کرد: اصل بنای سردابه، چهارصفه‌ای خشتی بوده که با نمای آجری حدود شش متر زیر زمین است. گنبد خانه میانی، فضایی به اضلاع سه متر و ارتفاع چهار متر است. بر بالای این فضا نیز گنبد ماکت مانند کوچکی قرار دارد که با پارچه تزئین شده است.

این پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی گفت: دو صفه روبرویی که جهت شمالی و جنوبی دارد حدود یک متر عمق دارد و از جهت جنوب آن پله‌ای است با عرض تقریبی یک متر که تا سطح زمین به صورت مستقیم امتداد دارد، اما ورودی آن برای تردد نامناسب است.

وی افزود: صفه‌های شرقی و غربی حدود دو متر عمق دارد. در یک طرف راه پله اصلی است و در جانب غرب با دریچه ای به اتاقکی به مساحت تقریبی سه متری محدود می شود که بافتی آجری دارد، اما در بقیه دیوار و سقف آن سازه ای به چشم نمی خورد و فروریختگی در همه بخش‌های آن وجود دارد.

این پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی تصریح کرد: ورودی اصلی از سطح کنونی به جانب شمال امتداد داشته که بخش های سمت شمالی با لودر تخریب شده است و فضایی توخالی با دیواره شیشه‌ای در وسط به عنوان صندوقچه ضریح قرار داده اند که آثار تخریب‌های قبلی در زیر آن به چشم می‌خورد.

مشهدی نوش آبادی، اظهار کرد: سردابه اماما، یک بنای آجری است و به جز آجرنما تزینات خاصی ندارد و عنصر تاریخی مشخصی نیز در آن دیده نمی شود، اما بعید است سازه فعلی قدیمی‌تر از دوره قاجار باشد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان، تاکید کرد: این سبک زیارتگاه‌های زیرزمینی در جاهای دیگر کاشان هم هست مانند زیارتگاه دومنبران محله پشت مشهد کاشان و سبک چارصفه آن نیز شباهتی با دست‌کَند قدمگاه علی در نصرآباد دارد که هر دو چاه دارند.

وی گفت: احتمال دارد که بنای سردابه امامای لتحر با چاه مقدس در ارتباط باشد که درون مایه اعتقادی قدیمی‌تر از دوره قاجار دارد، کاربرد آن قدمگاهی بوده که بعدا به مقبره‌ای تبدیل شده است.

مشهدی نوش آبادی با بیان اینکه اهتمام به ساخت بناهای مذهبی جدید در این حوالی بیشتر است، افزود: بنا به گفته اهالی، سه نفر از اولاد امام موسی بن جعفر(ع) در اینجا دفن هستند و پدران ما به اینجا سردابه اماما (امامان) می‌گفتند. هنوز دسته عزادار هر سال در عبور از این محل مقابل این سردابه می ایستند و ادای احترام می کنند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان تصریح کرد: لتحر و به ویژه این محله نسبت به بقیه شهر محروم‌تر است و مجاوران زیارتگاه از مسئولان، درخواست مرمت این بنا را دارند و در ساخت آن نیز مشارکت می کنند.

به گزارش ایسنا، فعالان فرهنگی لتحر از بی توجهی اداره میراث فرهنگی کاشان نسبت به این زیارتگاه گلایه دارند و می‌گویند، بعد از مرگ بانوی متصدی زیارتگاه، متصدیان زورخانه همسایه سردابه نیز، برای مرمت بنا و ساخت ورودی خلف وعده کردند.

انتهای پیام