داریوش مختاری در گفت و گو با ایسنا، با تاکید بر لزوم فراهم بستری برای ارائه و استفاده از دیدگاه‌ها و نظرات کارشناسان حوزه‌های مختلف تاثیرگذار بر مدیریت شهری به مجموعه شهرداری، اضافه کرد: آنچه در بررسی دقیق برنامه‌ها و دیدگاه‌های، گزینه‌های شهرداری شیراز منجمله شهردار منتخب شورای ششم دیده می‌شد، فقدان یک نگاه جدید مدیریتی و تاکید بر تداوم روش‌های آسیب‌زای پیشین بود.
مختاری گفت: اولین موضوع مشهود در دیدگاه‌های مطرح شده، این بود که همچنان یک نگاه جدید در نگاه مدیریتی افراد دیده نمیشود. روش‌های آسیب‌زای پیشین که از یک شهر زیبا و شاداب، شهری با انبوه سکونتگاه و تغییر کاربری‌های فزاینده اراضی شهری، برجای گذارده است، همچنان در ذهنیت یکایک کاندبداها دیده می‌شد. از طرفی نگاه به بودجه شهر و شهرداری اینگونه بود که باید درآمد بیشتری پیدا کرد و این بودجه را افزایش داد. سپس پروژههای بزرگ نظیر توسعه بینالحرمین را اجرایی کرد.
مختاری گفت: دیدگاه‌ها بدون یک نگاه تحلیلی لازم برای مدیریت یک کلانشهر ویژه بود. اشاره پراکنده به انبوهی راهکارهای جورواجور هرگز از یک مبانی لازم سرچشمه نمیگیرد.
این کارشناس حوزه آب گفت: کلیشههای مدیریت شهری در کشور، عبارت از یافتن منابع درآمدی جدید و هزینه کرد در پروژههای بزرگ شهری است. این شیوه و خط اجرایی اصلی‌ست که بدون هرگونه مبانی در حوزه مدیریت شهری نوین همواره دیده می‌شود.
مختاری اضافه کرد: بارها بازگو شد که شهرداری ۳۵۰ وظیفه دارد. از دیدگاه مدیریتی اگر قرار باشد که این موسسه عمومی، یکایک وظایفش را انجام دهد دچار این خطای مدیریتی می‌شود که هنگامی که همه چیز مهم شد، هیچ چیز مهم نیست.
این محقق حوزه باغ‌های شیراز گفت: شناسایی تهدیدها و فرصتهای شهر و در اولویت قراردادن آنها در چهارچوب قانون و وظایف شهرداریها، می‌تواند دریچه نوینی به مدیریت شهری باشد. نگاه درآمدی و قلک گونه به شهر برای اجرای پروژههای کوچک و بزرگ از پایه درست نیست.
مختاری اضافه کرد: در چنین وضعیتی، درآمد پایدار در سایه قرار میگیرد و شتاب برای به دست آوردن درآمدهای بیشتر به دنبال بازتعریف هزاران پروژه کوچک و بزرگ و ضرورت تامین بودجه برای اجرای این پروژهها، همین وضعیت چرخه تخریب-ساخت برای شهردای تثبیت می‌شود. در نتیجه با تهدیدافزایی و فرصتزدایی فزاینده روبرو خواهیم شد.
او گفت: افزایش تغییر کاربری باغ‌ها به دنبال نیازمندیهای درآمدی شهرداری و گاهی سهمخواهی صاحبان قدرت و ثروت، نابودی بافت کالبدی شهر، اجرای بدون مطالعه و شتابزده دهها پروژه شهری، نبود سرمایهگذاری کافی برای نجات دست کم ۱۰ عرصه و کوشک باغ تاریخی و صدها مشکل دیگر می‌تواند جزو اولویتهای کاری شهردار باشد که به صورت گذرا و کلی در برخی دیدگاه‌های کاندیداها مطرح می‌شد.
مختاری افزود: شاید ارایه یک فهرستی از اولویتهای اجرایی که مبتنی بر فهرستی از راهکارها یا برنامههایی که تهدیدهای برجسته را کاهش میدهد و راهکارها و برنامههایی که فرصتهای موجود را بازآفرینی میکند، مسیر درست در مدیریت شهری را روشن میساخت تا کم کم با انباشته شدن درستها، از بحران مدیریت شهری موجود که در آن یک شهر زیبا و شاداب، جای خود را به یک کلانشهر بتنی، آلوده و از همه مهمتر با تاریخ فراموش شده، میدهد، بقایای یک شهر زیبا را حفظ کنیم.
این کارشناس و محقق حوزه آب و باغ‌ها گفت: لازم است با دقت فراوان، به راهکارها و برنامه‌ها نگاه دوباره داشت. راههای رفته در بازه زمانی دهه ۳۰ تاکنون، نادرستند و باید راههای کارآمد و درست را یافت و اجرایی کرد و در این راستا، به حتم می‌توان از دیدگاه‌ها و نظرات علمی و قابل اجرای کارشناسان در مجموعه مدیریت شهری، بهره برد.
انتهای پیام
نظرات