به گزارش ایسنا به نقل از سی بی اس، رایان کروکر، سفیر سابق آمریکا در افغانستان گفت: مردم هر کاری از دستشان برآید برای خروج از کابل انجام می‌دهند. همه اینها در خاطر خواهد ماند؛ آن تصاویر وحشتناک از افغان‌ها که به چرخ هواپیما چسبیده بودند و از روی C۱۷ از آسمان به زمین افتادند و جان باختند. به همین دلیل می‌گویم از نحوه تصمیم‌گیری و اجرا صلاحیت دیده نمی‌شود.

وی با این حال گفت: اما باید منصف باشیم، رئیس جمهور بایدن تمام این سناریو را ایجاد نکرد. رئیس جمهور ترامپ با طالبان بدون حضور دولت افغانستان مذاکره کرد. با این کار روند مشروعیت زدایی از دولت و نیروهای امنیتی افغان آغاز شد. این یک عامل موثر در موقعیت فعلی ما بود. منظورم این است که رئیس جمهور بایدن وارث این شرایط شد، او در واقع نماینده کسی شده که در این مورد مذاکره کرده است. اشتباهات زیادی وجود دارد اما همه اینها به گردن رئیس جمهور بایدن نیست.

کروکر گفت که بیم آن دارد "با کنترل بیشتر طالبان، آنها به دنبال همه کسانی در افغانستان بروند که در رسانه‌ها حقیقت را گفتند و نمایندگی نهادهای این دموکراسی جوان را بر عهده داشته‌اند، و قطعاً کسانی که مستقیماً به ما کمک کرده‌اند مانند مترجمان. من می‌ترسم که این وضعیت بدتر شود. هرج و مرج ممکن است فروکش کند، اما با این وجود، من به شدت نگرانم که طالبان شروع به روی آوردن به سمت کسانی کند که آنها را دشمن خود می‌داند و ما در شرایطی نیستیم که به آنها کمک کنیم."

کروکر در باره عملیات خروج گفت: مشکلات ظرفیت وجود دارد. کسانی که در خط مقدم بودند آن مشکلات را ایجاد نکرده و در موقعیتی نیستند که بتوانند آنها را برطرف کنند. اما این فوق‌العاده مهم است که ما اکنون بر خارج کردن برخی افراد تمرکز کنیم. همین الان من در تلاش هستم تا شخص برجسته‌ای را قبل از اینکه دیر شود از آن کشور خارج کنم. این شبیه "تخلیه دانکرک" است. زمان واقعا سختی است. نباید اینطور میشد، باید از شهروندان آمریکایی، از مترجمان، از زنان و دخترانی که آسیب پذیری خاصی دارند مراقبت شود. ما همه اینها را سه ماه و نیم پیش گفتیم  به هیچ کدام عمل نشد.

وی درخصوص اینکه آیا این اقدامات باعث ضعف آمریکا در مقابل  چین، پاکستان و روسیه است، گفت: رک و راست بگویم، یک بحران جهانی ایجاد شده است. این امر افراط‌گرایان را جسور کرده و من فکر می‌کنم همه ما قطعاً شاهد پیامدهای آن خواهیم بود، به خصوص در پاکستان. آنها از طالبان حمایت کردند زیرا احساس کردند چاره‌ای ندارند. پیروزی طالبان، روایت یک شکست بزرگ به رادیکال‌ها در پاکستان می‌دهد و این یک کشور ۲۲۰ میلیون نفری هسته‌ای است.

انتهای پیام