این کتاب علل وقوع حادثه عاشورا و قیام امام حسین(ع) را با رویکردی اجتماعی مورد پژوهش قرار داده و در پی پاسخ به این سوال که چه اتفاقی در جامعه نبوی افتاد که مسلمانان با نام دفاع از دین نوه پیامبر، سرور جوانان اهل بهشت را در کربلا سر بریدند و اهل بیت حضرت را به اسارت بردند، تغییرات جامعه اسلامی را بعد از مرگ پیامبر(ص) مورد توجه قرار می دهد.
نویسنده با بیان اینکه نقطه آغازین تغییر در جامعه را باید دگرگونی در فرهنگ دانست و ریشه تغییرات فرهنگی نیز دگرگونی ارزش هاست مهم ترین عامل تغییرات اجتماعی را دولت می داند.
همانطور که در بخشی از کتاب آمده:
نقش کارگزاران در تغییر اجتماعی و فرهنگی، نقشی برجسته و قابل ملاحظه است؛ چون که کنش و تصمیم های آنهاست که اغلب سرنوشت جوامع را مشخص می سازد.
به این ترتیب نویسنده ابتدا واقعه سقیفه را به عنوان نخستین گام و اصحاب سقیفه را مهم ترین عامل کارگزار در جهت تغییر ارزش ها و پیامدهای سیاسی و اجتماعی آن را در جامعه اسلامی تبیین کرده است. 
در بخش هایی از این کتاب آمده:
اصحاب سقیفه در جایگاه کارگزاران و عاملان اجتماعی با بهره گیری از ساز و کار اجتماعی ای به نام حکومت، توانستند ارزش های الهی و معنوی جامعه نبوی را تغییر داده و ارزش های دوران جاهلیت را جایگزین کنند که واقعه تلخ و جان گداز کربلا پیامدی از آن تغییر بوده است. بی تردید، جریان سقیفه نقش کلیدی و اصلی در دگرگونی ها و تحولات جامعه نبوی داشت و در حقیقت، نخستین گام تغییرات ارزشی و اجتماعی در نشست سقیفه بنی ساعده برداشته شد.
در ادامه به بررسی نقش معاویه در ایجاد تغییرات ارزشی در بطن جامعه اسلامی پرداخته و حادثه کربلا را به دلیل همین تغییرات ارزشی در جامعه اسلامی می داند و علل قیام امام حسین با به خلافت رسیدن یزید را با دید تحلیلی توصیف می کند.

انتهای پیام