بی حوصلگی، افسردگی، ضعف گفت وگو، بی‌توجهی به غنی‌سازی اوقات فراغت، بی‌برنامگی زمان‌های بیکاری روزانه، کمبود صمیمیت‌ها، فقدان خلاقیت و نوآوری برای تفریح و شادابی و... از جمله چالش‌های روانشناختی و اجتماعی جامعه در شرایط کرونایی برای خانواده هاست.

همچنین با توجه به اینکه اکثر خانواده‌ها کمتر به بیرون از منزل، محل کار، مهمانی و یا سفر می‌روند، ساعت حضور اعضا در خانواده زیاد می‌شود و لذا تنش‌ها و جر و بحث‌ها افزایش یافته است که روانشناسان و جامعه‌شناسان بر مدیریت بهتر آن و استفاده از این روزها به نفع خانواده تاکید دارند.

ضرغام مهرگانفرد در گفت وگو با ایسنا، یکی از مهمترین کارکردهای خانواده را حل و فصل بحران ها و جلوگیری از آسیب دیدن اعضای خانواده دانست و گفت: بحران ها غیر منتظره، اما موقتی هستند و لذا خانواده باید همواره فضایی را فراهم کند که اعضا سلامت جسمی و روانی خود را داشته باشند و از رشد عقب نمانند.

وی با بیان اینکه خانواده باید بحران ها را پشت سر بگذارد و برای گذر از بحران ها به مهارت های فردی و اجتماعی در حوزه مدیریت بحران و کنترل هیجانی و عاطفی نیاز دارد، تصریح کرد: کرونا بحرانی است که همه خانواده ها را تحت تاثیر قرار داده است و لذا هرچقدر آگاهی ما نسبت به یک بحران بیشتر باشد، سریع تر و بهتر آن را مدیریت می کنیم.

این روانشناس، با اشاره به آغاز قرنطینه کرونایی و لزوم در خانه ماندن خانواده ها، افزود: شیوع بیماری کرونا و اعمال شرایط قرنطینه ای موجب شده اعضای خانواده بیشتر در خانه باشند و لذا ماندن در خانه یکسری ضرورت هایی دارد.

مهرگانفرد، بر ضرورت همدلی و همراهی خانواده در این ایام تاکید کرد و گفت: برای اینکه بحران ها را پشت سر بگذاریم باید تاب آوری داشته باشیم، یعنی بتوانیم شرایط سخت را مدیریت کنیم و روزهای متفاوت را پشت سر بگذاریم.

وی با بیان اینکه مهارت های زندگی برای مدیریت بحران باید در گذشته کسب شده باشد، تصریح کرد: اگر از مهارت های فردی و اجتماعی برخوردار باشیم می توانیم کیفیت مناسبی از زندگی را حتی در روزهای بحرانی تجربه کنیم.

فرهنگ قوی گفت وگو در خانواده را نداریم

این روانشناس ادامه داد: متاسفانه بسیاری از افراد در شرایط عادی مهارت های لازم را فرا نگرفته اند و اکنون نمی دانند که چگونه باید در کنار خانواده لذت ببرند و همین مسئله موجب شده در شرایط قرنطینه مشکلاتی برای خانواده ها ایجاد شود.

وی با بیان اینکه فرهنگ قوی گفت وگو در خانواده را نداریم، خاطرنشان کرد: متاسفانه خانواده ها مهارت گفت وگو را یاد نگرفته اند و در این شرایط بحرانی که باید در کنار هم بمانند، بیشتر گفت وگوها به مشاجره و مجادله کشیده می شود. در واقع این مهارت در ما ریشه ای رشد نکرده و بحران ها باعث می شود به صورت شدیدتر دچار تنش در خانواده شویم.

مهرگانفرد، خودمراقبتی را از دیگر مهارت های فردی و اجتماعی دانست و متذکر شد: زمانی که فشارهای زیادی بر ما وارد می شود چندان قوی نیستیم که از خودمان مراقبت کنیم و لذا باید خودمراقبتی و کنترل هیجانات را فرا بگیریم.

این روانشناس، از خانواده ها خواست از این فرصت باهم بودن برای کسب آمادگی لازم جهت مواجهه با بحران ها استفاده کنند و گفت: اگر خانواده ها تاب آوری داشته باشند، روز به روز در کنار هم لذت می برند.

وی همچنین از افراد خانواده خواست در روزهای قرنطینه وابستگی به رسانه ها و فضای مجازی را کم کنند و یادآور شد: اگرچه فناوری های ارتباطی در بسیاری از مواقع کمک کننده است، اما وابستگی به رسانه ها عامل دوری عاطفی خانواده هاست.

مهرگانفرد، با بیان اینکه روزهای قرنطینه فرصت نزدیک شدن افراد خانواده به هم از نظر عاطفی و درک نیازهای روانی یکدیگر است، گفت: چسبندگی زیاد به فضای مجازی اجازه نمی دهد به مشکلات زندگی از نظر عاطفی پاسخ دهیم لذا باید در کنار هم باشیم تا شرایط مناسبی را در درون خانه در بحران کرونا به وجود آوریم.

انتهای پیام