به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، ‌ این بخار آب از تصعید یخ‌های سطح این قمر تشکیل می‌شود. دانشمندان از داده‌های قدیمی و جدید تلسکوپ هابل برای این کشف استفاده کردند و نتایج تحقیقات آن‌ها در مجله‌ی "Nature Astronomy" منتشر شده است.

تحقیقات قبلی شواهدی حاکی از وجود میزان زیادی آب، بیش از آن‌چه در زمین وجود دارد در قمر گانیمد نشان داده بود. با این حال این قمر به اندازه‌ای سرد است که تمامی آب‌های سطح آن یخ زده هستند و اقیانوس‌های این قمر زیر پوسته‌ی ۱۰۰ مایلی آن قرار دارند. بنابراین وجود بخار آب ناشی از تبخیر آن‌ها نیست.

ستاره‌شناسان برای یافتن بخار آب در این قمر داده‌های دو دهه اخیر هابل را بازبینی کردند.

هابل در سال ۱۹۹۸ اولین تصویر ماورا بنفش را از قمر گانیمد ثبت کرد این تصویر شواهدی از وجود میدان مغناطیسی ضعیف در این قمر نشان داد.

شباهت‌های موجود در تصاویر فرابنفش نشان از وجود گاز اکسیژن در این سیاره داشت اما برخی دیگر از مشاهدات وجود اکسیژن خالص را رد می‌کرد بنابراین دانشمندان نتیجه گرفتند که علت آن می‌تواند وجود مقادیر زیادی از اتم O  باشد.

بررسی‌های انجام شده در سال ۲۰۱۸ نشان داد که برخلاف تصور وجود اکسیژن در جو گانیمد بعید به نظر می‌رسد و بنابراین باید توضیح دیگری برای وجود تفاوت‌های موجود در تصاویر فرابنفش وجود داشته باشد.

دمای سطح گانیمد در طول روز به شدت متغیر است و در حوالی ظهر در نزدیکی استوا به شدت گرم می‌شود این گرما باعث آزاد شدن مولکول‌های آب شده که درون جو قرار می‌گیرد.

در حال حاضر ناسا در ماموریت جونو  "Juno" به بررسی دقیق‌تر قمر گانیمد پرداخته و تصاویر جدیدی از آن منتشر کرده است. جونو از سال ۲۰۱۶ تاکنون در حال مطالعه سیاره‌ی مشتری و محیط اطراف آن بوده است.

انتهای پیام