رضا ذبیحی در گفت‌وگو با ایسنا درباره ویژگی های یک وزیر خارجه مناسب گفت: انتخاب وزیر خارجه در مقایسه با سایر وزرای دولت از حساسیت خاصی برخوردار است، زیرا این فرد علاوه بر اینکه باید از قدرت تعامل در داخل برخوردار باشد، مقامی است که عالی ترین نمایندگان ایران را در تمام کشورهای دنیا انتخاب و هدایت می کند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: داشتن توانایی بالا برای تعامل با تمام گروه‌ها، نخبگان و جناح های داخلی از ویژگی‌های یک وزیر خارجه مناسب است و لذا وزیر خارجه باید یک فرد فراجناحی باشد.

وی ادامه داد: این موضوع بدان معنا است که وزیر خارجه باید از قدرت اجماع سازی در داخل، میان گروه ها و جناح بندی های سیاسی برخوردار باشد و باید دیدگاه آنها را به یکدیگر نزدیک کند.

این کارشناس مسائل بین الملل تصریح کرد: هر چه سیاست خارجی منسجم تر باشد و از داخل صدای واحدتری به گوش برسد، امکان تاثیر بخشی این سیاست در سطح بین الملل بیشتر می شود و این یکی از توانمندی های وزیر خارجه است که بتواند این صداهای گوناگون را بشنود و دیدگاه ها را در جهت منافع ملی به یکدیگر نزدیک تر کند.

ذبیحی تاکید کرد: در نتیجه وزیر خارجه مناسب کسی است که علاوه بر مسئولیت های بین المللی بتواند با گروه های مختلف از روحانیون و مراجع تقلید گرفته تا دانشگاهیان و احزاب سیاسی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و به خصوص رسانه ها در تعامل و گفت‌وگو باشد.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: اهمیت این موضوع زمانی دو چندان می شود که کشور درگیر مسائل مهم سیاست خارجی است که این مسائل علاوه بر اهمیت ذاتی خود، بر زندگی روزمره مردم نیز تاثیر  می گذارد.

این کارشناس مسائل بین الملل افزود: بنابراین اگر قرار باشد تنها یک یا دو وزیر فراجناحی در کابینه رئیس جمهور منتخب حضور داشته باشد، بهتر است وزیر خارجه یکی از این افراد باشد.

وی ادامه داد: برخورداری از قدرت اجماع سازی در سطح بین المللی در جهت منافع ملی کشور از دیگر ویژگی های یک وزیر خارجه مناسب است و لذا کسی که می خواهد وزیر خارجه شود باید ساختارهای بین المللی و مناسبات حاکم بر سیاست بین‌الملل را به خوبی بداند.

ذبیحی افزود: وزیر خارجه مناسب کسی است که از این مسئله آگاه باشد که عرصه سیاست بین الملل الزاما عرصه ای نیست که در آن عدالت و انصاف حاکم باشد و او باید بتواند در همین فضای آنارشیک در جهت تحقق منافع کشور گام بردارد.

این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: بنابراین وزیر خارجه مناسب کسی است که بداند عرصه سیاست بین الملل عرصه ای است که در آن منافع کشور بعضا متعارض و متضاد است، ولی تلاش کند تا در همین فضا، منافع مشترک بوجود آورد و کشورهای مختلف را برای همکاری با کشور متبوع خود ترغیب کند.

این کارشناس مسائل بین الملل تاکید کرد: در چنین فضایی تلاش غایی یک وزیر خارجه باید همگرا کردن دیدگاه های مختلف در جهت منافع ملی کشور باشد. به طوری که بتواند در جهت منافع کشور خود، ایجاد اجماع سازی در صحنه بین المللی کند .

ذبیحی افزود: به عنوان نمونه،  برجام به عنوان یک دستاورد حاصل از دیپلماسی چندجانبه در عرصه بین المللی مطرح است که در آن وزیر خارجه فعلی یعنی دکتر ظریف با اجماع سازی بین المللی در جهت منافع ملی آن را پایه گذاری کرد.

وی ادامه داد: در خصوص برجام علاوه بر سطح بین المللی، در عرصه داخلی نیز برای اجماع سازی تلاش شد و این راستا شخص وزیر خارجه نیز برای این منظور، مذاکرات و گفت‌وگوهای زیادی با نخبگان و گروه های ذی نفوذ و سیاسیون انجام داد و در این زمینه تلاش کرد. 

این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: موضوع برجام به دلیل پدیده ی ترامپ و برهم خوردن اجماع بین الملل در زمینه برجام، همچنان به عنوان یک دغدغه اساسی جزو اولویت های سیاست خارجی دولت آتی نیز مطرح است.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: در نتیجه در شرایط فعلی بیش از هر زمانی لازم است فردی عهده دار مقام وزارت خارجه شود که دارای قدرت اجماع سازی چه در داخل و چه در سطح بین الملل باشد و بتواند این دیدگاه های متعارض را به یکدیگر نزدیک کند.

ذبیحی در پایان در پاسخ به  این سوال که چه فرد یا افرادی را به عنوان گزینه های پیشنهادی به رییس جمهور منتخب برای سکانداری وزارت خارجه پیشنهاد می دهید، عنوان کرد: نمی توان در این زمینه که وزیر خارجه به صورت مصداقی چه کسی باشد، نظر قطعی داد و این امر بستگی به دیدگاه رئیس جمهور منتخب دارد. اما با توجه به ویژگی هایی که مطرح شد به نظر می رسد در شرایط فعلی فردی مانند علی لاریجانی که از طرفی به عنوان یک فرد فراجناحی شناخته می شود و از سوی دیگر تجربه های بین المللی کافی به ویژه در زمینه پرونده هسته ای دارد، می تواند به عنوان یک گزینه مناسب مطرح باشد.

انتهای پیام