عماد مطالبی در گفت وگو با ایسنا، معماری پایدار و توجه به اصل هرمنوتیک و پدیدارشناسی در مکان را زیرمجموعه ای از طراحی پایدار دانست و اظهار کرد: معماری هرمنوتیک یکی از جریان‌های مهم معاصر در بازگشت به چرخه هویت شناسی در فضای شهری است که عکس‌العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت و گم شدگی اجتماعی در طراحی شهری به شمار می‌رود.

وی معمار هرمنوتیک را یک بازخورد کلیدی در پایداری فرم شهر و پیوند با حلقه های اجتماعی و کالبدی شهر دانست و افزود: طراحی شهری در واقع شمایی از سازماندهی فضای شهر است که برای بهره گیری از ویژگی های بالقوه کالبدی شهری در تقابل با مفهوم مکان در سکونتگاه ها به ویژه کلانشهرهای ما مطرح است.

این پژوهشگر تصریح کرد: تا معماران و طراحان به زمینه بناها و ریشه و پیشینه آنها توجه نکنند پدیدارهای کالبدی زندگی شهری مانند ساختمان ها، تاسیسات و امکانات فضای شهری بر جلوه های دیگر زندگی در مکان های شهری غلبه کرده و در سکونتگاه های ما ساختمان سازی مسلط می شود و شهر هویت اجتماعی خود را از دست می دهد.

مطالبی، با بیان اینکه بهتر است طراحان و معماران در شهرها و کلانشهرها به دنبال نظم بخشیدن به مکان ها به ویژه سکونتگاه های انسانی باشند و از پراکنش آن با طراحی ناهمگون بپرهیزند، گفت: معماران از تکنیک های طراحی محیطی بهره برند تا تناسب و سازگاری قطعات در فرم، اندازه و پهنه رعایت شود و در نتیجه کارکرد اصلی هنر معماری، مکان را حاضر کند تا جلوه های دیداری و ساختاری مکان در فضای شهری ترسیم گردد و آن بیش از یک مفهوم انتزاعی سبب هویت بخشی و حضور انسان در شهر شود.

وی انتخاب مکان مناسب در استقرار یک بنا را سبب صرفه جویی در هزینه و منابع و به کارگیری همه جنبه ها در اثربخشی طراحی و معماری آن بنا در طرح ریزی یک شهر دانست و خاطرنشان کرد: مسیرهای شهری و پذیرش مولفه های مکانی در طراحی معماری با حفظ زمینه های موجود می تواند یک راهبرد اقتضایی خوب برای استقرار بناها در قالب و مکان یابی بناها به خصوص در طراحی مراکز خدمات شهری با محوریت آن باشد که مرکز هندسی در اولویت قرار گیرد.

این دکترای برنامه ریزی شهری و آمایش شهری عنوان کرد: طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان از ویژگی های معماری است که می تواند انسان و زیست آن را در کلانشهرها تعالی بخشد و سبب التفات و توجه انسان به جزییات و کیفیت فضاها بیشتر شود و در نهایت تعلق مان نسبت به شهرمان، ابنیه و چشم اندازها بیشتر می شود و تقاضا برای افزایش تراکم های شهری در سطح محلات شهر رو به افزایش می رود.

وی با بیان اینکه فضای شهری و پهنه های شهر باید براساس اصول و طراحی معماری و توجه به زمینه و مکانمندی و در دسترس پذیر بودن طراحی شوند، خاطرنشان کرد: این یک رویکرد در جهت تعادل فضا و مکان است که مبتنی بر نیازهای جوامع انسانی و به دنبال اگزیستانسیالیسم یا پدیدارشناسی شهری است و با مفاهیمی مانند مکان بخشیدن بناها در ارتباط می باشد که به جهت گیری در فضاها و تاکید به کاربری های مختلط در پهنه های شهری در مقیاس محلات می پردازد.

مطالبی تصریح کرد: معماران و طراحان شهری باید در ارایه الگوها و طراحی فضاهای شهری به ویژه در مقیاس های کوچک و محلی به گونه ای عمل کنند که در واقع در بنا است که مکان به مخاطب خود اهدا شود و هنر یک معمار و طراح شهر ساختن خلاقانه مکانی با توجه به خصوصیات محیط و طبیعت پهنه های شهر است.

مشاور کمیسیون عمران و توسعه شهری شورای شهر رشت اضافه کرد: طراحی بناها در کلانشهرها باید همسو با عناصر و موقعیت مکانی باشد و ساختار فضایی مکان ها را در پهنه شهر شناسایی کند؛ به طوری که انسان با حضور در آن مکان موقعیتش تثبیت شود و شهروندان از احساس گم شدگی و بیگانگی و عدم امنیت دور شوند و خلاقانه در شهر حضور یابند.

وی با اشاره به رابطه مستقیم آسایش شهروندی و افزایش کیفیت زندگی و حضوری ناب در دعوت انسان به مکان های اجتماع محور شهری، یادآور شد: اگر معماران و طراحان پهنه های شهری انسان محور را در عرصه شهری به عنوان یک پدیدار ارایه کنند، آن مکان هیچ گاه در جان آدمی نمی میرد و برای او خاطره انگیز می شود.

انتهای پیام