علی سعیدی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: درونگرایی و برونزایی از ویژگیهای بارز اقتصاد مقاومتی است، بر این اساس باید به ظرفیت درون کشور تکیه کرده و درعینحال با دنیا تعامل داشته باشیم اما این تعامل محدود به کشورهای غربی نمیشود و باید از ظرفیت تمامی کشورهای دنیا استفاده کرد.
برونگرایی در اقتصاد مقاومتی چگونه ممکن خواهد بود؟
وی ادامه داد: در اقتصاد مقاومتی درونزایی و برونگرایی باید در کنار یکدیگر دیده شوند اما متأسفانه دولت دنبال برونزا کردن اقتصاد بود تا با تکیه بر عوامل بیرونی بتواند حرکتی را در اقتصاد ایجاد کند، این رویکرد به مذاکرات هستهای منجر شد تا حرکتی را در اقتصاد ایجاد کند و تمام توان و تلاش دولت این بود که موانع بیرونی اقتصاد را حل کند و این باعث شد که بسیاری از فرصتها و ظرفیتها را از دست بدهیم.
این دکترای علوم اقتصادی بیان کرد: علاوه بر غفلت در استفاده از ظرفیتهای درون کشور، از فضای تعاملات بینالمللی هم استفاده نشد درصورتیکه استفاده از این ظرفیتها میتوانست منجر به توسعه در کشور شود، و در نهایت دستاوردی هم از مذاکرات حاصل نشد.
وی خاطرنشان کرد: در دهه ۸۰ اقتصاد کشور شروع و به سمت جهش اقتصادی حرکت کرد، اگر شیب افزایش تولید ناخالص داخلی را با کشورهایی مثل چین، هند و کره که دوره جهش خود را پشت سر گذاشتند مقایسه کنیم ما هم میتوانستیم چنین شیبی را در اقتصاد شاهد باشیم.
سعیدی اظهار کرد: اگر ما با همان شیبی که در دهه ۸۰ حرکت میکردیم در دهه ۹۰ با همان سرعت اقتصاد خود را رشد میدادیم باید تولید ناخالص داخلی بهجای ۴۲۰ میلیارد دلار به ۱۲۰۰ میلیارد دلار میرسید و با آن حجم اقتصادی در رتبه ۱۲ دنیا قرار میگرفتیم.
اقتصاد کشور یکسوم کوچکتر شده است
وی ادامه داد: این جهش و آمار واقعی بوده و بهصورت عینی شاهد جهش اقتصادی بودیم و اگر همان رویه ادامه پیدا میکرد از جایگاه هجدهم در سال ۹۱ به جایگاه دوازدهم ارتقا پیدا میکردیم اما متأسفانه با توجه به تصمیمات اتخاذشده رتبه ۱۸ را نیز از دست دادیم؛ در حال حاضر اقتصاد کشور نسبت به سال ۹۱ یکسوم کوچکتر شده است ، دولت یازدهم اقتصاد ۶۰۰ میلیارد دلاری را تحویل گرفته و اکنون آن را به ۴۲۰ میلیارد دلار رسانده است و بهواسطه نگاه برونزا بودن رشدی را شاهد نبودیم چون از عوامل درونی غفلت کردیم.
این دکترای علوم اقتصادی گفت: باید بگویم که نگاه به بیرون به دوران قبل از انقلاب بازمیگردد، در آن سالها اقتصاد ما برونزا بوده و به بهای فروش نفت اقتصاد اداره میشد اما طی دهه ۹۰ شرایط جهانی متفاوت شد.
وی توضیح داد: در دهه ۸۰ جهش اقتصادی را آغاز کردیم و در تلاش بودیم وارد اقتصادهای برتر دنیا شویم؛ فضای دنیا رقابتی است و فراموش نکنیم که بر اساس عدالت نیست. قدرت، سیاست و سلطه فرهنگی عوامل مؤثری هستند که معادلات را برهم میزنند، بهمحض اینکه در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشیم رقبا احساس خطر میکنند و به هر نحوی جلوی عرضاندام کردن در جهان را خواهند گرفت؛ طی ۲۰ سال اخیر به خاطر صنعت هستهای ما را تحریم کردند حتی اگر در صنعت خودروسازی خودروهای باکیفیت و هوشمند تولید و عرضه میکردیم سرنوشتی مانند صنعت هستهای در دنیا پیدا میکرد.
سعیدی مطرح کرد: امروز با اتکا به نخبگان داخلی بدون نیاز به متخصصان خارجی در استخراج نفت خودکفا شدهایم. فراموش نکنیم اگر در حوزههای دیگر سطح بالایی داشته باشیم؛ اعتمادبهنفس و خودباوری ایجادشده و به سایر بخشها سرایت خواهد کرد طراحی راکتور آبسنگین اراک نمونهای از این خودباوری بود که باید گسترش مییافت و در صنایعی مانند خودروسازی سرایت میکرد تا اعتمادبهنفس پیدا کنیم.
وی بیان کرد: وقتی در صنعتی رشد پیدا کنیم دنیا به خود اجازه نمیدهد ما را تحریم کند؛ در دهه ۹۰ باید نحوه مقابله دشمن را به رسمیت میشناختیم و تمامی برنامههای خود را با پیشفرض تحریم تنظیم میکردیم چراکه امروزه برخی از کشورها دعوای تمدنی با جمهوری اسلامی ایران دارند و قطعاً نمیگذارند به پیشرفتها ادامه دهیم بلکه تلاش دارند با تحریم مانع کار شوند.
این دکترای علوم اقتصادی تصریح کرد: اگر به تاریخچه کشورهای پیشرفته نگاه کنیم میبینیم در برههای کشورهای عقبافتادهای بودند که هنگام ورود به بازارهای جهانی اقتصادهای برتر دنیا با انواع سیاستهای اقتصادی، سیاسی و نظامی اجازه نمیدادند بازارهای هدف خود را داشته باشند.
وی اشاره کرد: یک دهه طلایی را در اقتصاد کشور از دست دادیم در حقیقت فرسایشی شدن مذاکرات همه چیز را قفل کرد و طولانی شدن جنگ اقتصادی انگیزه و توان را کاهش داده است و درعینحال جمعیت جوان کشور هر روز پیرتر میشوند و عملاً جهش اقتصادی بدون داشتن نیروی جوان ممکن نخواهد بود.
مهمترین کاری که در دولت جدید باید انجام شود
سعیدی بیان کرد: مهمترین کاری که در دولت جدید باید انجام شود بازنگری در اقتصاد و تغییر دیدگاه نسبت به ظرفیت داخلی است؛ باید به نیروهای جوان، پتانسیل و فرصتها توجه کنیم و از فرصتهای جدیدی که در عرصه بینالملل برای ما ایجاد میشود نهایت استفاده را داشته باشیم تا تولید ملی را جهش دهیم.
وی اضافه کرد: باید علاوه بر درونزایی به برونگرایی نیز توجه داشته باشیم و این یکی از اصول اقتصاد مقاومتی است که برونگرایی با طراحی چرخههای خارجی تجارت ممکن خواهد بود.
این دکترای علوم اقتصادی گفت: در دهه ۸۰ مسیر ترانزیتی شرق به غرب و شمال به جنوب مطرح شد که مسیر غرب به شرق کشورهای ژاپن، هند، کره و چین را به هم متصل خواهد کرد و در حال حاضر این کشورها مهمترین شرکای تجاری جمهوری اسلامی هستند و مهمترین اقدام نیز تکمیل این مسیر است.
وی تشریح کرد: در مسیر شرق به غرب، چین به اروپای شرقی یا غرب متصل خواهد شد و پازل گمشده این مسیر، ایران است؛ برای همین منظور در سال ۹۴ رئیسجمهور چین برای تکمیل این پازل به ایران آمد اما از این امر استقبال نشد.
سعیدی با تأکید بر اینکه گرایش به سمت شرق باید هوشمندانه باشد، اضافه کرد: نباید در قبال نفت خام کالاهای بیکیفیت و مصرفی چینی را وارد کشور کنیم بلکه باید کالاها و مواد اولیه موردنیاز صنعت را وارد کشور کنیم تا در جهت تقویت تولید ملی از آن استفاده کنیم.
وی بیان کرد: ایران عضو پیمان اوراسیا شده اما در این سالها دولت تمایلی به استفاده از مزایای آن نداشته است، کشورهای اوراسیا به کالاهای ما نیاز دارند و درعینحال طی این سالها صادرات به این کشورها را فراموش کردهایم درصورتیکه میتوانیم از این پیمان بینالمللی استفاده کنیم.
این دکترای علوم اقتصادی در پایان سخنانش گفت: مسیر ترانزیتی شمال به جنوب باعث اتصال بازار هند به اوراسیا خواهد شد، هندیها در چابهار سرمایهگذاری کردند و تلاش دارند محصولات خود را به بازارهای اوراسیا برسانند، در این مسیر ترانزیتی احداث ۱۰۰ کیلومتر راهآهن نیاز است که حتی روسیه احداث آن را نیز تقبل کرده است تا به آبهای آزاد دنیا متصل شود اما ما از این فرصت استفاده نکردیم؛ فراموش نکنیم که تعامل اقتصاد هند و روسیه میتواند به نفع ایران باشد. نباید فراموش کنیم که درونزایی و برونگرایی در کنار هم میتواند موجب رشد و جهش اقتصادی کشور شود.
انتهای پیام
نظرات