به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، این سلفی در ششم آوریل ۲۰۲۱ توسط بازوی رباتیک "استقامت" ثبت شده است و در فیلم آن میتوان صدای حرکت این بازو را نیز شنید.
سلفیها به محققان امکان بررسی مریخنورد را میدهند و علاوه بر آن برای مشتاقان فضا جذاب هستند.
"وندی ورما"(Vandi Verma) مهندس ارشد عملیاتهای رباتیک"استقامت" در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در جنوب کالیفرنیا میگوید: من در این پروژه شرکت کردم زیرا یک تصویر از مریخنورد سوجورنر(Sojourner) دیده بودم.
ورما در عملیات مریخنورد "فرصت" و ثبت سلفی از "کنجکاوی" در سال ۲۰۱۲ نیز نقش داشته است.
فیلمی که توسط یکی از دوربینهای ناوبری "استقامت" ضبط شده چرخش و حرکت بازوی رباتیک این مریخنورد را برای ثبت ۶۲ عکس که سلفی اصلی را تشکیل میدهند، نشان میدهد.
کار گروهی
سلفی "استقامت" با تلاشهای یک گروه حدودا ۱۲ نفری شکل گرفته است. اعضای این گروه شامل هدایت کنندههای مریخنورد، مهندسانی که آزمایشها را در مرکز پیشرانه جت پیش میبرند و مهندسان دوربینهای "استقامت" که تصاویر را پردازش و به یکدیگر متصل کردند میشود. حدود یک هفته زمان صرف انجام این کارها شد.
همهی افراد به وقت مریخی کار میکردند. هر روز مریخی ۳۷ دقیقه طولانیتر از روز در زمین است و این به معنای شببیداری و کار در هنگام شب برای به انجام رساندن این پروژه بود.
محققان مرکز پیشرانه جت ناسا با شرکت سیستمهای فضایی مالین(MSSS) در سندیگو همکاری کردند. این شرکت دوربینهای ثبت کنندهی این سلفی را ساخته و هدایت میکند. دوربین "واتسون"(WATSON) که برای ثبت تصاویری با جزئیات بالا از سنگهای مریخ طراحی شده بود برای ثبت این سلفی مورد استفاده قرار گرفت.
اما از آنجا که این دوربین تنها میتواند از بخش کوچکی از محیط عکس بگیرد مهندسان با استفاده از این دوربین تعداد زیادی عکس برای ساخت یک سلفی ثبت کردند.
مایک راوین(Mike Ravine)، مدیر پروژههای پیشرفته در این شرکت میگوید: موضوعی که بیش از همه چیز توجه من را به خود جلب کرد قرار دادن نبوغ در مکانی مناسب بود.
پس از رسیدن تصاویر ثبت شده به زمین مهندسان کار خود را آغاز کردند. آنها لکهها و غبارهای روی تصاویر را پاکسازی کردند و سپس تصاویر را برای ساخت یک سلفی با یکدیگر ترکیب کردند.
شبیهسازی رایانهای
"استقامت" نیز همانند مریخنورد "کنجکاوی" در انتهای بازوی رباتیک خود یک برجک چرخان دارد که علاوه بر تجهیزات علمی یک دوربین واتسون نیز روی آن نصب است. بازوی رباتیک استقامت مانند یک مونوپاد عمل میکند و از کادر بیرون میماند.
حرکت دادن برجک "استقامت" بسیار دشوارتر از حرکت دادن برجک "کنجکاوی" است، زیرا اندازهی آن در "کنجکاوی" ۵۵ سانتیمتر و در "استقامت" ۷۵ سانتیمتر است.
مرکز پیشرانه جت ناسا برای جلوگیری از برخورد این برجک با بدنهی "استقامت" نرمافزاری ساخت و هر بار که در شبیهسازی انجام شده در زمین برخوردی اتفاق میافتاد، مهندسان مسیر حرکت بازوی رباتیک را تغییر میدادند. این فرایند دهها بار تکرار شد تا از ایمن بودن این عملیات اطمینان حاصل شود.
آنها شبیهسازیهای دیگری نیز برای بررسی محل قرارگیری "نبوغ" و عملکرد میکروفنها انجام دادند.
صدای سلفیها
"استقامت" علاوه بر میکروفنهای ورود به جو و فرود، میکروفن دیگری زیر تجهیزات سوپرکم(SuperCam) خود دارد. این میکروفنها اطلاعات مهمی در مورد عملکرد درست مریخنورد ارائه میدهد. این میکروفنها صدای حرکت بازوی رباتیک برای ثبت تصاویر را ثبت کردهاند.
مریخنورد "استقامت" آخرین سطحنورد ناسا است که در تاریخ ۱۸ فوریه سال ۲۰۲۱ پس از گذراندن هفت دقیقه وحشت با موفقیت در دهانهی جزرو مریخ فرود آمد تا به جستجوی نشانههایی از حیات روی سطح بپردازد. استقامت همراه خود یک بالگرد کوچک نیز به نام "نبوغ" همراه برده بود که اولین بالگردی است که در آسمان مریخ به پرواز درآمده است.
در فیلم زیر نحوهی ثبت تصاویر برای ایجاد سلفی قابل مشاهده است و در ادامه صدای حرکت بازوی رباتیک پخش خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات