خلیج‌فارس آبراهی است در امتداد دریای عمان و در میان ایران و شبه‌جزیره عربستان. بعد از خلیج مکزیک و خلیج هادسون سومین خلیج بزرگ جهان محسوب می‌شود. منابع سرشارش و موقعیت استراتژیکش به او هویتی بخشیده که ایرانیان تمام و کمال آن را از ابتدای تاریخ مربوط به خود می‌دانند.

در حکایت شیرینی از استاد سخن آمده است که شبی سعدی در جزیره کیش به حجره بازرگانی درآمده بود. آن بازرگان به سعدی گفته بود سفری در پیش دارد که «گوگرد پارسی خواهم بردن به چین که شنیدم قیمتی عظیم دارد و از آنجا کاسه چینی به روم آرم و دیبای رومی به هند و فولاد هندی به حلب و آبگینه حلبی به یمن و برد یمانی به پارس، و زآن پس ترک تجارت کنم و به دکانی بنشینم.»

فارغ از قصد سعدی و مالیخولیای آن بازرگان و فضیلت قناعت، نکته مهم‌تری در این حکایت وجود دارد و آن این است که جزیره کیش در آن روزگار، مرکز بازرگانی و بازرگانانی بوده که به هند و روم و اسکندریه و چین می‌رفته‌اند.

به گزارش ایسنا، خلیج فارس از ابتدای تاریخ و به عنوان نقطه تلاقی شرق باستان با تمدن‌های بزرگ جهان و دارای یک سابقه چند میلیون ساله بوده است که قرن‌ها پیش عیلامی‌ها از بندر بوشهر و جزیره خارگ برای سکونت و حمل و نقل و با حاکمیت بر سواحل خلیج فارس جهت معامله با دنیای غرب و دره نیل استفاده می‌کردند.

در کتاب وادالا نایب کنسول فرانسه در بوشهر آمده: به طوری که مشهور است تاریخ بشر از کرانه‌های خلیج فارس آغاز شده است؛ بنابراین خلیج فارس اولین دریایی است که انسان‌ها روی آن با قایق‌های کوچک بحرپیمایی می‌کردند. به هر حال اولین دسته انسان‌های دوران کهن (فنیقیان، بابلیان، کلدانیان، سومریان) و نیز (یونانیان، ایرانیان و تازیان) در آب‌های خلیج فارس کشتیرانی کرده‌اند. بقایای ویران گورهای دیرین در بحرین و ایلام و کاوش‌های مقدماتی دیرین شناسی که پیرامون بوشهر به عمل آمده ثابت می‌کنند که در آنجا بیش از هزار سال پیش از میلاد مسیح تاسیسات کشتیرانی وجود داشته است.  

بوشهر از قدیمی‌ترین بنادر کشور با داشتن بیشترین مرز دریایی از دیرباز ارتباطات وسیع بازرگانی با کشورهای حوزه خلیج فارس، آسیای جنوب شرقی و شرق دور داشته است این بندر به دلیل مرکزیتش در میان بنادر جنوب، نزدیکی به استان فارس و دسترسی به نواحی داخلی ایران، از موقعیت مناسب تجاری برخوردار بوده، پس چندان هم دور از ذهن نیست که این بندر در طول تاریخ در حوزه دریانوردی فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشته باشد.

موزه‌ی دریانوردی خلیج فارس در بوشهر گواه محکمی بر این ادعاست. موزه‌‍ای در محله بهمنی بوشهر که عمارت کلاه‌فرنگی و ساختمان کنسولگری را در خود جای داده است. عمارت موجود در این موزه مربوط به دوره‌ی قاجار است که در سال ۱۸۵۸ میلادی به عنوان مقر کنسولگری دولت انگلیس بنا شده بود. بیش از ۴۰ قطعه ادوات و تسلیحات جنگی متعلق به ادوار مختلف در این موزه نگهداری می‌شود و کشتی قدیمی پرسپولیس از برجسته‌ترین آن‌ها است.

استان بوشهر با داشتن ۶۰ هزار نفر دریانورد دارای گواهینامه و بیش از ۵ هزار شناور ثبت شده دارد و بیشترین تعداد دریانورد، شناور و بنادر تابع کوچک را در کشور به خود اختصاص داده است.

هر سال روز چهارم تیر به‌عنوان "روز دریانورد" تعیین شده است. انتخاب این روز به پاس قدردانی و سپاس از زحمات دریانوردان در حمل و نقل بین‌المللی دریایی و خدمات آن‌ها در دریا و با هدف جلب توجه بیشتر به نحوه زندگی، معیشت و اقتصاد این قشر از جامعه انجام گرفته است.

انتخاب این روز برای قدردانی و بزرگداشت دریانوردان بدین جهت صورت می‌گیرد که در آن، کنوانسیون STCW که به مقوله استاندارد آموزش دریانوردان می‌پردازد، تجدید نظر و نگارش جدید آن در روز ۲۵ ژوئن ۲۰۱۰ در مانیل به تصویب رسید. بر اساس این قطعنامه از مراجع دریایی، شرکت‌های کشتیرانی، مالکان کشتی‌ها و دیگر دست اندرکاران بخش دریایی خواسته شده است تا در جهت بزرگداشت این روز که در سطح بین المللی به‌عنوان روز دریانورد شناخته می‌شود، اقدام لازم را به عمل آورند.

از اهمیت دریانوردی همین بس که حدود ۹۰ درصد از تجارت جهانی از طریق دریا و با کشتی صورت می‌گیرد؛ و کشتی‌ها غذا، سوخت، مواد اولیه، کالا و محصولاتی را حمل می‌کنند که همگی ما به آن‌ها وابسته هستیم.

تجارت دریایی، اقتصاد جهانی را تسهیل کرده و بدون اغراق می‌توان گفت که به‌طور تقریبی هر چیزی که ما با آن سر و کار داریم یا از طریق دریا حمل شده و یا از موادی حاصل شده که از طریق دریا حمل شده‌اند.

انتهای پیام