علی امیدی در گفت‌وگو با ایسنا درباره رویکردی که باید رئیس‌جمهور منتخب ملت ایران در عرصه سیاست خارجی اتخاذ کند، اظهار کرد: یک بحثی در روابط بین‌الملل و سیاست خارجی با عنوان برداشت‌ها و ادراکات داریم که مفهوم آن این است که یک سیاستمدار نیت و عملکردش یک چیز باشد، اما برداشت و ادراک دیگران از آن عمل چیز دیگری باشد. یک رئیس‌جمهور ممکن است یک رویکرد مثبت و تعامل‌گرا و سیاست تنش‌زدایی داشته باشد، اما طرف مقابل این برداشت و رویکرد مثبت را درک نکند.

وی افزود: شکاف بین برداشت و واقعیت باید مورد توجه قرار بگیرد. شخصی به نام "رابرت جرویس" جزء نخستین کسانی بود که این موضوع را تئوری پردازی کرد و کتابی تحت عنوان "برداشت و سوء برداشت در سیاست بین‌الملل" را به نگارش درآورد.

این کارشناس روابط بین‌الملل گفت: نکته مهم اینجاست که برداشتی که غربی‌ها از رئیس‌جمهور منتخب دارند با نگاه و مواضع مثبتی که سید ابراهیم رئیسی دارد متفاوت است. بنابراین برداشت غربی‌ها از تحولات ایران برداشتی متفاوت با مواضع واقعی رئیس جدید قوه مجریه است.

امیدی تصریح کرد: نکته مهم این است که سیاست خارجی کشور توسط رئیس‌جمهور تعیین نمی‌شود، اما رئیس‌جمهور نقش کاتالیزور را دارد، به این معنا که می‌تواند تقلیل دهنده یا تسریع کننده یک رویکرد رسمی در سیاست خارجی کشور باشد. در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران سیاست‌های کلانی وجود دارد و هر رئیس‌جمهوری از هر جناح سیاسی سر کار بیاید مجبور است بر اساس آن عمل کند.

وی ادامه داد: در سیاست خارجی چند جهت‌گیری کلان داریم و موضوع احیای برجام تصمیم کل نظام است و شورای عالی امنیت ملی در این باره با دولت فعلی همسو است و رئیس‌جمهور منتخب نیز بر اساس سیاست‌های کلانی که وجود دارد باید حرکت کند، اما ممکن است در فرایند مذاکره و توافق نوساناتی رخ دهد و آمریکا نیز متوجه این موضوع هست.

فرصت آزمون و خطا در سیاست داخلی و خارجی را نداریم

امیدی اظهار کرد: با روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید سیاست حمایتی از جبهه مقاومت شدت بیشتری پیدا می‌کند هرچند که این سیاست در دولت فعلی هم وجود داشت. بدون شک دولت جدید در ایران سیاست تنش‌زدایی با همسایگان و به ویژه عربستان را دنبال خواهد کرد، اما اینکه طرف مقابل جواب مثبت بدهد یا نه بحث جدایی است.

وی گفت: به اندازه کافی در سیاست داخلی و خارجی آزمون و خطا کرده‌ایم و جمهوری اسلامی ایران دیگر فرصت آزمون‌وخطا ندارد. دولت منتخب باید از تجربه دولت‌های گذشته استفاده کند و با هدف توسعه ایران سیاست خارجی کشور را ترسیم کند. توسعه ایران به یک سیاست مدبرانه نیاز دارد و آرمان‌ها را باید در قالب سیاست و دیپلماسی مدبرانه دنبال کند.

این استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه اصفهان، خاطرنشان کرد: بهترین کار این است که دولت سیاست تنش‌زدایی و افزایش تعامل با کشورهای جهان و به ویژه کشورهای همسایه را در دستور کار قرار دهد و هرچه زودتر برجام را احیا و تحریم‌ها را رفع کند تا کشور در مدار توسعه قرار گیرد و منابع آزاد شود و به یک آسودگی خاطر برای پیشبرد سیاست‌های اقتصادی برسیم.

امیدی با بیان اینکه دیپلماسی عمومی باید ارتقا یابد، گفت: دیپلماسی عمومی مصادیق مختلفی را از ارتباطات فرهنگی، ورزشی، علمی، رسانه‌ای و... شامل می‌شود. تجربه دولت‌های قبلی نشان داد که تا گره اصلی حل نشود دیپلماسی عمومی نمی‌تواند اثر قابل توجهی داشته باشد. مشکل اصلی محاصره تحریمی ایران است و باید این محاصره برداشته شود تا بتوان مصادیق دیپلماسی عمومی را محقق کرد.

انتهای پیام