یکی از شعبه‌های اخذ رأی اصفهان در جوار پل تاریخی خواجو برپاشده و صف طولانی مردم کنار این پل، پل دیگری ساخته؛ پلی از جنس احساس. خیلی از رأی‌دهندگان به همراه اعضای خانواده آمده‌اند و بعدازاینکه مهر انتخابات روی شناسنامه‌هایشان حک می‌شود و اسم منتخبشان را روی برگۀ رأی می‌نویسند، از آن عکس می‌گیرند: «بماند به یادگار از ۲۸ خرداد ۱۴۰۰».

رأی‌دهندگان کمتر با یکدیگر حرف می‌زنند. کولر و پنکه‌ای که کنار صندوق‌های رأی تعبیه‌شده، همۀ گرمایی که مردم در صف انتظار تجربه کرده‌اند، با نسیمی خنک، خشک و صدای بلند موسیقی همۀ صداهای آهسته‌ای که از گرما شکایت می‌کنند، در خود گم می‌کند.

در اصفهان، تعداد جمعیتی که میدان نقش‌جهان را برای رأی دادن انتخاب می‌کنند زیاد است؛ خیلی‌ها عهدی نانوشته دارند و باید در این میدان، رأیشان را به صندوق بیندازند. اینجا، دو شعبۀ اخذ رأی هست؛ یکی در مسجد جامع عباسی و دیگری در مسجد شیخ لطف‌الله. اینجا، ایرانیان درست در قلب شاهکار معماری ایرانی_اسلامی عهد صفوی می‌ایستند و برای انتخاب کسی که باید در سال ۱۴۰۰ شمسی رئیس‌جمهور ایران اسلامی‌شان باشد، تصمیم می‌گیرند.

یکی از خادمیاران افتخار علی بن موسی‌الرضا (ع) هم اینجاست؛ با همان لباس‌های دوست‌داشتنی. با اینکه یک ساعت و نیم در صف رأی‌دهی ایستاده، اما هیچ از شور و شوقش کم نشده. او به ایسنا می‌گوید: با افتخار اعلام می‌کنم که ایرانی هستم و برای رقم زدن سرنوشت کشورم آمده‌ام.

 به همین مناسبت شعری سروده که آن را از حفظ می‌خواند و پس‌زمینۀ کلماتش، صدای موسیقی وطن به گوش می‌رسد:

کشور ما چون که عالم پرور است

دشمنش همواره در شور است

شیعیان مرتضی تا زنده‌اند

همچو طوفان بر عدو توفنده‌اند

پایدار و استوار و قهرمان

غالب پیروز در صدر زمان

گرچه مظلومان این منظومه‌اند

در پناه حضرت معصومه‌اند

شیعه باید گرد این شمع ولا

جای گیرد تا نیفتد در بلا

نام ابلیس لعین گسترده است

گام‌هایش باز و خود در پرده است

ای مسلمان تو مباش هرگز خموش

در قبال نقش دشمن‌ها تو کوش

بهر آبادانی و عزت بکوش

تا که آری خون دشمن را به جوش

انتخابات، درِ برخی از مدارس اصفهان را هم روز جمعه، به روی همه باز کرده و کودکانی که همراه با پدر و مادرشان به مدرسه آمده‌اند، با دویدن‌های پی‌درپی دور حیاط بزرگ مدرسه، دوری طولانی‌مدتشان را از این فضا تلافی می‌کنند.

در اصفهان، رأی مردم به اعضای شورای شهر به‌صورت الکترونیکی و رأی آن‌ها به رئیس‌جمهور به‌صورت دستی و با همان شکل سنتی به صندوق انداخته می‌شود. در اغلب شعبه‌ها، هر کس رأی الکترونیکی خود را ثبت می‌کند، دقایقی می‌ایستد و راهنمای افتخاری فرد قبل از خود می‌شود تا بگوید چطور می‌توان به این شیوه رأی داد.

«باید قدر این مردم را دانست»، یکی از افرادی که رأیش را به صندوق انداخته این جمله را می‌گوید و شناسنامه به دست از در خروجی مدرسه بیرون می‌رود.

 نیروهای خدمات شهری و پاکبانان نیز در سراسر شهر مشغول به کارند؛ آن‌ها خم می‌شوند و کاغذ و لیوان و هر چیزی که پاکیزگی را از چهرۀ شهر در این روز سرنوشت‌ساز بگیرد، از روی زمین جمع می‌کنند.

امروز، روزی است که چشم همۀ مسئولان به مردم است و فردا و فرداها، روزی که چشم همۀ مردم به مسئولان...

انتهای پیام