به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، ۳۰ متحد ناتو بیانیه‌ای دو پاراگرافی را روز چهارشنبه منتشر و فرود اجباری هواپیمای خط هوایی رایان ایر را در مینسک که به دستگیری رومن پروتاسویچ، خبرنگار مخالف بلاروسی منجر شد، محکوم کردند اما این بیانیه شامل اقدامات تنبیهی و مجازاتی نمی‌شود که متحدان بالتیک و لهستان درخواستش را داده بودند.

این بیانیه همچنین نسبت به اظهارات علنی ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو کمتر سختگیرانه‌تر بود. وی این رویداد را "هواپیماربایی و شرم آور" خوانده بود.

آنکارا تاکید کرد که هیچ گونه حمایت برای تحریم‌های غربی علیه بلاروس و درخواست برای آزادی زندانیان سیاسی در این بیانیه نیست. همچنین لحن تهدیدآمیز تعلیق همکاری ناتو با بلاروس نیز از این بیانیه حذف شد.

انگیزه ترکیه از این کار هنوز مشخص نیست.

دیپلمات‌ها گفتند، شاید آنکارا تلاش می‌کند تا روابط با مسکو، نزدیکترین متحد بلاروس و همچنین روابط اقتصادی با مینسک را از طریق خطوط هوایی ترکیه‌ای حفظ کند که پروازها روزانه به این شهر دارند. احتمال دیگر تمایل ترکیه در استقبال از توریست‌های روسی در تابستان پس از پاندمی کرونا است.

یکی از مقام‌های ناتو گفت: بیانیه شورای آتلانتیک شمالی درباره بلاروس مورد توافق تمامی ۳۰ کشور عضو است. ما جزئیات گفتگوها را در شورا مطرح نمی‌کنیم چون محرمانه هستند.

یکی از دیپلمات‌ها گفت، استولتنبرگ با توافق تمامی متحدان از جمله ترکیه برای متن نهایی که در وبسایت ناتو منتشر شد و برای اجتناب از دو دستگی و افتراق موافقت کرده است.

تلاش‌های موفق ترکیه در فرو نشاندن واکنش رسمی در قبال اقدام بلاروس باعث ناراحتی برخی از متحدان به ویژه لهستان، لیتوانی و لتونی شد که به دنبال اعمال اقدامات سختگیرانه‌تر بودند.

یک دیپلمات دیگر هم گفت، اقدام ترکیه بیشتر با هدف عکس عمل کردن با اتحادیه اروپاست که پیشنهادهایی را برای تحریم مطرح می‌کند و شامل ممنوعیت پرواز هواپیماهای بلاروسی بر فراز حریم هوایی اتحادیه، جلوگیری از استفاده این هواپیماها از فرودگاه‌های اتحادیه و درخواست از ایرلاین‌های اتحادیه اروپا برای اجتناب از حریم هوایی بلاروس است.

ترکیه اگرچه عضوی از اتحادیه اروپا نیست اما سال‌هاست که برای این منظور کاندیدا شده است.

یکی از دیپلمات‌های اروپایی گفت: بسیاری از متحدان از ترکیه خیلی خسته شده‌اند. این برای ناتو مهم است که واکنش نشان دهد و هنوز مشخص نیست که چرا آنکارا می‌خواهد از الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهوری بلاروس حمایت کند.

ترکیه در سال‌های اخیر برای برخی از متحدان ناتو شریکی سخت شده و با فرانسه بر سر سیاست‌های ترکیه در لیبی، با آمریکا بر سر سوریه و با یونان بر سر حقوق انرژی در مدیترانه درگیر است.

ترکیه همچنین سیستم‌های دفاع موشکی از روسیه خریده که ناتو می‌گوید اقدامی با هدف بی ثبات کردن غرب است.

انتهای پیام