به‌طور قطع، مواجهه با کرونا یک شوک برای مدرسه‌ها و نظام آموزش بود که البته آن را می‌توان به عاملی برای بر هم زدن تعادل معلمان، مدرسه‌ها و تلاش آنان برای رسیدن به تعادلی جدید در نظر گرفت که پیمودن همین فاصله به‌منزله یادگیری جدید است.

معلمان در زیست‌بوم جدید کرونا کوشیدند تا مشکلات جامعه دانش‌آموزی به حداقل برسد و در این اتفاق غیرمنتظره نشان دادند آموزش زنده، پویا و شاداب بوده و می‌توان در برابر تغییرات راه جدیدی پیدا کرد.

بی‌شک تولید ده‌ها هزار محتوا توسط معلمانی که هیچ امکانات و هیچ تجربه‌ای در این زمینه نداشتند نشان از دلسوزی، مسئولیت‌پذیری و سخت‌کوشی آنها به‌عنوان سرمایه‌های بسیار بزرگ کشور به شمار می‌آید.

دوران کرونا برخی ساختارهای غیر قابل تغییر در آموزش‌وپرورش را تغییر داد که در این بین نقش معلمان بی‌بدیل و غیرقابل انکار بود به‌طوریکه مدرسه و معلم جایگزین تمام فرآیندهای نظام آموزش‌وپرورش شد.

موقعیت خوبی پیش آمد تا معلمان با خانواده‌ها حرف بزنند و پیوندهای مدرسه و خانواده را محکم‌تر کنند ولی آنچه بیش‌ازپیش مهم بود، شرایط جدید نظام آموزش‌وپرورش در کرونا بود.

 شرایط کرونایی باعث شد آموزش مجازی با استفاده از تکنولوژی و دانش روز تعمیم داده شود و آموزش به‌صورت غیرحضوری و وبیناری، تجربه جدیدی پیش روی معلمان قرار داد، تجربه‌ای که بسیار سخت و آزمونی بس دشوار بود.

البته نکته بسیار مهم در این بین تلاش معلمان و فعالان فرهنگی در جهت وفق دادن خود با این شرایط بود و تا جایی پیش رفت که با ارائه روش‌های ابتکاری و خلاقانه، این موقعیت را به فرصت تبدیل کردند.

کرونا آینه‌ای در مقابل نظام آموزشی بود تا خود را در این شرایط بسنجد، زیرا در این مسیر، بهتر دیده شدن، برطرف کردن نقاط ضعف و قوی‌تر شدن، دستاورد آن است.

معلمان با تعهد، دلسوزی، همتی راسخ و با تحمل دشواری‌ها و بهره‌مندی از ظرفیت بی‌بدیل مشارکت گروهی و به‌کارگیری روش‌های خلاقانه و برنامه‌ریزی‌های دقیق ترجمان عینی شعار با تعطیلی مدرسه آموزش تعطیل نیست شدند.

و نکته آخر اینکه باید اذعان کرد معلمان توانمند، مؤمن و متعهد لرستان که نه بلکه تمامی شمع‌های فروزنده علم در جای‌جای این سرزمین در ایام کرونا، تداوم جریان آموزش‌وپرورش را رقم زدند.

انتهای پیام