کمالی در سال های گذشته به عنوان سرمربی در تیم ارژن شیراز حضور داشت و هر سال با تمام مشکلاتی که بود، در نهایت می توانست این تیم کم مهره و بی پول را در لیگ برتر نگه دارد. با کنار کشیدن مالک کارخانجات لبنیات ارژن فارس از تیم داری، امتیاز تیم لیگ برتری فارس، بدون صاحب مانده بود تا اینکه مالکی جدید پیدا شد، امتیاز را خریداری کرد و کمالی را هم به عنوان سرمربی برگزید.
کسی حرف های مالک ارژن را نشنید
کمالی در گفت و گو با ایسنا گفت: وقتی مهندس کریمی تصمیم به فروش امتیاز باشگاه گرفت، کسی برای خرید این امتیاز جلو نیامد. فقط یک شرکت جلو آمد که آن هم یک هفته بعد کنار کشید.
او ادامه داد: در نهایت تصمیم بر این شد که تیم ارژن در مسابقات شرکت کند، اما با بازیکنان جوان و امید. یعنی با هزینه ای بسیار کمتر از سال های قبل. تمرینات هم آغاز شد که البته من دیگر در آن حضور نداشتم و فقط از راه دور، در جریان مسائل باشگاه قرار داشتم.
او گفت: آقای کریمی چندبار درخواست داشت تا جلسه ای با آقای استاندار یا آقای فرماندار برگزار کند تا دست کم حرف هایش شنیده شود، اما این جلسه هرگز برقرار نشد و در نهایت تصمیم گرفته شد که تیم داری انجام شود، اما فقط با تیم جوانان. در همین گیر و دار، به یکباره شخصی به نام آقای هادی رمضانی آمد و گفت که من امتیاز را می خواهم.
ورود آقای رمضانی و خروج ارژن از تیم داری
کمالی خاطرنشان کرد: پس از دو سه جلسه که بین ایشان و آقای کریمی برگزار شد، در نهایت آقای رمضانی با مبلغ ناچیزی امتیاز را گرفت. نیتش هم خیر بود و می خواست تیم را نگه دارد. زمان کمی هم به شروع لیگ مانده بود و دیگر فرصتی هم نبود برای تحقیق در مورد این شخص که از هیئت یا هر ارگان دیگری توقع داشته باشیم به این قضیه ورود کند و سابقه فرد را بررسی کند.
او اضافه کرد: هیئت فوتبال فارس و در راس آن، آقایان هنرپیشه و امامی فر در سال های گذشته همواره نهایت همکاری را با ما داشته اند و نباید بی انصاف باشیم. حتی اداره کل ورزش هم در زمان آقای کامیاب کمک هایی به ما کردند که هر چند کم بود، اما باید از آنها نیز ممنون باشیم. اما این بار، انتظار می رفت مسئولان رده بالای استان بیایند و دست تیم را بگیرند اما هیچ گاه چنین حمایتی صورت نگرفت تا جایی که منجر به خروج ارژن از عرصه تیم داری شد.
تنها کمک مالی شورای شهر به ارژن
مربی سابق تیمهای فوتسال شیراز گفت: در تمام این سال ها، شورای محترم شهر شیراز تنها یک بار به ارژن کمک مالی کرد. در سال ۹۸ پس از اینکه مصوبه ای برای کمک به تیم های فوتبال شیراز مطرح شد، دیدیم نامی از ارژن وجود ندارد. وقتی پیگیری کردیم، به ما گفتند که ما تا کنون فکر می کردیم ارژن متعلق به منطقه دشت ارژن است و ربطی به شیراز ندارد! با کلی توضیح و ارائه مدارک اثبات کردیم که این تیم متعلق به شیراز است و موفق شدیم در آن سال دو مبلغ ۷۰ میلیون تومان از این شورا دریافت کنیم، آن هم چندماه پس از پایان رقابت ها. در این میان باید از آقایان تنوری و موسوی(رئیس فعلی شورا) تشکر کنیم که نقش زیادی در پرداخت آن ۱۴۰ میلیون به تیم ارژن داشتند.
بریز و بپاش های ابتدای فصل، اشتباه بزرگ مالک جدید
کمالی گفت: نهایتا وقتی مهندس کریمی از کمک اداره ورزش هم نا امید شدند، تیم به آقای رمضانی واگذار شد. تجربه ای که اصلا خوب نبود، اما با این وجود باید از ایشان هم تشکر کرد. آقای رمضانی خیلی به من اصرار کرد که هدایت تیم را به عهده بگیرم، اما من هیچ میل و رغبتی برای این کار نداشتم. در نهایت با اصرار زیادی که ایشان و بازیکنان تیم کردند، پذیرفتم.
او اضافه کرد: با این وجود، بی تجربگی های ایشان و مشاوره های بدی که به او داده می شد، باعث شد اتفاقات عجیبی در تیم رخ دهد که در تیم ارژن سابقه نداشت. بریز و بپاش بی سابقه ای را شاهد بودیم و من همان روزها به ایشان هشدار دادم که این نوع خرج کردن با تیمی که ظرفیتش را ندارد، صحیح نیست و راه به جایی نخواهد برد. متاسفانه گوش ایشان بدهکار نبود. با بازیکنان جوان که ارزششان ۱۰ و ۲۰ میلیون تومان بود، قراردادهای ۵۰ میلیونی و بیشتر بستند، برای بستن قراردادها به هتل هما می رفتند، چندبرابر میزان مورد نیازمان لباس و توپ تهیه کرده بودند که من اصلا معنی این نوع بریز و بپاش را نمی فهمیدم. فقط تا جایی که می توانستم به ایشان هشدار می دادم، اما محترمانه به من گفتند سرم به کارفنی باشد و در مسائل دیگر دخالت نکنم. من هم گفتم چشم، هر چند می دانستم عاقبت کار چه می شود.
توقعات بی سابقه بازیکنان
کمالی با اشاره به اولین بازی این تیم در مشهد، گفت: به هتل که رسیدیم، دیدم وضعیت هتل خیلی بد است. وضعیت شام و صبحانه و ناهار هم خیلی بد بود. همه چیز بد بود و بازی را هم واگذار کردیم. به شیراز که برگشتیم، آقای رمضانی با شاخه های گل به استقبال بچه ها آمد و نفری ۵۰۰ هزارتومان هم به هر یک داد! این کار هم به نظر من درست نبود اما گفته بودم در مسائل غیرفنی دخالت نمی کنم و نکردم.
او در خصوص بازی دوم توضیح داد: پس از بازی دوم و تن دادن به شکست 6 بر 2 مقابل سن ایچ، متوجه شدم اتفاقات مشکوکی در حال رخ دادن است. دو سه بازیکن و مشاور، داشتند؛ اطلاعات غلطی به مالک باشگاه می دادند. ایشان هم روی حساب سادگی خودش، حرف آنها را گوش کردند و متوجه شدیم که کار دارد سخت تر و سخت تر می شود.
کمالی گفت: توقعات بچه ها آنچنان بالا رفته بود که پس از بازی با سن ایچ، زمانی که ۲۰ درصد قرارداد بچه ها پرداخت شد، خیلی هایشان شاکی بودند که چرا ۳۰ درصدی که قول داده بودند، عملی نشده. مقایسه کنید با وضعیتی که در ارژن داشتیم و همیشه پول بچه ها یک سال پس از آخرین بازی پرداخت می شد! پس اثبات شد که مالک محترم، از روز اول بنا را بد گذاشته و این نتیجه همان کارهای اشتباه بود.
خروج زودهنگام و قابل پیش بینی آقای مالک
وی با بیان اینکه ذهنیت بچه ها تغییر کرده بود، گفت: دیگر به جای اینکه فکرشان روی مسائل فنی باشد، فقط به پول و کفش و لباس فکر می کردند. هر کسی ناراحت هر چیزی بود، بجز مسائل فنی! کار به جایی رسید که خود آقای رمضانی هم متوجه اشتباهش شد و به من گفت تازه به حرفت رسیدم.
کمالی ادامه داد: همین شد که پس از بازی سوم مقابل کوثر اصفهان، زمزمه جدایی سر داد و گفت دیگر نمی توانم. رسیدیم به بازی چهارم با راگا در تهران. آنجا دیگر اوج مسائل حاشیه ای را به چشم دیدیم، تا جایی که من مجبور شدم دو ساعت قبل از بازی، یکی از بازیکنان را اخراج کنم. این بازی را هم در اوج بهم ریختگی تیم و بی انگیزگی بازیکنان، باختیم و پس از آن هم من دیگر استعفای قطعی خود را اعلام کردم. آقای رمضانی هم رفت.
مالک بعدی، مشکلات جدید
او توضیح داد: دوباره هیئت فوتبال فارس با مهندس کریمی مذاکره کرد که اگر امکان دارد تیم را نگه دارد، اما ایشان نپذیرفت و بعد، آقای محسن ابراهیمی که سرپرست تیم بود، اعلام کرد که امتیاز تیم را می خواهد. متوجه شدیم که ایشان یک چک ۴۰۰ میلیونی به آقای رمضانی داده و امتیاز را گرفته. ایشان شد مالک باشگاه و پس از یکی دو بازی که نمی دانم چگونه پول جور کرد و تیم در مسابقات شرکت داد، اعلام کرد من هم نمی توانم.
مربی سابق تیمهای فوتسال ارژن و ایمان شیراز، گفت: در نهایت آقای رمضانی به ایشان تخفیف داد و مبلغ فروش امتیاز کاهش یافت که باز هم باید بگوییم حُسن نیت خود را نشان داد. بنابراین آقای ابراهیمی به عنوان مالک باشگاه به کارش ادامه داد و ما هم از بچه ها خواستیم کارشان را ادامه بدهند. البته که من دیگر سرمربی نبودم و از دور نظاره گر بودم.
خجالت می کشم تمرین بگذارم!
کمالی گفت: دو هفته پیش از مرحله پلیآف سقوط، هیچ یک از بازیکنان سر تمرین حاضر نشدند. آقای ابراهیمی از ما خواستند با بازیکنان صحبت کنیم تا برگردند. ما هم به تک تک این ۱۲ بازیکن زنگ زدیم و برگشتند. بازی اول در اوج بی تمرینی و مشکلات، دو بر صفر به شهروند ساری باختیم. قرار بود پس از این بازی، پولی به تیم و بچه ها داده شود که این اتفاق هم نیفتاد. برای بازی دوم هم چهار روز تمرینات تعطیل شد و خود آقای ابراهیمی هم می گفت وقتی پولی پرداخت نشده خجالت می کشم تمرین بگذارم. اما باز هم من اصرار کردم و بچه ها یک روز قبل از بازی برگشتند و با وجود این همه مشکلات عجیب و غریب، توانستند یک تساوی خوب در اصفهان کسب کنند و باید قدردان تک تک آنها باشیم. از آقای ابراهیمی هم باید تشکر کنیم که تمام تلاشش را کرده فقط برای اینکه این امتیاز از بین نرود.
بیشترین زحمت را بازیکنان کشیده اند
او با بیان اینکه کسب امتیاز در اصفهان روحیه بازیکنان تیم را ارتقاء بخشید، گفت: آنان اما هنوز مبلغی دریافت نکرده بودند و ما باز هم با آنها صحبت کرده ایم که حالا دیگر وقت نداریم و باید سعی کنیم بازی ها را به اتمام برسانیم. خیلی ها برای این تیم زحمت کشیده اند که به جز دو مالکی که نام آنها برده شد، باید از برادران خبازیان هم تشکر کنم که تلاش زیادی کردند و هزینه هایی هم برای این تیم انجام داده اند، اما بیشترین زحمت را خود بچه ها کشیده اند و امیدوارم نتیجه این زحمات را با ماندن در لیگ برتر ببینند.
امیدواری به بازگشت نام ارژن
کمالی در پایان ضمن تاکید بر این نکته که "من نه مربی هستم، نه مدیرفنی و فقط به عنوان یک دوست کنار تیم هستم" در پاسخ به این سئوال که آیا احتمال بازگشت ارژن به فوتسال وجود دارد یا خیر، گفت : آقای مهندس کریمی به واسطه علاقه ای که به ورزش دارند، تیم فوتسال جوانان ارژن را راه اندازی کرد و پس از ماه رمضان بازی ها آغاز می شود. به امید خدا اگر در آینده وضعیت به گونه ای شد که ارژن دوباره تصمیم به تیم داری گرفت، این بچه ها پشتوانه آن تیم خواهند بود. تیم جوانان و امید هم قرار است راه اندازی شود. حتی همین الان آقای ابراهیمی هم اصرار دارد نام تیم دوباره به ارژن تغییر کند ولی فعلا مهم نیست با چه اسمی شرکت می کنیم، مهم حفظ امتیاز است که همه باید برای آن تلاش کنیم.
انتهای پیام