به گزارش ایسنا، احسان کاظمی، استادیار علوم سیاسی دانشگاه شهید چمران اهواز در یادداشتی با این مقدمه ادامه می‌دهد: در میان مسائل سیاست داخلی یکی از موضوعاتی که شکل دهنده الگوی رفتاری بازیگران سیاسی است، عرصه انتخابات است. در واقع با فرا رسیدن موعد انتخابات، احزاب و جریان های سیاسی به منظور رای آوری تلاش دارند به گونه‌ای از مسائل عرصه سیاست خارجی به نفع خود بهره برداری سیاسی کنند و کنش خود را با اغراض سیاسی پنهان و آشکار خود، هماهنگ کنند. در این میان با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری و شعارهای اولیه بایدن مبنی بر احیای برجام، شاهد افزایش تنش ها و موضع گیری های سیاسی هستیم. به طوری که یک دو قطبی شدید در میان طیف های سیاسی بر سر نحوه برخورد با رویکرد مبهم بایدن شکل گرفته است.
در همین راستا، از یکسو اصول گرایان بر تامین حداکثری منافع ایران در قالب توافق برجام تاکید می ورزند. آنها بر مبنای این استراتژی که بیشتر نوعی استراتژی انتخاباتی است تلاش دارند با به تعویق انداختن جریان مذاکرات امکان رای آوری نامزدهای نزدیک به دولت و اصلاح طلبان را کاهش دهند. از سوی دیگر جریان دولت بر تسریع روند مذاکرات جهت احیای برجام پافشاری دارند و از این طریق امیدوار هستند بتوانند زمینه را برای رای آوری کاندیداهای مورد حمایت خود فراهم کنند.

در میان این منازعات آنچه مغفول مانده است منافع ملی می باشد. از همین رو هم جریان حامی دولت و هم طیف مخالف می بایست ضمن سنجش دقیق وضعیت سیاسی از فرصت بوجود آمده در عرصه سیاست خارجی استفاده کرده و در جهت تامین حداکثری منافع ملی اقدام کنند. بنابراین همه گروه های سیاسی به منظور مشارکت حداکثری در روند انتخابات می بایست از فرسایش منافع ملی در پای اهداف و اغراض جناحی خود جلوگیری کنند و با هرگونه اقدام که زمینه ساز فرسایش هر چه بیشتر سرمایه اجتماعی نظام سیاسی شود، مقابله کنند. بدون تردید کاستن از نارضایتی های اقتصادی و ترمیم سرمایه و امید اجتماعی مردم از ضروریات امنیت ملی می باشد که می بایست مورد توجه همه گروه های سیاسی قرار بگیرد.
انتهای پیام