مهدی ذاکریان در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به اینکه مطالبات و اعتراضات به حق مردم باید در چه جایگاه و بستری دنبال و پیگیری شود، برخی بر این نظرند که پیگیری مطالبات و اعتراضات باید در زمین سیاست دنبال شود نه کف خیابان؟ اظهار کرد: در علم سیاست در حکمرانی سیاسی، در دانش حقوق بشر و بین‌الملل پیش بینی شده است که مردم نظر و حرفشان را چگونه مطرح کنند. بیش از یکصد سال است که ایرانیان دنبال مشروطه خواهی رفته‌اند و قانون اساسی در کشور داریم و مردم و مسئولان باید بر اساس قانون عمل کنند.
وی ادامه داد: در قانون اساسی کشورها پیش‌بینی شده و در استانداردهای جهانی هم پیش بینی شده است که مردم از طریق صندوق رای، احزاب و شوراها و راهپیمایی و تظاهرات غیرخشونت‌آمیز حرف و نظراتشان را بیان کنند.
این استاد دانشگاه با بیان این اعتقاد که «متاسفانه برگزاری راهپیمایی‌ها در کشور ما با بدسلیقگی برگزار می‌شود»، اظهار کرد: بر اساس استانداردهای جهانی و داخلی خودمان وقتی مردم و گروهی راهپیمایی می‌کنند، گروه مخالف آنها نباید در همان زمان راهپیمایی کنند. در حالی که دانشجویان در دانشگاه شریف برای بیان نظراتشان به شکل مسالمت‌آمیز و در داخل فضای دانشگاه برای اعتراض آمدند، نباید اجازه داد دانشجویان بسیجی که با نظر این عده مخالف هستند همزمان در یک روز و در فاصله چند متری به میدان بیایند، وقتی شما اجازه می دهید دو گروه کاملا مخالف در یک زمان در فاصله چند متری با هم راهپیمایی داشته باشند، معلوم است نتیجه اش اتفاقات ناگوار می‌شود. چقدر باید این مسایل تجربه شود و شاهد چنین اتفاقاتی باشیم؟
ذاکریان با انتقاد فراوان از خلاء فعالیت احزاب مختلف در کشور در شرایط فعلی گفت: وقتی حزب و کانال مشخصی برای کانالیزه کردن مشکلات و اعتراضات و انتقادات نیست، نتیجه اش شورش می‌شود. حزب قدرت را با بیان مدنی مطالبه می‌کند، نمی‌آید با بیان نظامی مطالبه کند. احزاب مرام‌نامه دارند که بر اساس قانون اساسی و قانون احزاب داخلی کشور است و خواسته ها و مطالبات را در قالب تئوریک ارایه می‌کند. مردم بخواهند با حزب همراهی می کنند نخواهند همراهی نمی‌کنند اما متاسفانه در کشور همه احزاب از بین برده شده است.
این استاد دانشگاه گفت: مردم دنبال شنیده شدن و دیده شدن هستند باید از مسیر قانونی اجازه راهپیمایی مسالمت‌آمیز داده شود.
ذاکریان با تاکید بر اینکه حاکمیت باید اجازه بروز و ظهور نظرات و تضاربت آرا در کشور بدهد، تاکید کرد: اینکه مردم در گروه‌های مختلف و در سطوح مختلف نتوانند حرفشان را بزنند از مشکلات جدی و اساسی است. چقدر صحبت های من استاد حقوق بشر که توهینی به کسی نکردم و صرفا انتقاد داشتم، توسط روزنامه‌ها و رسانه‌ها و سایر نشریات و صدا وسیما سانسور می‌شود؟ این رویه طی سال‌های طولانی عواقب جبران‌ناپذیری دارد که اکنون شاهد آن هستیم.
وی ادامه داد: استانداردهای جهانی و داخلی کشور برای بیان اعتراض و طرح مطالبات وجود دارد؛ فقط کف خیابان نیست اما وقتی راه‌ها به روی مردم بسته می‌شود مردم جایی جز کف خیابان ندارند. معتقدم اگر کف خیابان را هم از مردم بگیریم دیگر باید منتظر فاجعه باشیم چون در آن صورت مردم را از دست می‌دهیم.
این استاد دانشگاه تاکید کرد که نباید همه معترضان را فریب خورده و اغتشاش‌گر نامید. همه دانشجویان شریف و بهشتی و تهران و غیره فریب‌خورده نسیتند. اینها مطالباتی دارند و می‌خواهند صدایشان شنیده شود. نباید راه‌های قانونی پیش از تظاهرات به روی مردم بسته شود. رویه‌ها باید عوض شود. مردم باید مجاب شوند و پاسخ منطقی به مطالبات و اعتراضاتشان دریافت کنند.
وی تاکید کرد: اعتراضات مردم وقتی تمام می‌شود که به سوالات مردم پاسخ منطقی داده شود. آقای اژه‌ای در صحبتی گفته‌اند که هر که حرف و انتقادی دارد بیاید با ایشان صحبت کند، سوال من این است آقای اژه‌ای چرا شما به خیابان یا به میان مردم نمی‌روید برای شنیدن صحبت‌های آنها؟ سر کلاس درس بنده بیایید ببینید دانشجویان چه می‌گویند و چه می خواهند؟ واقعا ایشان نمی‌دانند حرف مردم و مطالباتشان چیست؟ امروز مردم به مسایل سیاسی، فرهنگی و به ویژه شرایط اقتصادی انتقاد شدید دارند. مردم در وضعیت بد معیشتی هستند که پاسخی به انتقادات و اعتراض‌شان به شرایط را نمی‌شنوند.
انتهای پیام
نظرات