به گزارش ایسنا، سن بلوغ تاثیر زیادی بر وضعیت سلامت افراد دارد و سن شروع قاعدگی مهم‌ترین فرآیند بلوغ دختران است. نتایج مطالعات نشان داده که سن شروع قاعدگی تحت تاثیر عوامل مختلفی چون وراثت، عوامل اقتصادی- اجتماعی، عوامل اکتسابی و شیوه زندگی است. همچنین سن شروع قاعدگی در عواملی مانند بیماری‌زایی و مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت نوع دوم، سندروم متابولیک، شاخص‌های تن‌سنجی و افسردگی تاثیرگذار است.

چرخه قاعدگی منظم یکی از نشانه‌های بارز سلامت زنان سنین باروری محسوب می‌شود؛ بنابراین قاعدگی‌های نامنظم نیاز به تشخیص علت و مداخلات درمانی دارد.

بین بی‌نظمی‌های قاعدگی با سرطان تخمدان، عدم تخمک‌گذاری و نیز ناباروری ارتباط وجود دارد. همچنین بی‌نظمی‌های قاعدگی، کیفیت زندگی و بهره‌وری افراد را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بر همین اساس پژوهشگران پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با انجام یک مطالعه، ارتباط بین سن شروع قاعدگی و بی‌نظمی‌های قاعدگی را بررسی کردند. این بررسی بر روی شرکت کنندگان مطالعه قند و لیپید تهران انجام شد. مطالعه قند و لیپید تهران، یک مطالعه بزرگ است که از سال ۱۳۷۶ توسط مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی آغاز شده و همچنان ادامه دارد. در این مطالعه عوامل خطرساز بیماری‌های غیرواگیر در شهروندان ساکن شرق ایران بررسی شده و اطلاعات شرکت کنندگان هر سه سال یکبار جمع آوری می‌شود.

در این مطالعه ابتدا پنج هزار و ۱۱۹ زن وارد مطالعه شده و داده های آنان مورد بررسی قرار گرفت و کلیه زنانی که اطلاعات مربوط به سن شروع قاعدگی و نیز بی‌نظمی قاعدگی را داشتند و اطلاعات مربوط به شاخص‌های تن‌سنجی شامل قد و وزن، تاریخچه باروری و فاکتورهای بیوشیمیایی خون آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت.

بی‌نظمی قاعدگی بر اساس تعریف استاندارد؛ به دوره‌های قاعدگی کمتر از ۲۲ و بیشتر از ۳۵ روز گفته می‌شود و وجود اختلال بیش از دو سال پس از شروع قاعدگی، مبنای بی‌نظمی قاعدگی قرار می گیرد.

در این بررسی، کلیه شرکت‌کنندگان بر حسب سن شروع قاعدگی به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول؛ افرادی بودند که قاعدگی آن‌ها پیش از ۱۱ سالگی اتفاق افتاده بود، گروه دوم؛ سن شروع قاعدگی آن‌ها ۱۱ تا ۱۵ سالگی بود و گروه سوم دارای سن شروع قاعدگی بیشتر از ۱۵ سال بودند.

این تحلیل‌ها بر روی هزار و ۲۰۴ زن که در ابتدای مطالعه سن کمتر از ۱۸ سال داشتند انجام شد و تا پایان مطالعه آن‌ها مورد پیگیری قرار گرفتند. داده‌های به دست آمده با استفاده از روش‌های آماری مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که شانس ابتلا به بی‌نظمی قاعدگی در کسانی که دارای سن شروع قاعدگی کمتر از ۱۱ سال هستند، دو برابر بیشتر از افرادی است که در فاصله سنی ۱۱ تا ۱۵ سال قاعدگی‌شان شروع شده است. حتی به دنبال تعدیل عوامل مخدوش‌گر بروز بی‌نظمی‌های قاعدگی، مانند سن و شاخص توده بدنی نیز در این گروه بی‌نظمی‌های قاعدگی افزایش بیشتری داشت.

این نتایج حاکی از این است که در میان زنان سنین باروری، سن شروع قاعدگی کمتر از ۱۱ سال با افزایش شانس ابتلا به بی‌نظمی‌های قاعدگی همراه است. بنابراین در بررسی‌های مربوط به بی‌نظمی‌های قاعدگی، بررسی اختلالات غدد درون‌ریز که ارتباط تنگاتنگی با وضعیت سلامت زنان دارد، باید مورد توجه قرار گیرد.

در انجام این تحقیق مریم فرهمند، فهیمه رمضانی تهرانی، مریم رحمتی و فریدون عزیزی؛ پژوهشگران پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مشارکت داشتند.

یافته‌های این مطالعه شهریور ماه سال جاری به صورت مقاله علمی با عنوان «ارتباط سن شروع قاعدگی و بی‌نظمی قاعدگی در سنین باروری» در مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران منتشر شده است.

انتهای پیام