مسجد ميدان كهنه را متعلق به دوره سلجوقي و قاجاريه مي دانند و در كنار اين مسجد مناره اي به ارتفاع 25 متر وجود دارد كه سومين مناره جهان اسلام و اولين مناره احداثي در ايران است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه قم، قطر قسمت پاييني اين مناره 5/3 متر است، اين مناره در سال 291 هـ.ق ساخته شده و جدار اين مناره‌ي آجري بدون تزيينات است.

مناره با گذشت زمان فرسوده شد و قسمت هايي از آن فرو ريخت، در سال 1191 هـ.ق مرمّت و مأذنه جديدي در بالاي آن ساخته شد، مناره اخيراّ مرمّت شده است و راهروي اين مناره در مسجد ميدان كهنه قرار دارد.

مؤلف گنجينه آثار قم، مناره ميدان کهنه را همان مناره 291 ق مي داند که از قديمي ترين مناره موجود در ايران است.

مناره ميدان کهنه که بر اساس کتيبه سنگي سال 963 ق موجود در محل به آن مناره چهارسو نيز مي گفتند به صورت رگ چيني آجري، همچون اغلب مناره هاي عصر سلجوقي با دو راه پله مارپيچي به صورت رفت و برگشت دريچه اي رو به بام دارد.

شکل آجرکاري آن مشابه مناره مسجد ميدان ساوه است و به نظر مي رسد که مناره ميدان کهنه قم، همچون مناره ميدان ساوه و ديگر مناره هاي هم عصر در قسمت تاج و مأذنه، داراي کتيبه هايي از آجر بوده که در طول زمان فرو ريخته است.

منار ميدان کهنه با توجه به قدمت آن، شاهد ساخت و تخريب مساجد متعددي در جوار خويش بوده است که نمونه هايي از آن در منابع تاريخي به مسجد منار معروف است.

مسجد کنوني که در جوار مناره واقع است، به همت "آيت الله حاج ميرزا محمدتقي فيض" پس از تخریب دکان رنگرزي که در مدخل راه پله مناره قرار داشت، به سال 1310 ش در محوطه اي به طول 21 و عرض 21 متر از ده چشمه طاق بر فراز ستون هاي سنگي احداث شد.

اين بنا که قديمي ترين اثر معماري بازمانده از دوران گذشته است در خیابان آذر، درون میدان کهنه واقع شده که این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۴۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.