یک تولیدکننده گل و گیاه گفت: هماهنگ نبودن در صادرات و واردات بی رویه که عموما بخش بیشتر آن قاچاق بوده کل تولیدکنندگان استان را در تولید گیاه جدید و توزیع در بازار دچار دردسر کرده است.
محمد رضا عباسپور ساکن روستای "وازیک" از بخش مرکزی محمودآباد در گفت و گو با ایسنا مازندران،با بیان اینکه از سال ۷۰ تا به امروز در کنار کشاورزی به پرورش گل و گیاه مشغول هستم، اظهار کرد: دغدغه مهم ما تولیدکنندگان گل و گیاه، پراکندگی صدور مجوز و سلیقه گرایی در صدور مجوز وزارتخانه جهاد کشاورزی در دوره های قبل بوده است.
وی تصریح کرد: سلیقه گرایی در صدور مجوز ها باعث ایجاد مراکز متعددی برای صدور پروانه شده که برای تولیدکنندگان دردسرهای زیادی به وجود آورده است.
این تولیدکننده گل و گیاه خاطرنشان کرد: در مازندران بیشتر گل های شاخه بریده پرورش پیدا می کرد اما در ۴ تا ۵ سال به دلیل مقرون به صرفه بودن پرورش گل های گلدانی و آپارتمانی این نوع گیاهان رواج بیشتری پیدا کرد.
عباسپور با بیان اینکه در کارهای کشاورزی درآمد زیادی حاصل نمی شود و ۹۰ درصد کار به علاقه شخص بر می گردد، تصریح کرد: اگر شخصی به پرورش و تکثیر انواع گل و گیاه علاقه مند باشد، قطعا در آمد حاصل می شود.
وی در مورد کارآفرینی در این حوزه گفت: ۵ نفر به طور مستقیم با بیمه در گلخانه مشغول کار هستند و برای حضور در نمایشگاه ها ۳ نفر به تعداد اضافه می شود که برای عرضه گل ها کمک می کنند.
این فعال گل و گیاه با تاکید بر اینکه اگر بخواهیم تولید را در کشور رونق دهیم؛ باید آن را به بخش خصوصی واگذار کنیم، افزود: این کار یعنی تولیدکنندگان تصمیم نهایی را خودشان بگیرند؛ اگر بخش دیگری در بخش ما ورود کند؛ نمی تواند کار را تخصصی اجرا کرده و در نهایت این غیر تخصصی صادر کردن پروانه ها باعث می شود هم تولیدکننده ای که به تازگی وارد عرصه گل و گیاه شده است و هم تولیدکنندگان باسابقه ضرر کنند.
عباسپور بیان کرد: هماهنگ نبودن در صادرات و واردات بی رویه که عموما بخش بیشتر آن قاچاق بوده کل تولیدکنندگان استان را در تولید گیاه جدید و توزیع در بازار دچار دردسر کرده است.
این فعال اقتصادی گل و گیاه با بیان اینکه متاسفانه زمین های ما در مازندران در مقیاس های چند هکتاری برای ویلا سازی خریده می شود و چون مجوز برای ساخت و ساز داده نمی شود؛ زمین ها بلااستفاده افتاده است، گفت: برای زیر کشت بردن گلخانه ای زمین که قانون مجلس شورای اسلامی سال ۸۵ هم آن را مطرح کرده، برای کاربری اراضی بلا مانع است اما متاسفانه هنوز قوانینی حکم فرما است که به راحتی نمی توان اراضی غیر گلخانه ای را زیر کشت گل و گیاه ببرند.