از دلیجان که به سمت نراق حرکت کنی پنج کیلومتر مانده به نراق کوه "اُل" خودنمایی می کند. اُل، غاری در میانه و قلعه ای در دامنه خود دارد. در باورهای مردم نراق قلعه اُل به قلعه جنیان هم معروف است و افسانه های مختلفی هم از حضور جنیان در این قلعه وجود دارد .
ال علاوه بر غار و قلعه اش، دره ای به نام آبشتا دارد و آبشار آبشتا یا گیسو نگین زیبای این دره است. در فصل بهار کمی وارد نراق که می شوی بعد از آرامستان و در انتهای جاده ای خاکی دشتی فرحناک طراوت خود را به رخ هر بیننده ای می کشد. بعد از گذر از مسیر رودخانه ای خشک تعدادی درخت در حاشیه کوهی ال رخ نمایی می کند، جلوتر که می روی صدای آرامش‌بخش شرشر آب روح هر رهگذری را نوازش می کند، آبشتا آبشاری را در خود پنهان کرده است. آب این آبشار فصلی که بیشتر در فصل بهار زنده می شود از بالای کوه به پایین سرازیر شده و در انتها رودخانه ای زیبا را بوجود می آورد. وجه تسمیه "گیسو" رویش گیاه پرسیاوشان در محل آبشار است.
عکس: علی شهبازی - ایسنا