بررسی سیر تحول تاریخ در هر منطقه ای برای اهالی و مردم آن منطقه بسیار حائز اهمیت است، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه در گزارش پیشین خود به بررسی ویژگی های منطقه کرمانشاه در عصر حجر _ دوران پارینه سنگی پرداخت و در این گزارش نیز قصد دارد که به بررسی ویژگی های منطقه کرمانشاه در عصر حجر _ دوران میان سنگی و نوسنگی بپردازد.

به گزارش سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، در این سلسه گزارش قصد داریم که به تفکیک، هر کدام از دوران تاریخی را مورد بررسی قرار داده و به نقش استان و منطقه کرمانشاه در آن دوره بپردازیم که در انجام این مهم، دکتر یعقوب محمدی فر استادیار باستان شناسی و سرپرست گروه ایرانی کاوش در نخستین سکونتگاه بشر در دینور کرمانشاه ما را یاری خواهد کرد.

دکتر محمدی فر در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، در تشریح ویژگی های عصر حجر _ دوران میان سنگی و نوسنگی، گفت: عده ای مبدا عصر سنگ را ساخت اولین ابزار و یا دست ساخته سنگی قرار داده اند که شاید بتوان گفت در حدود 2 میلیون و 500 هزار سال قبل آغاز و بقایای آن در شرق آفریقا یافت شده است.

وی ادامه داد: بر اساس طبقه بندی، سر جان لوباک در سال 1865 م عصر سنگ را به 2 دوره تقسیم کرد که شامل؛ پارینه سنگی و نوسنگی که بعد ها به وسیله باستان شناسی از جمله گوردن چایلد دوره ای به نام فراپارینه سنگی نیز به این طبقه بندی اضافه گردید.

این باستان شناس برجسته کشور، گفت: این تقسیم بندی ها بر پایه تکنولوژی فن ابزار سازی در این برهه از زندگی انسان ها شکل گرفته است.

دکتر محمدی فر در خصوص ویژگی های خاص استان و منطقه کرمانشاه در دوران میان سنگی، گفت: از دوره پارینه سنگی میانه که معرف شیوه ابزار سازی موسترین می باشد در مناطقی از کرمانشاه آثاری هم چون؛ غار بیستون، غار خر، پناهگاه سنگی ورواسی، غار های مرتاریک، مر آفتاب و مردودر به دست آمده است.

دانشیار باستان شناسی دانشگاه همدان، افزود: از دره هلیلان کرمانشاه نیز آثاری از دوره میان سنگی به دست آمده که شامل 4 غار به نام های مارروز، مارگورگولان سراب، درمار و غار گوگل می شود.

وی تصریح کرد: نخستین بار در اواخر دهه 40 میلادی کارلتون کوون با کاوش پناهگاه کوچک شکارچیان، شواهد غنی از استقرار های پارینه سنگی میانی را در بیستون کشف کرد.

دکتر محمدی فر، تصریح کرد: بعدها و در دهه 60 میلادی اسمیت، گمانه ای در غار خر حفر کرد که در آن به بقایای استقراری اواخر پارینه سنگی میانی، پارینه سنگی جدید و فرا پارینه سنگی دست یافت.

سرپرست گروه ایرانی کاوش در نخستین سکونتگاه بشر در دینور کرمانشاه، گفت: پس از گذشت دو دهه وقفه، در سال 1365 و  طی بررسی جدیدی که توسط فریدون بیگلری ( باستان شناسان ) انجام شد، چند غار دیگر با آثار پارینه سنگی در ارتفاعات بالاتر بیستون یافت شد.

وی افزود: در این بررسی، مجموعه هایی از ابزار سنگی و بقایای جانوری در غارهای مر تاریک (پارینه سنگی میانی)، مر آفتاب (پارینه سنگی میانی) و غار مردودر (پارینه سنگی میانی و اواخر پارینه سنگی) گردآوری شد.

این باستان شناس برجسته کشور، همچنین در خصوص ویژگی های استان کرمانشاه در دوران نوسنگی، گفت: از دوره پارینه سنگی جدید ( نوسنگی ) در منطقه کرمانشاه آثاری به دست آمده که قدمت آن به حدود 33 هزار  و 36 هزار و یا حتی 38 هزار  می رسد.

وی ادامه داد: این آثار شامل ابزار هایی در پناهگاههای سنگی ورواسی و غار خر می باشد.

سرپرست گروه ایرانی کاوش در نخستین سکونتگاه بشر در دینور کرمانشاه، گفت: قدیمی ترین آثار از دوره نوسنگی در استان کرمانشاه مربوط به تپه شیخی آباد کورتویج (نوسنگی بدون سفال)، تپه سراب، تپه آسیاب و گنج دره می باشد.

گفتنی است؛ سرویس میراث فرهنگی این خبرگزاری در گزارش های بعدی خود نیز به بررسی ویژگی های منطقه کرمانشاه در دیگر دوران تاریخی خواهد پرداخت.